Δημοσιευμένο στις 2 Ιουνίου 2007
Πολύς λόγος έχει γίνει τον τελευταίο χρόνο για τη ρήξη του Αχιλλείου τένοντα. Οι τραυματισμοί των Μπούτσι Θόρντον πέρυσι, Ταλ Μπούρσταϊν και Άρβιντας Μασιγιάουσκας φέτος έχουν προκαλέσει την περιέργεια στον κόσμο μια και ο τραυματισμός μοιάζει να παίρνει διαστάσεις…επιδημίας στο μπάσκετ!
Ας δούμε τι είναι πράγματι αυτός ο τραυματισμός: Η ρήξη αχιλλείου τένοντα προκύπτει συνήθως σαν ένας τραυματισμός επιτάχυνσης, για παράδειγμα μετά από γερό πάτημα ή άλμα. Γενικώς, οι ασθενείς αναφέρουν αίσθημα ανάλογο «κλοτσιάς» πίσω από τον αστράγαλο. Για τη διάγνωση ψηλαφάται κενό στον τένοντα και πραγματοποιείται το λεγόμενο τεστ Simmonds κατά το οποίο ασκείται μια πίεση στην προσβεβλημένη περιοχή αλλά δεν υπάρχει φυσιολογική αντανακλαστική αντίδραση από τον ασθενή. Η θεραπευτική αντιμετώπιση διακρίνεται στη χειρουργική ή μη χειρουργική.
Ο μη χειρουργικός χειρισμός περιλαμβάνει περιορισμό του άκρου μέσα σε γύψο για 8 εβδομάδες με το πόδι να «βλέπει» προς τα κάτω. Ορισμένοι χειρουργοί πιστεύουν ότι μια επέμβαση στον τένοντα άμεσα είναι ευεργετική.
Ο χειρουργικός χειρισμός παρέχει μικρότερη πιθανότητα υποτροπής (επανα-ρήξης του τένοντα) στο μέλλον αλλά παρουσιάζει ανεπιθύμητες αιμορραγίες και μολύνσεις.
Δεν είναι έκπληξη αθλητές να τραυματίζουν τον Αχίλλειό τους. Οι περισσότερες περιπτώσεις ρήξη του Αχιλλείου τένοντα προκαλούνται από τραυματισμό, σε ηλικίες περίπου 30 ετών, με 20πλάσια μεγαλύτερη συχνότητα στους άντρες. Λήψη κάποιων αντιβιοτικών, ενέσεις στεροειδών, αυξημένος φόρτος προπόνησης είναι επιβαρυντικοί παράγοντες για έναν τέτοιο τραυματισμό.
Η επάνοδος ενός αθλητή στην αγωνιστική δράση εξαρτάται από την επιτυχία των θεραπευτικών χειρισμών και τη διάθεση του για φυσικοθεραπεία.