Τι άλλο πια;

Όταν φτάνουμε σε ματς Πανελληνίου-Αμαρουσίου να βλέπουμε τον Γκράντι να σουτάρει βολές και την κροτίδα να κινείται προς το πόδι του για να σκάσει κυριολεκτικά πάνω του, πρέπει να μας πιάνει σύγκρυο. Εμένα μου ήρθαν στο μυαλό τα όσα είχαμε δει πέρσι στο Ισραήλ με τα κομμένα δάχτυλα του ανθρώπου της ασφαλείας. Δεν έχει καμία σημασία αν ήταν κροτίδα και όχι πιο δυνατό δυναμιτάκι, να χτυπήσει σοβαρά τον Γκράντι. Αυτό δεν το ξέρεις πριν γίνει το κακό. Δεν θα είχαν μεγάλη διαφορά στο μέγεθος, αφού πέρασε το ένα στο γήπεδο, θα πέρναγε και το άλλο, αφού πέταξε το ένα ο κάφρος, θα πέταγε και το άλλο. Όπως δεν έχει σημασία αν τελικά ο Γκράντι κούνησε προς άλλη γωνία το πόδι του (εντελώς τυχαία, καθώς δεν το είχε δει) και η κροτίδα έσκασε στο πόδι που φορούσε την ελαστική επικαλαμίδα και όχι στο άλλο. Δεν έχει σημασία που το έγκαυμα ήταν… περιορισμένο και δεν εκτεινόταν σε όλη τη γάμπα, λόγω της επικαλαμίδας. Σημασία έχει ότι με κάποιο τρόπο πρέπει να σταματήσει αυτό. Θύματα θρηνήσαμε, παίκτες τραυματίστηκαν, τι άλλο πια;

Στο ματς, το Μαρούσι έδειξε ότι είναι καλύτερη ομάδα από τον Πανελλήνιο. Ο Ζούρος μετά τον αγώνα είπε ότι μπορεί η ομάδα του να αποσυντονίστηκε από τον… ερχομό του Σακούρ. Εντάξει, εγώ τα είχα πει από την αρχή ότι ο Σακούρ δεν έχει κάτι να προσφέρει στον Πανελλήνιο (ή σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα σέβεται τον εαυτό της), αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Δεν φταίει αυτός που το Μαρούσι ξεγύμνωσε τον Πανελλήνιο στο δεύτερο εικοσάλεπτο. Ο Πανελλήνιος έβαλε όλους όλους 20 πόντους σε 20 λεπτά. Και εντάξει, να πεις ότι την πάτησε στην τρίτη περίοδο, δεν περίμενε την άμυνα του Μαρκόπουλου και εγκλωβίστηκε. Μα πέτυχε 10 πόντους στην τρίτη και 10 στην τέταρτη. Που σημαίνει ότι απλώς δεν είχε καμία μα καμία απάντηση. Έκανε το χειρότερο παραγωγικά παιχνίδι του στο φετινό Eurocup, καθώς σε κανένα από τα πρώτα 7+4 (προκριματικά) ματς του στη διοργάνωση δεν έμεινε κάτω από τους 60 πόντους. Να το τραβήξω και πιο πέρα; Σε κανένα από τα 16 ματς της Α1 φέτος δεν έμεινα κάτω από τους 60 πόντους. Ακόμη και με τον Πανιώνιο (το ματς έληξε 72-70 στην παράταση) είχε πετύχει 62 πόντους στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Άρα με το Μαρούσι είχε τη χειρότερη παραγωγικότητα φέτος, το χειρότερο από τα 29 ματς που έχει δώσει (12 για το Eurocup, 16 για την Α1 και 1 για το Κύπελλο). Ε, δεν φταίει ο Σακούρ γι’ αυτό…

Ο Μαρκόπουλος και η ομάδα του πλέον βλέπουν Τορίνο. Από πολύ κοντά. Πάρα πολύ κοντά. Αν το Μαρούσι πάρει τα δύο εντός έδρας ματς του λογικά θα περάσει μετά την ήττα της Χίμκι από την Ντιναμό. Αλλά ακόμη κι αν δεχτούμε ότι η Χίμκι θα μεταμορφωθεί και θα πάει τρένο από εδώ και στο εξής, τότε στο Μαρούσι φτάνουν τα δύο εντός έδρας και να κρατήσει το +13 του ΟΑΚΑ από τη Χίμκι και πάλι περνάει. Πραγματικά, μετά από δύο αγωνιστικές δεν θα μπορούσε να είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτή που βρίσκεται τώρα.

Ο Πανελλήνιος, απ’ την άλλη, είναι με την πλάτη στον τοίχο, ή… λίγο χειρότερα. Θέλει 4 νίκες, έχοντας δύο ματς με τη Χίμκι και ένα εκτός με το Μαρούσι. Και πάλι δεν θα είναι σίγουρος, καθώς αν δεν πάρει τη διαφορά από το Μαρούσι ή την Ντιναμό, μπορεί να αποκλειστεί. Δύσκολα πράγματα. Μπορεί στην προηγούμενη φάση να έκανε τη μεγάλη ανατροπή, αλλά δεν το βλέπω να γίνεται πάλι.