ΜηχανΆΚΗΣ πολυτελείας!

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Η πιο σημαντική νίκη της ημέρας ήταν αυτή του Αιγάλεω στην έδρα του επί του ΠΑΟΚ. (Ακολουθεί παιάνας στον Άκη Καλλινικίδη) Ο Άκης Καλλινικίδης, αρχηγός της ομάδας, έχει φέτος πάρει το Αιγάλεω από το χεράκι και το οδηγεί στην παραμονή στην κατηγορία. Είναι, για μένα, ο καλύτερος Έλληνας παίκτης που δεν έχει παίξει σε ομάδα τετράδας. Έχει χρόνια ακόμη μπροστά του και δεν ξέρω ποια ομάδα της Α1 έχει τέτοιο παίκτη στη θέση του (ας αφήσουμε τους «αιώνιους» στην άκρη, αν και αυτό ακόμη σηκώνει συζήτηση). Μεταξύ μας, το ματσάκι με τον ΠΑΟΚ μόνος του το πήρε. Με 14 πόντους, 11 ριμπάουντ, 5 κερδισμένα φάουλ και αλάνθαστος (!) ο Καλλινικίδης ήταν «όλα τα λεφτά». Αν προσθέσετε και τις εύστοχες βολές στο τέλος της παράτασης που ουσιαστικά έκριναν τη νίκη, να πώς το Αιγάλεω έμεινε στην Α1. Γιατί το Αιγάλεω… έμεινε στην Α1. Πλέον είναι 3 βαθμούς πάνω από την ΑΕΛ και την έχει κερδίσει με 34 πόντους διαφορά, άρα 4 νίκες. Θα μου πείτε είναι και τα Τρίκαλα (προφανώς θα χάσουν από τον Παναθηναϊκό), αλλά ας είμαστε σοβαροί, θέλουν 3 νίκες παραπάνω (τουλάχιστον, αν πάρουν τη διαφορά) από το Αιγάλεω σε 7 αγώνες. Εδώ δεν έχουν κάνει 3 νίκες σε ολόκληρη τη χρονιά ως τώρα.

Ο ΠΑΟΚ προβληματίζει και θα συνεχίσει να προβληματίζει ως το τέλος του πρωταθλήματος. Η ομάδα αδειάζει, το κίνητρο αρχίζει να εκλείπει και θα αρχίσουμε πάλι τις συζητήσεις περί αξιοπιστίας και δικαιοσύνης. Μέχρι στιγμής, βέβαια, ο ΠΑΟΚ κρατάει τα προσχήματα, όσο κι αν έχει αποδυναμωθεί (αισθητά) σε σχέση με πριν από 2 μήνες. Έχει προλάβει να σώσει την κατηγορία, αλλά πλέον η οκτάδα είναι δύσκολη υπόθεση (και η 6η θέση που ουσιαστικά δίνει ελπίδες συνέχειας στα πλέι οφς, απατηλό όνειρο).

Η ΑΕΛ με το Μαρούσι, ουσιαστικά έπαιζε τα ρέστα της. Και… τα έχασε. Δίκαια, όμως, και θα δείτε πού αναφέρομαι. Το Μαρούσι μπήκε άσχημα στην αρχή, αλλά μετά φαινόταν ότι ήταν μια κλάση πάνω. Είχε απαντήσεις, έπαιξε ανά διαστήματα καταπληκτική άμυνα, μπόρεσε να στηριχτεί στους ώμους του Στίβενσον και ουσιαστικά πέρασε με τον αέρα καλύτερης ομάδας. Ακόμη ονειρεύεται τετράδα και δεν έχει λόγο να μην το πιστεύει. Βέβαια, αν μείνει εκτός, δεν ξέρω μήπως είναι καλύτερα να τερματίσει 6ο, αφού δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα προτιμούσε 2 ταξίδια στο Αλεξάνδρειο από δύο στην Κυψέλη.

Το «δίκαια» που είπα πιο πάνω πήγαινε στον Βαγγέλη Αλεξανδρή που είπε ότι είναι «άδικο αυτό που συμβαίνει», εννοώντας τον τρόπο που χάνει η ομάδα του τα ντέρμπι (το Σάββατο στο 66-62 έχασε 4 βολές και μια επίθεση και μετά έφαγε τρίποντο). Δυστυχώς για την ΑΕΛ, δεν είναι άδικο. Ομάδα που χτίζεται χωρίς ουσιαστικά επενδύσεις, δεν μπορεί να σταθεί. Δεν είναι κακό το ελληνικό πρωτάθλημα και αυτό φαίνεται. Η ΑΕΛ είναι ένα επίπεδο κάτω. Παίζει με 3 παίκτες και από την περασμένη εβδομάδα και με τον Αλιέβας. Είναι λογικό όταν βγάζουν 35 λεπτά μέχρι το τελευταίο δίλεπτο να μην έχουν καθαρό μυαλό και κουράγιο τότε.

