Τον θυμάσαι; – Όλιβερ Μίλερ

Ο Όλιβερ Μίλερ είναι σίγουρα μία από τις ατραξιόν που έχουν περάσει ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα. Αν και αγωνίστηκε μόλις 5 αγώνες στο Ηράκλειο τη σεζόν 1998-99 δεν μπορεί κανείς να πει ότι το πέρασμά του ήταν… μικρό. Ο θηριώδης σέντερ με τα σπάνια φυσικά προσόντα, ταλαιπωρήθηκε σε όλη την καριέρα του από προβλήματα με το φαγητό και, ως επακόλουθο, με τα κιλά του. Μπορεί να υπάρχουν ατελείωτες ιστορίες με τα κιλά του Μίλερ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η πιο άγνωστη ίσως είναι η πιο σημαντική. Ο Μίλερ (39, 2.06, με άνοιγμα χεριών 2.32 μέτρα) είναι αλήθεια ότι ήξερε πάρα πολύ μπάσκετ. Αλλιώς δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση παίκτης με τη δική του φυσική κατάσταση να σταθεί σε αγωνιστικό χώρο.

Κολέγιο πήγε στο Άρκανσας από το 1988 μέχρι το 1992. Καλύτερη χρονιά του από πλευράς παραγωγικότητας ήταν το 1990-91 όταν και είχε 15.7 πόντους, ενώ στην τελευταία του σεζόν είχε 12.2 πόντους. Το καλοκαίρι του 1992 επιλέχθηκε στο νούμερο 22 του (πολύ δυνατού) ντραφτ από τους Φίνιξ Σανς. Εκεί, ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ τον πήρε υπό την προστασία του και έμεινε σχεδόν δύο χρόνια. Στις αρχές του 1993 έχασε μέσα σε 10 ημέρες 18 κιλά (και αργότερα ο Μπάρκλεϊ έκανε σε αυτό αναφορά όταν είπε την περίφημη ατάκα: «Προσπαθώ να μάθω στον Σακίλ Ο Νιλ μία λέξη που δίδαξα στον Όλιβερ Μίλερ: χόρτασα»!). Στους Σανς ήταν πρώτος μπλοκέρ της ομάδας μέχρι να φύγει. Το 1992-93 είχε 5.6 πόντους, 4.9 ριμπάουντ, 1.8 τάπες και 2.1 ασίστ, ενώ την επόμενη χρονιά είχε 9.2 πόντους, 6.9 ριμπάουντ, 2.3 τάπες και 3.5 ασίστ. Στη συνέχεια υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με τους Ντιτρόιτ Πίστονς. Στους Πίστονς είχε το 1994-95 σε 64 αγώνες 8.5 πόντους, 7.4 ριμπάουντ, 1.5 ασίστ και 1.8 τάπες. Τα πολλά προβλήματα με το βάρος του δεν τον άφηναν να στεριώσει σε μια ομάδα. Η επόμενη χρονιά τον βρήκε στο Τορόντο που σε 76 ματς είχε 12.9 πόντους, 7.4 ριμπάουντ, 2.9 ασίστ, 1.4 κλεψίματα και 1.9 τάπες σε 33 λεπτά συμμετοχής στην καλύτερη χρονιά της καριέρας του, τη χρονιά που είχε τα λιγότερα προβλήματα με τα κιλά του.

Το 1996-97 το μοίρασε ανάμεσα στο Ντάλας και το Τορόντο, με μικρότερο χρόνο συμμετοχής, ενώ το 1997-98 έπαιξε στους Ράπτορς με 6.3 πόντους και 6.3 ριμπάουντ μέσο όρο.

