Την Παρασκευή ο Μπιλ Ράσελ τιμήθηκε από την πόλη της Βοστόνης και τις 4 ομάδες επαγγελματικών σπορ της περιοχής (Σέλτικς, Ρεντ Σοξ, Μπρούινς, Πάτριοτς) με τα αποκαλυπτήρια του αγάλματός του. Το Age of Basketball είναι στη Βοστόνη, βρέθηκε στην πλατεία δημαρχείου και ένιωσε το πρέπον δέος κάτω από το άγαλμα του τεράστιου θρύλου.
Έχουν περάσει περισσότερα από 43 χρόνια από τότε που ο Μπιλ Ράσελ οδηγούσε τους Σέλτικς στο τελευταίο από τα 11 πρωταθλήματα που κατέκτησαν στις μέρες του. Με 11 πρωταθλήματα σε 13 χρόνια παρουσίας στην ομάδα, ο Ράσελ μέχρι τα 31 του είχε κατακτήσει περισσότερους τίτλους για τη Βοστόνη απ’ όσους έχουν πάρει στην ιστορία τους οι Ρεντ Σοξ, οι Μπρούινς και οι Πάτριοτς! Το περασμένο Σάββατο οι Ρεντ Σοξ γιόρτασαν με παρέλαση τον 8ο τίτλο τους, κατόρθωμα που τους πήρε 113 χρόνια να επιτύχουν.
Όχι άδικα, λοιπόν, ο Μπιλ Ράσελ θεωρείται ο μεγαλύτερος αθλητής που έχει περάσει ποτέ από τη Βοστόνη, από κάθε σπορ. Στόχος της πόλης είναι να φτιάξει μια σειρά αγαλμάτων για πολλούς από τους μεγάλους θρύλους του αθλητισμού της πόλης, καλύτερη αρχή από το άγαλμα του Μπιλ Ράσελ δεν θα μπορούσε να γίνει, ένα άγαλμα να θαυμάζουν ακόμα και οι υπόλοιποι θρύλοι της περιοχής.
Δεν ήταν όλο μέλι η σχέση του Ράσελ με τη Βοστόνη τόσα χρόνια. Ο ίδιος για πολύ καιρό δεν ήθελε να σχετίζεται με την πόλη της Βοστόνης, όπου, παρά τα κατορθώματά του, είχε γίνει στόχος πολύ σκληρού ρατσισμού τις δεκαετίες του 1950 και το 1960. Μπορεί αυτό το άγαλμα να σβήσει όλα εκείνα; Ίσως όχι, αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει και η Βοστόνη υποκλίνεται πια και επίσημα στο μεγαλείο του Ράσελ, ενός από τους βασικούς υπεύθυνους, με τον ακτιβισμό του, στην αλλαγή αντιμετώπισης των μαύρων αθλητών στις Η.Π.Α..
Πώς έφτασε εκεί που έφτασε ο Ράσελ; Ο ίδιος έχει μια πολύ απλή απάντηση: «Το μόνο που προσπάθησα στη ζωή μου να κάνω είναι να μην ντροπιάσω τον πατέρα μου». Στη ζωή του έχει πάρει ρόλο συμβούλου για τους νέους, ώστε να τους προσφέρει αυτό που είχε εκείνος από την οικογένειά του.
Στην τελετή παραβρέθηκαν ο Ντέιβιντ Στερν, ο Άνταμ Σίλβερ, ο Κυβερνήτης της Μασαχουσέτης μαζί με τον γερουσιαστή, και πολλοί θρύλοι του μπάσκετ, όπως ο Τζούλιους Έρβινγκ, ο Έλτζιν Μπέιλορ, ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ.
Ο Ράσελ είχε όρεξη για αστεία στην τελετή: «Τα αγάλματα μου θυμίζουν ταφόπλακες. Στο τέλος γίνονται απλώς στόχος για τα περιστέρια».
Το άγαλμα σκάλισε η Αν Χιρς, ζυγίζει σχεδόν 300 κιλά, από μπρούντζο. Γύρω του υπάρχουν μικρότερα κομμάτια από γρανίτη στα οποία είναι χαραγμένες λέξεις όπως «Teamwork», «Education», αλλά και εμπνευσμένες ρήσεις του Ράσελ.
Στο τέλος της τελετής ο Ράσελ είπε: «Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι είναι όλο αυτό. Παραδέχομαι ότι ντρέπομαι λίγο από το όλο θέμα. Του αγάλματος. Σχεδόν δεν έχω τι να πω. Σχεδόν».
Ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους στην ιστορία του αθλητισμού θα δεσπόζει πάνω από την πόλη της Βοστόνης, με την καριέρα του και τη ζωή του να αποτελούν έμπνευση για όλους, αλλά και υπενθύμιση του μεγαλείου του.
Βοστόνη: Αντώνης Κουσούλης, Κωνσταντίνος Οικονομόπουλος