Ένα απρόσμενο αντίο…

Προφανώς αναφέρομαι στην αποχώρηση του Δημήτρη Δρόσου από τον ΠΑΟΚ. Ο Δρόσος με ανακοίνωση που εξέδωσε τη νύχτα του Σαββάτου δημοσιοποίησε την αποχώρησή του από την προεδρία του ΠΑΟΚ και από την προεδρία του ομίλου των επιχειρήσεών του, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ξεκαθαρίζω ότι δεν πρόκειται να σχολιάσω την κίνηση, αφού όταν μπαίνει η υγεία στη μέση, τίποτε άλλο δεν έχει σημασία.

Μετά το ματς με τα Τρίκαλα, όταν και ο Δρόσος είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο ημιλιπόθυμος και χωρίς να αναγνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, λόγω της αναμέτρησης, κανείς δεν πίστευε ότι θα ήταν κάτι σοβαρό. Η γνώμη μου επί του θέματος άλλαξε όταν έμαθα για το εσπευσμένο ταξίδι στην Αγγλία. Μπορεί να μην έχουμε τα ίδια μέσα με τους προέδρους των ομάδων, αλλά κανείς δεν κάνει για το τίποτα ταξίδι σε νοσοκομείο της Αγγλίας. Ρώτησα και έμαθα ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά (όχι κάτι συγκεκριμένο πάντως), αλλά ομολογώ ότι δεν περίμενα αυτή την κίνηση. Όπως δεν την περίμενε και σχεδόν κανείς άλλος. Προφανώς, τα πράγματα ήταν πολύ πιο σοβαρά απ’ ότι υπήρχε ενημέρωση ότι είναι, καθώς ο Δρόσος δεν έφυγε από το εδώ νοσοκομείο ήρεμος και απλώς του την έδωσε να πάει στην Αγγλία… Ελπίζω να το ξεπεράσει και το μπάσκετ εδώ βρίσκεται.

Έτσι, τελειώνει ένα πολύ ιδιαίτερο κεφάλαιο στο ελληνικό μπάσκετ. Ο Δημήτρης Δρόσος, μια προφανώς αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που έχει εγείρει συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο που φέρθηκε στις ομάδες του, έφυγε και όπως δηλώνει ο ίδιος, οριστικά. Ενημέρωση για «κάτι άλλο» δεν υπάρχει, ενώ θα ήταν άστοχο να υπονοήσει κανείς ότι υπάρχει μια τέτοια στιγμή.

Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση βέβαια. Όχι τόσο για τη φετινή χρονιά, αφού μαθαίνω ότι μάλλον θα καλυφθούν τα συμβόλαια των παικτών, αλλά για το μετά. Θα έχουμε τα ίδια με πέρσι, να αναζητούμε πάλι πρόεδρο για την ομάδα, άνθρωπο που θα κρατήσει τον ΠΑΟΚ στον αφρό.

Εν τω μεταξύ… τελείωσε και ο Ουέσον. Ο Καλαφατάκης ήταν ξεκάθαρος, μίλησε για εξώδικο και για λήξη της συνεργασίας με τον παίκτη, ο οποίος αντί να παρουσιαστεί στην απολογία του… έφυγε για τις Η.Π.Α.. Ο Καλαφατάκης δήλωσε ότι θέλει να παραμείνει ο Τομάσεβιτς, αλλά έχει πολύ βαρύ συμβόλαιο και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει μετά τα νέα του Σαββάτου.

Τελικά, η χρονιά δεν γινόταν να κυλήσει ομαλά και ήρεμα για τον ΠΑΟΚ, που από το πουθενά βρίσκεται ξανά σε μπελάδες. Καλό θα είναι, όσο ακόμα υπάρχει καιρός και ψυχραιμία, όσο οι παίκτες είναι στην ομάδα και πληρωμένοι, όσο ο κόσμος είναι στο γήπεδο δίπλα στον ΠΑΟΚ και όσο είναι ακόμη μακριά το χείλος του γκρεμού, ο ΠΑΟΚ να βρει λύση. Για να μην έχουμε τα περσινά και χειρότερα μετά.