Η επόμενη χρονιά τον βρήκε στο Ηράκλειο, τουλάχιστον στο ξεκίνημά της. Με το Ηράκλειο πρόλαβε να παίξει 5 ματς όλα κι όλα. Πριν την έναρξη της χρονιάς έγραψε… ιστορία: ένα βράδυ πήγε στα Μάλια για να δει την παραδοσιακή διασκέδαση του νησιού. Μετά από μερικά ποτά, ενθουσιάστηκε και αποφάσισε να γίνει… «αναστενάρης». Λίγο τα κιλά του, λίγο η… απειρία του στο θέμα, όταν άρχισε να πηδάει τις φωτιές έκαψε τα πόδια του. Μη θέλοντας να το μάθει η ομάδα έβαλε αλοιφή και την επόμενη μέρα πήγε στην προπόνηση με τις κάλτσες σηκωμένες ως το γόνατο. Βέβαια, μετά από λίγο ήταν προφανές ότι σε κάθε βήμα μόρφαζε από τον πόνο και όταν ο φυσιοθεραπευτής τον πλησίασε… είδε δύο πόδια με εγκαύματα τρίτου βαθμού από το γόνατο και κάτω!

Στα 5 ματς με το Ηράκλειο είχε 10.2 πόντους, 7.0 ριμπάουντ και 3.0 τάπες μέσο όρο, με χαϊλάϊτ το πρώτο ματς στο Αλεξάνδρειο κατά του ΠΑΟΚ, όπου είχε 23 πόντους, 10 ριμπάουντ και 6 τάπες. Το Ηράκλειο στη συνέχεια τον άλλαξε με τον Χάρβεϊ κυρίως λόγω του βάρους του και έτσι τελείωσε η περιπέτειά του στην Ελλάδα. Τη χρονιά τελείωσε στους Σακραμέντο Κινγκς, αλλά σε αυτό θα επανέλθουμε αργότερα.

Την επόμενη περίοδο έπαιξε στους Φίνιξ Σανς ξανά, ενώ το 2000-01 στη Προύτσκοφ της Πολωνίας, όπου σε 5 ματς είχε 14.6 πόντους, 8.4 ριμπάουντ και 3.6 ασίστ. Το 2001 υπέγραψε στους Χάρλεμς Γκλομπτρότερς, αλλά το γεγονός ότι συνέχιζε να παχαίνει ανάγκασε τους Χάρλεμς μετά από 4 ματς να τον αποδεσμεύσουν λέγοντας ότι «δεν εκτιμούσε την πνευματική και τη σωματική προσπάθεια που απαιτούταν για να παίξει κάποιος στους Χάρλεμς».

Στη συνέχεια πέρασε από το CBA το 2001-02 (Γκάρι Στίλχεντς), το ABA, ξανά το CBA, το Πουέρτο Ρίκο τον Απρίλιο του 2003, όπου έπαιξε με την Ίντιος ντε Μαγιαγκέζ 13 ματς και είχε 13 πόντους, 9 ριμπάουντ και 3.3 ασίστ μέσο όρο, στη 2η κατηγορία της Κίνας με τη Φουτζιάν (15.5 πόντους, 7.8 ριμπάουντ, 1.6 τάπες σε 18 λεπτά ανά αγώνα) την οποία βοήθησε να πάρει το πρωτάθλημα. Στους Ντακότα Ουίζαρντς του CBA (16.2 πόντους, 8.7 ριμπάουντ, 3.5 ασίστ, 1.9 τάπες) για να επιστρέψει ξανά στο NBA και τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς. Εκεί, από τον Δεκέμβριο του 2003 είχε σε 48 ματς 2.5 πόντους και 2.7 ριμπάουντ στην κανονική περίοδο και περίπου τα ίδια νούμερα στα πλέι οφς.

Το 2004-05 έπαιξε στους Ντακότα Ουίζαρντς του CBA και μετά στους Τέξας Ταϊκούνς του ABA. Τη χρονιά τελείωσε στο ABA με τους Άρκανσας ΡιμΡόκερς όπου είχε 7.8 πόντους και 4.5 ριμπάουντ μέσο όρο. Το 2006-07 ξεκίνησε ως παίκτης/προπονητής στο ABA στους Άρκανσας ΡίβερΚατζ για να τελειώσει έτσι την καριέρα του.

