Δεν… πάμε καλά

Το ματς πήγε στους 18 πόντους και τότε είχαμε ό,τι είχαμε. Βροχή αντικειμένων και την εκκένωση του αγώνα για να γλιτώσει η «Ένωση» τα χειρότερα. Δεν θα σταθώ στα επεισόδια, καθώς καταντά κουραστικό να λέμε συνέχεια τα ίδια για το θάνατο του μπάσκετ. Θα σταθώ στις δηλώσεις του Καραμανλή (του… Μπάμπη) που είπε ότι οι κάφροι προκλήθηκαν. Οι δηλώσεις ήταν απαράδεκτες από όποια πλευρά κι αν τις δει κανείς. Απαράδεκτες γιατί δίνουν άλλοθι και πάτημα στους κάφρους να κάνουν ό,τι κάνουν και να νιώθουν και δικαιολογημένοι. Αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ επ’ ουδενί και πρέπει κάποια στιγμή να προσέχουμε τι λέμε όταν ανοίγουμε το στόμα μας στην τηλεόραση. Στο γήπεδο εκτός από τους 50 ξευτίλες, υπήρχαν και άλλοι οπαδοί (εννοείται η πλειοψηφία των φίλων της ΑΕΚ) που ήταν ήρεμοι και την πλήρωσαν αναγκαζόμενοι να βγουν έξω από το γήπεδο. Και γι’ αυτό δεν φταίει ο κάθε παίκτης του Ολυμπιακού, φταίνε μόνο οι κάφροι.

Εκτός από τις δηλώσεις του Καραμανλή, θα σταθώ και σε αυτές του Μπουντούρη, οι οποίες ακολούθησαν. Ο Μπουντούρης ρωτήθηκε αν έφταιγαν οι παίκτες του Ολυμπιακού για ό,τι έγινε και πολύ σωστά απάντησε κατηγορηματικά πως αυτό είναι υπερβολικό και παράλογο. Όμως, μετά είπε πως ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι ήρεμος εδώ και μερικά χρόνια και κάθεται όπως θα έπρεπε στους αγώνες και δεν κάνει επεισόδια και έκτροπα. Εδώ γελάνε. Σας δίνω λίγη ώρα… Εντάξει, συνεχίζω. Προφανώς, έχει «ξεχάσει» τα όσα έγιναν πέρσι στους τελικούς, ή και σε αμέτρητες άλλες περιστάσεις. Τέτοιες δηλώσεις επίσης είναι απαραδεκτες και θα πρέπει να λείπουν, γιατί χαϊδεύουν τα αυτιά των κάφρων. Προφανώς δεν είναι καλύτεροι οι «κόκκινοι» από τους «κίτρινους» και οι «πράσινοι» από τους «ασπρόμαυρους». Όλοι ίδιοι είναι και τέτοιες λογικές δεν θα μας πάνε πουθενά. Το θέμα είναι να ασχοληθούν όλοι τους να βγάλουν αυτά τα στοιχεία από τα γήπεδα και τον αθλητισμό. Κι ας μείνουν στα μπαλκόνια τους να πετάνε δυναμιτάκια χαράς στο δρόμο όταν χάνει ο «μισητός εχθρός», όπως ο φαιδρός στη γειτονιά μου.

Για το ματς, δεν θα πω τίποτα. Πάμε στη Ρόδο, όπου ο Κολοσσός έπαιξε με τη φωτιά κι έχασε. Θυμάστε τι είχα γράψει στο άρθρο μετά το ματς Κολοσσός-Μαρούσι; Ότι ο Σφαιρόπουλος θα έπρεπε να έχει δώσει εντολή για φάουλ, ώστε να πάει το ματς στην ισοπαλία και να έχει την τελευταία επίθεση και ότι έτσι ρίσκαρε πάρα πολύ ένα ξεμαρκάριστο τρίποντο, που βγήκε αλλά ήταν άστοχο. Μόλις 17 ημέρες αργότερα… δικαιώθηκα. Η ίδια ακριβώς κατάσταση: 86-84 τώρα μπροστά ο Κολοσσός, 79-77 τότε. Ο Σφαιρόπουλος επέλεξε το ίδιο, άφησε ολόκληρη την επίθεση στα Τρίκαλα και… έχασε τον αγώνα. Αγώνα που δεν θα έχανε αν είχε επιλέξει την άλλη λύση. Γιατί ακόμη και στην παράταση, ο Κολοσσός θα κέρδιζε. Ο Έιβερι πήρε την μπάλα, τα Τρίκαλα είναι σαφώς χειρότερη ομάδα από το Μαρούσι, σύστημα δεν βγήκε, αλλά ο Αμερικανός σούταρε και ευστόχησε. Κανείς παίκτης δεν σηκώθηκε να βγάλει την μπάλα μετά την αναπήδηση και ο Κολοσσός έχασε τον αγώνα. Τα λάθη πάντα πληρώνονται.