Από τα ματς θα σταθώ στη μεγάλη νίκη του Αμαρουσίου που έδειξε ότι αν πιάσει καλή απόδοση, μπορεί να διαλύσει ακόμη και ομάδες με τις οποίες θα παλέψει για την έξοδο στην Ευρωλίγκα. Ο Πανελλήνιος μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού έδειξε ότι είχε πρόβλημα στα δύσκολα ματς, κάτι που αποδείχτηκε και στον Άγιο Θωμά. Η άμυνα δεν λειτούργησε και, πέραν τούτου, θέμα είναι και οι 22 πόντοι διαφορά. Το Μαρούσι είναι 2 νίκες πίσω από τον Πανελλήνιο και πολύ δύσκολα θα αλλάξει το πλεονέκτημα των 22 πόντων σε περίπτωση ισοβαθμίας.

Ο Άρης βγήκε κερδισμένος από όλο αυτό το σκηνικό, αφού έκλεισε το χειμώνα μόνος τρίτος στη βαθμολογία. Πέρασε από τη Λάρισα αν και δεν έπαιξε ιδιαίτερο μπάσκετ. Και πάλι ο Νέλσον ήταν ο καλύτερος, ενώ και ο Μάρσαλ έκανε μεστό παιχνίδι με σωστές επιλογές στην επίθεση και όχι «τρέλες». Η ΑΕΛ έπαιξε καλύτερα για να λέμε την αλήθεια, αλλά δεν είχε την ωριμότητα και την εμπειρία να αντέξει στο δώρο (κακή εμφάνιση) που της έκανε ο Άρης. Έτσι στο τέλος βρέθηκε από κάτω και δεν μπόρεσε να πάρει τη νίκη, αν και στο σουτ του Αποστολίδη, πολλές καρδιές… πήγαν να σπάσουν.

Το ματς της ΑΕΚ ήταν μακράν το πιο περίεργο φέτος, αλλά δεν είναι άξιο σχολιασμού, καθώς ήταν κεκλεισμένων των θυρών και έχω γράψει πολλές φορές για την ψυχολογία των παικτών σε τέτοια ματς, αλλά και τους κινδύνους που κρύβουν για χαλάρωση σε ανύποπτα διαστήματα λόγω της έλλειψης του κόσμου. Η ΑΕΚ προηγήθηκε με 23 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο, πήγε στο ημίχρονο με +11, έκανε σερί 14-0 στη συνέχεια, ξέφυγε 22 πόντους ξανά, δέχτηκε σερί 0-18 και τελικά το ματς πήγε στο 76-75 για να κριθεί σε δύο βολές κι ένα σουτ! Αυτά δεν γίνονται και κρίμα που δεν ήταν τηλεοπτικό το ματς, γιατί με κόσμο δεν επρόκειτο να δούμε τέτοια εξέλιξη.

Στους δύο αιώνιους δεν θα σταθώ παρά μόνο στο γεγονός ότι για άλλη μια φορά… έκαναν την ίδια εβδομάδα παρόμοιο παιχνίδι. Κακή άμυνα και απίστευτη επίθεση. Βέβαια, άλλοι οι 77 των Τρικάλων, άλλο οι 97 του ΠΑΟΚ, που έχασε τιμητικά στο ΟΑΚΑ, εξ ου και η ατάκα του Ομπράντοβιτς: «Μετά το τέλος του αγώνα έδωσα συγχαρητήρια στους δικούς μου παίκτες επειδή δεν μας έβαλαν 100 πόντους. Θα πρέπει να συνεχίσουμε να παίζουμε άμυνα όπως παίξαμε σήμερα». Μου μυρίζει… πεντάωρη προπόνηση μέχρι να φύγει το έτος!