Σηκώνουν μπόι…

Το Μαρούσι είναι σε εκπληκτική κατάσταση τον τελευταίο καιρό, το γράφουμε συνεχώς, άλλωστε το έχουν επιβεβαιώσει και τα αποτελέσματά του. Βέβαια, σε πολύ καλή κατάσταση είναι και ο Κολοσσός, ο οποίος το… απέδειξε στην έδρα του. Το Μαρούσι τράκαρε στον τοίχο που λέγεται Στίβεν Σμιθ και δεν μπόρεσε να… επιζήσει της σύγκρουσης. Για τον Σμιθ είχα γράψει στην αρχή της χρονιάς ότι είναι παίκτης επιπέδου Ευρωλίγκας και δεν… παίρνω πίσω τα όσα έχω πει. Το Σάββατο ήταν εξωπραγματικός έχοντας 29 πόντους με 75% στα δίποντα και 73% στις βολές αποδεικνύοντας ότι στη μέρα του… δεν μαρκάρεται από κανέναν, ούτε καν από μια τόσο καλή άμυνα όπως του Αμαρουσίου.

Ειρήσθω εν παρόδω η φάση με τον Σμιθ μια επίθεση πριν το τέλος είναι λάθος σφύριγμα των διαιτητών, αφού ο Διαμαντόπουλος κλωτσάει την μπάλα πριν λήξει η επίθεση, αλλά τελικά δεν αλλοιώθηκε το αποτέλεσμα του αγώνα. Όσο για την επιλογή του Σφαιρόπουλου να αφήσει το Μαρούσι να κάνει επίθεση, δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος, αλλά δεν ξέρω πόσο σωστή ήταν. Το Μαρούσι εκτέλεσε με χαρακτηριστική ευκολία το σύστημα που έστησε ο Μαρκόπουλος και το ματς κρίθηκε σε ένα ελεύθερο, ανενόχλητο τρίποντο, που ήταν τελικά άστοχο. Ίσως, ένα φάουλ για βολές και η κατοχή στην τελευταία επίθεση να ήταν πιο σωστό, αλλά κανείς δεν μπορεί να «κατηγορήσει» έναν νικητή.

Ο Κολοσσός ευτύχησε να έχει τον καλύτερό του παίκτη σε εκπληκτική μέρα και πλέον σκέφτεται μόνο οκτάδα. Ήδη έφτασε τον ΠΑΟΚ στην 7η θέση με 8-8 ρεκόρ και όπως είναι η κατάσταση κανείς δεν ξέρει αν θα καταφέρει ο «δικέφαλος του Βορρά» να κρατήσει τη θέση του.

Και μιας και ο λόγος στον ΠΑΟΚ, δεν αποτελεί έκπληξη η ήττα του στην Κυψέλη, ούτε όμως και η πολύ καλή εμφάνιση. Ήταν βέβαιο ότι η ομάδα θα συσπειρωθεί και ότι οι παίκτες που έμειναν θα προσπαθήσουν να αποδείξουν ότι δεν είναι «τελειωμένοι» ή άχρηστοι. Ο Κυρίτσης ήταν πολύ καλός, ο Καυκής αλάνθαστος σε 16 λεπτά, ο Ντιαρά έκανε το καλύτερό του ματς φέτος, ενώ ήταν επίσης αναμενόμενο ότι ο Γκρέγκορι δεν θα… ενδιαφέρεται ιδιαίτερα. Δεν του βγήκε το ματς του Αμερικανού, δεν έσκασε όμως, και πώς να σκάσει όταν εδώ και ένα μήνα του ζητάνε να φύγει. Ο Πανελλήνιος είχε πληροφορηθεί την ήττα του Άρη στο Αιγάλεω, οπότε θα ήταν άξιος της μοίρας του και απαράδεκτος αν έχανε την ευκαιρία να πάρει 2 νίκες (ουσιαστικά) προβάδισμα στην υπόθεση 3η θέση. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ έδειξε ότι έχει πληρότητα και μπορεί να πάρει πόντους και βοήθεια από πολλούς παίκτες.