Τα Τρίκαλα ελπίζουν, ιδίως αν κερδίσουν το Αιγάλεω. Πάντως, βάσει προγράμματος, εξακολουθώ να πιστεύω ότι έχουν πέσει.

Ο Παναθηναϊκός διέλυσε τον Πανελλήνιο σε μια ήττα ντροπιαστική μεν για τους «Ολυμπιονίκες» αλλά που σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί εκδίκηση για την ήττα του πρώτου γύρου, καθώς εκείνη είναι πιθανό να αποτελέσει το λόγο που ο Παναθηναϊκός δεν θα πάρει την 1η θέση στην κανονική περίοδο. Και κάτι τέτοιο δεν σβήνεται. Βέβαια… σβήστηκε ο Πανελλήνιος στο ματς με τεράστια ευκολία από τους παίκτες του Ομπράντοβιτς που είχε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει όλους τους παίκτες του από 9 μέχρι 21 λεπτά σε ένα ξεκούραστο και πειστικό (για όλους, αλλά και την ψυχολογία της ομάδας) απόγευμα. Ο Ζούρος πλέον γκρινιάζει μετά από κάθε αγώνα για τους παίκτες του, αλλά σημάδια βελτίωσης δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Σε κάθε ματς ο Πανελλήνιος είναι χειρότερος και πάει για να… προλάβει να χάσει και την τετράδα όπως παίζει.

Στη Λάρισα, η ΑΕΛ προσπάθησε, αλλά δεν ήταν δυνατόν ο Μεχία με τον Λαμπρόπουλο να κερδίσουν μόνοι τους τον Πανιώνιο, όσο καλά κι αν έπαιζαν. Ο Φράνσις έκανε το χειρότερο ματς του στην Ελλάδα με 2 πόντους και 1/5 σουτ, ο Κόμματος πήρε συνολικά 2 σουτ εντός παιδιάς σε 29 λεπτά (!!!) και η ΑΕΛ αποχαιρετά την Α1. Στον Άγιο Θωμά, η Ολύμπια περιέφερε το ταλαιπωρημένο της σαρκίο, πήγε να σπάσει πολλά αρνητικά ρεκόρ, αλλά έσωσε τα προσχήματα με 5 πόντους στη δεύτερη περίοδο και ένα τρίποντο μετά τις πρώτες 18 άστοχες προσπάθειες στο ματς. Το Μαρούσι δεν φόρτσαρε καθόλου, έπαιζε σχεδόν στο ρελαντί, ενώ αν συνεχίσουν έτσι οι «πορτοκαλί» θα μιλάμε (κι εδώ) για αλλοίωση του πρωταθλήματος, αφού αυτή δεν είναι εικόνα ομάδας.

Έβαλα μαζί στην ίδια παράγραφο τις ομάδες της Λάρισας, γιατί (όσο κυνικό κι αν είναι) είναι καιρός να ενωθούν, να φτιάξουν ένα εύρωστο σωματείο και να υπάρχουν έτσι. Ένα σωματείο στη Λάρισα θα συγκέντρωνε όλους τους χορηγούς και όλη την προσοχή και θα ήταν πιο εύκολο να επιβιώσει. Βέβαια, όπως πάμε, η ΑΕΛ πέφτει, η Ολύμπια πλησιάζει ολοένα και περισσότερο στη διάλυση το καλοκαίρι, τα Τρίκαλα πέφτουν, άρα ο Κάμπος από τρεις δεν θα έχει καμία ομάδα του χρόνου στην Α1, κάτι πολύ άσχημο. Εκτός κι αν οι δύο της Λάρισας ενωθούν πριν διαλυθούν και μείνει μια ομάδα στην Α1.

Η Καβάλα προφανώς και σώθηκε, αλλά λογικά και το Αιγάλεω δεν θα κινδυνεύσει, παρότι ήταν κακό στο ματς της Τετάρτης και έχασε εύκολα. Όταν βάζεις 7 πόντους στην πρώτη περίοδο, δεν κερδίζεις το ματς μετά όσο κι αν βελτιωθείς. Όχι ότι έκανε… άλματα βελτίωσης στη συνέχεια το Σίτι, αλλά λέμε.