Δυστυχώς, θα κλείσω την ιστορία του Όλιβερ Μίλερ με ένα περιστατικό που δεν πήρε ιδιαίτερη έκταση, καθώς το NBA θέλει να κρύβει τις ασχήμιες του από τον έξω κόσμο και απομονώνει παίκτες και γεγονότα τα οποία μπορούν να του θίξουν την εικόνα. Όταν ο Μίλερ έπαιζε στους Σακραμέντο Κινγκς, στις 9 Φεβρουαρίου του 1999 ταξίδεψε με την ομάδα στην Αριζόνα για αγώνα κατά του Φίνιξ, της παλιάς του ομάδας.

Μπροστά σε ένα γεμάτο γήπεδο, συμπεριλαμβανομένων των πεθερικών του και των παιδιών του, με τις δύο ομάδες στην προθέρμανση, η μασκότ των Σανς, ο γορίλλας, έβαλε μέσα από το κοστούμι του έναν σωλήνα για να διπλασιάσει σχεδόν το μέγεθός του, φόρεσε μια φανέλα του Μίλερ και άρχισε να «καταβροχθίζει» ποπ κορν για να πέσει τελικά στο παρκέ, κάνοντας ότι δεν μπορεί να σηκωθεί λόγω της κοιλιάς του.

Ο τηλεοπτικός φακός δείχνει τον Μίλερ να παρακολουθεί όντας απόλυτα σοκαρισμένος, τρομοκρατημένος και σχεδόν έτοιμος να ξεσπάσει σε κλάματα, ενώ τον κόσμο (σχεδόν όλοι λευκοί, θα δείτε γιατί το αναφέρω) να γελάει και μετά από αυτό οι αντιδράσεις ήταν τεράστιες.

Ο Μίλερ έκανε επίσημη καταγγελία παραπόνου στον Ντέιβιντ Στερν κατά των Φίνιξ Σανς, η Ομοσπονδία Παικτών NBA το ίδιο, αλλά ο Στερν… τους συνέδεσε, όπως άλλωστε συνηθίζει όταν παίκτες αντιδρούν κατά ομάδων (κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την ντροπή με τα όσα έγιναν κατά του Μαχμούντ Αμπντούλ-Ραούφ).

Πολλοί παίκτες διέρρευσε ότι θεωρούσαν γενικά πως ο γορίλλας αναφερόταν στους μαύρους αθλητές της λίγκας και ότι κάθε φορά που έπαιζαν στο Φίνιξ σκεφτόντουσαν τον ρατσισμό του κοινού.

Ο ατζέντης του Μίλερ είπε: «Είναι πολύ προσβλητικό ένας παχύσαρκος, μαύρος, άσχημος πίθηκος να παρομοιάζεται με έναν επαγγελματία Αφροαμερικανό μπασκετμπολίστα». Ο διευθυντής της Ομοσπονδίας των παικτών, Μπίλι Χάντερ, πρόσθεσε: «Λόγω της ιστορίας της χώρας αυτής, του γεγονότος ότι οι μαύροι ιστορικά παρομοιάζονται ως πίθηκοι και μαϊμούδες, αυτή η κίνηση υποτίμησε όχι μόνο τον Μίλερ, αλλά κι εμένα και όπως αρκετοί παίκτες επικοινώνησαν και μας είπαν, πάρα πολλούς στη λίγκα. Ήταν κακόγουστο και εμπρηστικό, ιδίως μετά τα όσα είπε ο αντιπρόεδρος της ομάδας». Ο αντιπρόεδρος της ομάδας είπε ότι αυτό το σκετς δεν διέφερε από τα υπόλοιπα της μασκότ (τα οποία κινούνταν στο πλαίσιο ας πούμε… να φορά περούκες τύπου Πατ Ράιλι).

Πώς έληξε ιστορία; Ο Μίλερ έπαθε κατάθλιψη και άρχισε να τρώει περισσότερο ξεπερνώντας τα 180 κιλά, ενώ το ίδιο βράδυ μετά το ματς, ο Μίλερ ήπιε στα όρια της λιποθυμίας, γεγονός που ανάγκασε τους Κινγκς να τον βγάλουν από το ενεργό ρόστερ της ομάδας.

Νίκος Κουσούλης