Αφιέρωμα «Παγωμένος Ώμος»: Φυσικά μέσα

ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

Ένα φυσικό μέσο το οποίο παρουσιάζει πλεονεκτήματα στην αποκατάσταση του ώμου, επειδή υποβάλλει τους ιστούς σε λιγότερη καταπόνηση, είναι η υδροθεραπεία. Το πλεονέκτημα της υδροθεραπείας σχετίζεται με την επίδραση της άνωσης που προσφέρει το νερό στο άνω άκρο, μειώνοντας το βάρος του βραχίονα στο ένα όγδοο του κανονικού βάρους κατά την 90 μοιρών απαγωγή ή την πρόσθια κάμψη⁸⁵. Η προφανής μείωση του βάρους του βραχίονα ή του ώμου υποβάλλει σε μικρότερη καταπόνηση τους επιδιορθωμένους ή τους φλεγμαίνοντες ιστούς κατά τη διάρκεια των ενεργητικών ασκήσεων. Αυτό επιτρέπει την πρώιμη ανάκτηση της ενεργητικής κίνησης σε ένα προστατευτικό περιβάλλον, εισάγοντας έτσι την πρώιμη επιστροφή στα φυσιολογικά κινητικά πρότυπα. Έτσι, ειδικότερα στην αποκατάσταση του Παγωμένου Ώμου η υδροκινησιοθεραπεία είναι από τις ιδανικότερες μορφές θεραπείας, μειώνεται η δυσκαμψία της προσβεβλημένης άρθρωσης και αυξάνεται το εύρος κίνησής της.

Παρακάτω παρατίθενται σε εικόνες κάποιες ασκήσεις που μπορούν να γίνουν στο νερό και σύμφωνα με το στάδιο εξέλιξης της πάθησης μπορούν να βοηθήσουν ανάλογα.

Εικόνα 17.1 Διάφορα είδα κλειστής και ανοιχτής κινητικής αλυσίδας στο νερό

ΦΥΣΙΚΑ ΜΕΣΑ – ΗΛΕΚΤΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΖΕΣΤΑ ΕΠΙΘΕΜΑΤΑ

Τα θερμά επιθέματα έρχονται σε άμεση επαφή με την επιφάνεια του δέρματος και θερμαίνουν περισσότερο μέσω της αγωγής παρά της ακτινοβολίας. Αυτά μπορεί να είναι ζεστά πακέτα (ζελέ), κερί παραφίνης, μπουκάλια ζεστού νερού, μπάνιο με ζεστό νερό (δινόλουτρο, υδρομασάζ), παραφάνγκο κ.τ.λ.. Τα ζεστά πακέτα είναι ζελέ σιλικόνης το οποίο θερμαίνεται σε νερό στους 75-80 βαθμούς. Έπειτα τοποθετείται κατευθείαν πάνω στο δέρμα του ασθενή, στην συγκεκριμένη περίπτωση σε ολόκληρη την ωμική ζώνη. Το πακέτο τυλίγεται με πετσέτες ώστε να μην διαχέεται η θερμότητα στο περιβάλλον αλλά και να εμποδίζεται η άνοδος της θερμοκρασίας του δέρματος πάνω από τους 42 βαθμούς. Ο χρόνος εφαρμογής φτάνει τα 20-30 λεπτά.

Η παραφίνη χρησιμοποιείται περισσότερο σε άκρα χείρα παρά σε ωμική ζώνη. Αντίθετα, το παραφάνγκο μπορεί να βρει ευρεία εφαρμογή στη θεραπεία του παγωμένου ώμου και η εφαρμογή του είναι σχεδόν ίδια με του ζελέ σιλικόνης. Το μπάνιο με ζεστό νερό είναι μια απλή μορφή θέρμανσης και έχει το πλεονέκτημα ότι κατά την διάρκεια εφαρμογής μπορούν να εκτελούνται και ασκήσεις, κάτι που είναι χρήσιμο σε όλα τα στάδια του παγωμένου ώμου.

Συνοπτικά τα αποτελέσματα των θερμών επιθεμάτων είναι:
• Τοπική αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος λόγω διαστολής των τριχοειδών αγγείων
• Αύξηση της θερμοκρασίας στο σημείο εφαρμογής τους
• Μείωση του πόνου
• Μυϊκή χαλάρωση
• Ελάττωση της πίεσης του αίματος (αισθητική ηλεκτροθεραπεία)

ΚΡΥΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Το κρύο ή ο πάγος είναι, πιθανώς, το πιο ευκολόχρηστο μέσο θεραπείας και άμεσα διαθέσιμο. Ο πάγος είναι μια οικονομική και αποτελεσματική θεραπεία, που συχνά προτείνεται από τους θεραπευτές για εφαρμογή και στο σπίτι από τον ίδιο τον ασθενή. Όπως όμως συμβαίνει και με το ζεστό υπάρχει κίνδυνος η παρατεταμένη εφαρμογή να προκαλέσει έγκαυμα.

Σύμφωνα με τις φυσιολογικές αντιδράσεις των ιστών στη μείωση της θερμοκρασίας γίνεται κατανοητό ότι η κρυοθεραπεία είναι μία θεραπευτική μέθοδος που ενδείκνυται σε οξείες καταστάσεις όπως στο αρχικό στάδιο του παγωμένου ώμου. Η πρωτογενής δράση της κρυοθεραπείας είναι αυτή που περιορίζει τα αποτελέσματα της φλεγμονώδους κατάστασης.

ΚΡΥΟΚΙΝΗΤΙΚΗ

Η χρήση του πάγου στο πρόγραμμα αποκατάστασης περιλαμβάνει και την κρυοκινητική, δηλαδή τον συνδυασμό της θεραπείας με πάγο με ταυτόχρονη ενεργητική κίνηση. Το κρύο χρησιμοποιείται για την μείωση του πόνου ώστε να επιτραπεί η ενεργητική άσκηση νωρίτερα από ότι θα περιμέναμε χωρίς αυτό. Τα οφέλη της θεραπείας προέρχονται από την ίδια την άσκηση και όχι από την εφαρμογή του πάγου. Με την νωρίτερη έναρξη της κινησιοθεραπείας, η κρυοκινητική ελαττώνει την μυϊκή ατροφία και την απώλεια της κινητικότητας. Η μυϊκή ατροφία αποκαθίσταται πιο σύντομα, μειώνοντας το πρήξιμο και τις επακόλουθες αποκολλήσεις και παραμορφώσεις.

ΔΙΑΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΠΑΓΟΥ

Αποτελεί συνδυασμό της εφαρμογής πάγου, για την ανακούφιση από τον πόνο για την μείωση του μυϊκού σπασμού, και της διάτασης για την αύξηση της κινητικότητας του εύρους των αρθρώσεων. Ο πάγος εφαρμόζεται μέχρι να επέλθει αναισθησία, ή για 20 λεπτά περίπου. Η διάταση εκτελείται για όσο κρατάει το μούδιασμα και μόλις αυτό υποχωρεί ξαναεφαρμόζεται πάγος και ξαναγίνεται η διάταση. Στατική ή διάταση με ιδιοδέκτρια νευρομυική διευκόλυνση (κράτα- σφίξε, χαλάρωσε).