Στο Αλεξάνδρειο ο Άρης έκανε κάτι που το θεωρούσα πάρα, μα πάρα πολύ δύσκολο. Θα μου πείτε ότι βρήκε απέναντί του και την καταλληλότερη ομάδα της Α1. Δεκτό. Κατάφερε να κρατήσει την Ολύμπια στους 46 πόντους και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να κερδίσει. Μπορεί το μπάσκετ που παίχτηκε να μην ήταν ζηλευτό, αλλά χωρίς ουσιαστικά περιφέρεια, πλην του Κλαρκ, πώς αλλιώς να κέρδιζε. Στηρίχτηκε στην άμυνά του και στο γεγονός ότι η Ολύμπια δεν θέλει να τρέχει. Και κέρδισε. Η Ολύμπια την πάτησε καθώς ήταν προφανές ότι έπρεπε να ανεβάσει το ρυθμό του αγώνα, αλλά ποιος να κατηγορήσει τους παίκτες με όσα έγιναν αυτή την εβδομάδα.

Ο Μπαρτζώκας είπε ότι θα μείνει, αλλά είναι πιθανό να φύγουν ακόμη και όλοι οι ξένοι. Και όπως είπε πιο πάνω, πάλι θα λέμε για αξιοπιστία και δικαιοσύνη. Και θα έχουμε και δίκιο. Και κάτι άσχετο, μιας και το έφερε η κουβέντα. Αφορά διαφοράς συμπεριφορών. Ο Ματσιγιάουσκας τρέχει τον Ολυμπιακό στα δικαστήρια για 4,5 εκατομμύρια ευρώ που δεν «δούλεψε» ποτέ, έχοντας πάρει ήδη 4,5 εκατομμύρια… τα οποία επίσης δεν είχε δουλέψει. Αποφάσισε, εν πλήρη γνώσει του μη γελιέστε με τις δακρύβρεχτες δηλώσεις, να χάσει μια ολόκληρη χρονιά καριέρας μήπως και μπορέσει και πάρει λεφτά από τον Ολυμπιακό. Όχι λεφτά που του χρωστούσαν, αλλά λεφτά που θα έπαιρνε τις… επόμενες χρονιές. Απ’ την άλλη, ο Σβεν Σούλτζε παίζει εδώ και 4 μήνες απλήρωτος και δεν το ήξερε κανείς. Είχε μιλήσει με τους συμπαίκτες του, του είχαν πει ότι η διοίκηση είναι συνήθως συνεπής στο τέλος και δεν έκανε θέμα σε καμία στιγμή. Τώρα που όλα δείχνουν ότι θα χάσει τα λεφτά του, λεφτά που είχε δουλέψει, είπε την Πέμπτη: «Αυτά συμβαίνουν. Η ομάδα δεν ήθελε να έχει προβλήματα προφανώς και να μείνουμε απλήρωτοι. Θέλω να παίξω στο Αλεξάνδρειο, έχω ακούσει πολλά και θέλω να αγωνιστώ εκεί». Τεράστια διαφορά νοοτροπίας…

Στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός έκανε περίπατο, έπαιξε 20 λεπτά αρκετά καλό μπάσκετ και 20 λεπτά ήταν χαλαρός, αντίστοιχα στα… ζυγά και μονά δεκάλεπτα. Δεν χρειάστηκε να πιεστεί, οι παίκτες έπαιξαν όλοι, σκόραραν όλοι και γενικά δείχνει να έχει βελτιωθεί πάρα πολύ. Μπορεί να μην έχει πιάσει ακόμη τη μαγική απόδοση, αλλά αν με ρωτάτε, αυτή την εποχή πιστεύω ότι και οι δύο «αιώνιοι» θα είναι στο Βερολίνο, αν συνεχίσουν στο δρόμο που δείχνουν τις τελευταίες 2-3 εβδομάδες ότι είναι.

Άφησα για το τέλος το ματς της ΑΕΚ στην Κυψέλη. Για ακόμη μία φορά πρέπει να υποκλιθώ στον Φλεβαράκη και τους παίκτες του. Από το αρχικό -14 ο Πανελλήνιος επέστρεψε, όπως άλλωστε αναμενόταν. Πέρασε μάλιστα μπροστά, αλλά δεν μπόρεσε να κερδίσει. Η ΑΕΚ είναι μακράν η πιο περίεργη ομάδα του πρωταθλήματος. Το μείγμα εμπειρίας και ταλέντου που δοκιμάστηκε με ιδιαίτερα χαμηλό μπάτζετ μπορεί να είναι ασταθές (όπως έχει δείξει η ιστορία), αλλά είναι απίστευτα επιτυχημένο στη συγκεκριμένη περίπτωση. Με τέτοια ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ είναι πολύ πιθανό να χάσει την οκτάδα. Και θα είναι τεράστια επιτυχία ακόμη κι αν απλώς παίξει 2 ματς με έναν από τους «αιωνίους».

Έδειξε πάλι χαρακτήρα πολύ καλής ομάδας, ήταν ώριμη και σωστή παρά τα λάθη (με αποκορύφωμα το… κατέβασμα της μπάλας από τον Χατζή, που ήταν τόσο αργό ώστε να μπερδέψει μέχρι και τους διαιτητές, οι οποίοι σφύριξαν παράβαση 8 δευτερόλεπτων όταν είχαν περάσει… 10) και είναι 7η αυτή τη στιγμή πανάξια.