Όσο για τον Άρη, η κατάσταση δεν είναι καλή για τους «κιτρίνους». Η μία ήττα διαδέχεται την άλλη, η ομάδα μοιάζει να μην μπορεί να παίξει καλά, τα επιθετικά συστήματα είναι ανύπαρκτα και αν δεν… έρθουν, πλέον όλοι μπορούν να σταματούν τους παίκτες του Άρη. Η άμυνα δεν μπορεί να κερδίζει μόνη της τους αγώνες, ιδίως όταν ο αντίπαλος δεν νιώθει την πίεση της επίθεσης του Άρη. Όμως, ακόμη και αυτή τον τελευταίο καιρό μοιάζει να νοσεί, αφού το Αιγάλεω έβαλε 80 πόντους, με δύο σερί 13-0 και 11-0 στην αρχή και στο τέλος του ματς, κάτι ανεπίτρεπτο για ομάδα που θέλει να βγει Ευρωλίγκα. Ο Μπετς προφανώς και δεν μπορούσε να βοηθήσει, καθώς είναι πολύ λίγο στην ομάδα, 6 μήνες εκτός αγώνων (αυτά τα… «προπονούμουν με την δεύτερη ομάδα της Μάλαγα» ή τα πιο κλασικά «έκανα προετοιμασία μόνος μου» είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση από οποιονδήποτε παίκτη κι αν προέρχονται). Το γεγονός ότι ο Άρης δεν έχει ξεκάθαρους ρόλους για κάθε παίκτη κάνει ακόμη πιο δύσκολη την προσαρμογή ενός σέντερ στην ομάδα, καθώς μπορεί πολύ εύκολα να δει τον εαυτό του να κυκλοφορεί ασκόπως στο παρκέ και όλοι να τον αγνοούν, όπως έγινε και με τον Μπετς στο Αιγάλεω.

Το «Σίτι», αν ΑΕΛ και Τρίκαλα χάσουν την Κυριακή, ίσως έκανε νίκη παραμονής, παρότι έχουμε 10 αγωνιστικές ακόμα. Περισσότερα θα πούμε αύριο βέβαια, για να μην μιλάμε υποθετικά, αλλά φαίνεται να επιβεβαιώνεται και φέτος αυτό που λέμε ότι το Αιγάλεω… έχει μία ιδιαίτερη ικανότητα να σώζεται κάθε χρόνο. Με τον Τέιλορ να κάνει στην εντέλεια αυτό για το οποίο αποκτήθηκε, τον ΜακΓκραθ να έχει την ικανότητα να προβληματίσει κάθε άμυνα αν του βγει το ματς και τους Καλλινικίδη και Χάρντιν να κάνουν τα υπόλοιπα το Αιγάλεω κέρδισε πολύ πιο εύκολα απ’ ότι περίμενε. Και αν θέλετε τη γνώμη μου, θα σωθεί.

Ούτε το αποτέλεσμα στο Ελληνικό ήταν τυχαίο ή αποτελούσε έκπληξη. Ο Πανιώνιος ήξερε ότι φτάνει τον Άρη όσο πλησιάζει ο καιρός, είναι ξεκούραστος χωρίς την Ευρωλίγκα, κάτι που τον κάνει πιο σταθερό, ενώ απ’ την άλλη η ΑΕΚ όλη την εβδομάδα ασχολιόταν με το πότε και αν θα αφήσει ο… Χατζής τους υπόλοιπους παίκτες να πληρωθούν. Δεν το θεωρώ αντιεπαγγελματικό από τους παίκτες, μη με παρεξηγήσετε, απλώς τονίζω ότι αυτά συμβαίνουν όταν υπάρχουν οικονομικά προβλήματα. Έλλειψη συγκέντρωσης, πιο μέτρια προετοιμασία από άλλες φορές, τραυματίας ο Μπράιαντ, ε, δεν ήθελε και πολύ για να ξεφύγει το ματς, οι ισορροπίες στη φετινή ΑΕΚ είναι πολύ λεπτές. Βέβαια, αυτή ήταν ήττα εντός προγράμματος και εννοείται ότι η ΑΕΚ δεν θα κινδυνεύσει, αλλά δεν ξέρω αν θα μπορέσει να μπει οκτάδα αν δεν ανεβάσει και πάλι την απόδοσή της.

Όσο για το τραγελαφικό επεισόδιο Λιανού-Καραμανλή, δεν μπορώ να πω τίποτα. Για μένα, ο Λιανός είχε το άδικο, καθότι γηπεδούχος. Θα έπρεπε να μην ανάψει το φυτίλι των οπαδών της ομάδας του, αλλά μάλλον το επεδίωξε. Και εντάξει, σε τελική ανάλυση, το φάουλ στον Καλαμπόκη ήταν εκπρόθεσμο, θα πρέπει ο Πανιώνιος κάποια στιγμή να το… ξεπεράσει και να καταλάβει ότι το έχασε δίκαια εκείνο το ματς. Φτάνει η διαπόμπευση της Α1 με το αποτέλεσμα που είναι «ανοικτό» ακόμη και τώρα, 1 ολόκληρο γύρο μετά.