Πού πας;

Πρώτα απ’ όλα τον εαυτό του. Μπήκε στο τελευταίο δεκάλεπτο προηγούμενος στο σκορ, αλλά εκεί δεν μπόρεσε να κάνει απολύτως τίποτα πλην του να πέσει θύμα στις ορέξεις των Ρώσων. Μαθηματικά δεν έχει αποκλειστεί ακόμα, αλλά μην ξεχνάτε ότι τελείωσε τον «καλό» γύρο, δηλαδή τον γύρο που είχε 2 εντός έδρας ματς, με 0-3. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να προκριθεί πια και ότι είναι πολύ πιθανό να πάει στο 0-6 στον όμιλο. Οι άλλοι τρεις κυνηγούν σχεδόν επί ίσοις όροις την πρόκριση και κανείς πια δεν πρέπει να χάσει βαθμούς απέναντι στην ουσιαστικά αποκλεισμένη ομάδα του ομίλου.

Νιούλι, Γκόλεματς και Γκράντι ήταν κάτω του μετρίου, το πρόβλημα στον άσο εμφανές, όπου Παπαμακάριος, Καλαϊτζής και Καλαϊτζίδης δεν έφταναν, ενώ ο Σακούρ μάλλον ήρθε για… ατραξιόν, αφού έπαιξε λιγότερο από 3 λεπτά. Όχι ότι θα έκανε και κάτι ιδιαίτερο αν έπαιζε, αλλά με την περιφέρεια σε τέτοια κατάσταση θα μπορούσε να πάρει μια ευκαιρία παραπάνω. Απ’ την άλλη, ακόμη και χωρίς τον Ντελφίνο, η Χίμκι έδειξε ότι είναι μια κλάση πιο πάνω και πήρε αυτό που ήθελε. Γιατί όσο σημαντικό ήταν για τον Πανελλήνιο το ματς, άλλο τόσο ήταν και για εκείνη. Οι Ρώσοι έχουν πολύ καλό πρόγραμμα πλέον, αφού τα δύο επόμενα ματς τους είναι εντός έδρας με Πανελλήνιο και Μαρούσι. Με δύο νίκες (και τη διαφορά από το Μαρούσι) φτάνουν μια ανάσα από την πρόκριση, ή ακόμη και… σε αυτή.

Όμως, την κατάσταση στα χέρια του αυτή τη στιγμή κρατά και το Μαρούσι. Με νίκες εντός έδρας και τη διαφορά από τη Χίμκι έχει περάσει κατά 90%, ενώ μπορεί να του φτάσουν και απλώς οι δύο εντός έδρας νίκες, ανάλογα τι θα κάνουν οι ρωσικές ομάδες μεταξύ τους.

Η αρχή πρέπει να γίνει από το εντός έδρας ματς με την Ντιναμό, το οποίο είναι πάρα πολύ κρίσιμο. Θα ήταν καλό να καλυφθούν οι 21 πόντοι, αλλά προφανώς είναι κάτι πολύ δύσκολο. Όμως, όσο ψηλότερη διαφορά τόσο το καλύτερο (μπορεί να έχουμε και τριπλή ισοβαθμία στο τέλος).

Βέβαια, το Μαρούσι θα πρέπει να βελτιωθεί αρκετά σε σχέση με το πρόσωπο που έδειξε την Τρίτη, όταν έχασε το ματς από το πρώτο πεντάλεπτο. Το 13-0 είναι καταδικαστικό σε τέτοιους αγώνες με τέτοιες ομάδες. Μπορεί μετά το 22-5 να μείωσε το Μαρούσι, μπορεί να αντέδρασε και να πλησίασε στους 4, αλλά φαινόταν ότι δεν είχε αλλάξει το μομέντουμ του αγώνα. Ο Σούλης Μαρκόπουλος θα πρέπει να βρει τρόπο να ξεκουράσει την ομάδα του, που ο Γενάρης δείχνει να την έχει «σκάσει». Γι’ αυτό και οι παίκτες πάνε σε ατομικές ενέργειες τόσο πολύ και δεν παίζουν όπως συνήθιζαν στο διάστημα που ήταν σε μεγάλη φόρμα.

Μία ακόμη πληγή φάνηκε (για δεύτερο συνεχόμενο ματς) ότι ήταν τα ριμπάουντ. Ξανά το Μαρούσι τα έχασε, όπως και με τον Άρη. Κορμιά έχει για να ελέγχει την κυκλοφορία στη ρακέτα, οπότε πάλι πρέπει να μιλήσουμε για κούραση ή για διάθεση. Πάντως, το επερχόμενο κενό στο Eurocup ίσως αποδειχτεί ευεργετικό για το Μαρούσι.