Άδοξο φινάλε…

Η Ευρωλίγκα θα έχει νέο πρωταθλητή φέτος, αφού ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε στη Μαδρίτη και έχασε με 83-69 από τη Ρεάλ, που έκλεισε τη σειρά στο 3-2 και πήρε εκείνη την πρόκριση για το Μιλάνο και το φάιναλ φορ. Οι «ερυθρόλευκοι» προσπάθησαν, αλλά δεν μπόρεσαν να επιβάλουν το ρυθμό τους στην άμυνα, απ’ όπου αιμορραγούσαν συνεχώς στο δεύτερο ημίχρονο, με αποτέλεσμα να βοηθήσουν την αγχωμένη Ρεάλ να βρει ρυθμό και πίστη στις δυνάμεις της, αλλά και να μην καταφέρουν να γίνουν απειλητικοί στο τέλος.

Γενικώς, ο Ολυμπιακός δεν εμφάνισε την εικόνα των δύο προηγούμενων παιχνιδιών. Οι παίκτες του εμφανίστηκαν αρκετά κουρασμένοι, δεν μπορούσαν να βγάλουν την ίδια ενέργεια στην άμυνα, ενώ φαινόταν ότι ήταν και αρκετά αγχωμένοι, περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Αρκετές φορές ξεχάστηκαν οι περιφερειακοί του στις αλλαγές στα σκριν, που σημαίνει ότι δεν είχαν καθαρό μυαλό, ενώ οι περισσότεροι δίσταζαν να σουτάρουν, με αποτέλεσμα πάρα πολλές επιθέσεις να καταλήγουν σε σκοτωμένα σουτ στο τελευταίο δευτερόλεπτο, ή με την μπάλα να μένει στα χέρια των παικτών του Ολυμπιακού.

Απ’ την άλλη, δεν είναι ότι ο πάγκος της ομάδας βοήθησε τον Ολυμπιακό. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας βρέθηκε κι αυτός σε πολύ κακή βραδιά, φοβόταν στις αλλαγές του, δεν ανακάτευε την τράπουλα, ενώ τις περισσότερες φορές οι αλλαγές του ήταν αλλαγές ονομάτων και όχι με βάση την εικόνα του αγώνα. Ο Ντάνστον (ας πούμε) ήταν κάκιστος σε άμυνα και επίθεση στον αγώνα και έπαιξε 29:38, με τον Σίμονς, που ήταν ξεκάθαρα καλύτερος και στις δύο πλευρές του παρκέ να παίζει 10:22. Ο Σλούκας ήταν… απών από το ματς, έχασε πάρα πολλές άμυνες, στην επίθεση δεν βοηθούσε ούτε στην εκτέλεση ούτε στην κυκλοφορία της μπάλας, ενώ σε τουλάχιστον 3 περιπτώσεις ο παίκτης που μάρκαρε στο τέλος της φάσης πήρε επιθετικό ριμπάουντ λόγω ανύπαρκτου μπλοκ, αλλά έπαιξε όλο το 4ο δεκάλεπτο.

Χαρακτηριστικό της αμηχανίας που απέρρεε από τον πάγκο του Ολυμπιακού είναι το γεγονός ότι στο 4ο δεκάλεπτο μετά από 5 επιθετικά ριμπάουντ σε 3 λεπτά για τη Ρεάλ που κατέληξε να σκοράρει σε 2η ή 3η επίθεση σε κάθε φάση, ο Μπαρτζώκας σήκωσε τον Σίμονς για να τον περάσει στο παρκέ, αλλά ο Ντάνστον έβαλε λέι απ (το μοναδικό του καλάθι στο ματς) στην αμέσως επόμενη επίθεση και ο Σίμονς ξανακάθισε στον πάγκο, με τη Ρεάλ να παίρνει επιθετικό ριμπάουντ και στην επόμενη φάση!

Ο Περπέρογλου δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο, ο Παπαπέτρου πήγε πολύ καλά στη 2η περίοδο αλλά είδε όλο το 3ο δεκάλεπτο από τον πάγκο, ο Μάντζαρης έπαιξε 21 από τα πρώτα 28 λεπτά και καθόλου στα τελευταία 11:38 του αγώνα, ο Σλούκας έπαιξε όλο το 4ο δεκάλεπτο χωρίς να μπορεί να προσφέρει ούτε στην άμυνα ούτε στην επίθεση, ο Σερμαντίνι δεν δοκιμάστηκε καν όταν ο Ολυμπιακός έχανε το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο. Γενικώς, ο Μπαρτζώκας έμοιαζε σε πολύ κακή βραδιά, έχανε φάσεις μέσα στο άγχος του, έκανε αλλαγές χωρίς νόημα και βάση αν δούμε την εικόνα του ματς, αλλά πιο πολύ στη λογική των παικτών που «πιστεύει» από την αρχή της χρονιάς και δεν βοήθησε την ομάδα καθόλου, σε έναν αγώνα που θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί διαφορετικά.

Και αυτό είναι αλήθεια γιατί η Ρεάλ έδειχνε πολύ φοβισμένη στο ξεκίνημα και ιδιαίτερα αγχωμένη. Όμως, με τον Ολυμπιακό να χάνει αρκετές φάσεις, οι Ισπανοί βρήκαν πολλά ελεύθερα σουτ και σταδιακά έχτισαν ψυχολογία για να καθαρίσουν εύκολα το ματς στο τέλος. Για όλο αυτό υπάρχει ένας παίκτης της Ρεάλ που ήταν ο βασικός υπεύθυνος, ο Σέρχιο Λιουλ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα και της σειράς ολόκληρης, θεωρώ ότι οι Μαδριλένοι πρέπει αυτόν πρώτα να ευχαριστήσουν που θα βρεθούν στο Μιλάνο και μετά όποιον άλλο.

Ο Λιουλ έπαιξε 36:41 στο ματς και είχε 20 πόντους με 7/12 σουτ, 3 ριμπάουντ και 4 ασίστ με 24 ranking, αλάνθαστος. Είχε 11 από τους πρώτους 23 πόντους της ομάδας του, αλλά και 15 από τους 38. Ο μόνος που πλησίασε τον Λιουλ σε απόδοση ήταν ο Ρέγιες που με την εμπειρία του κατέστρεψε την παραπαίουσα άμυνα του Ολυμπιακού στην 4η περίοδο, 5 επιθετικά ριμπάουντ και 15 πόντοι με 5/7 σουτ στο ματς.

Ο Ολυμπιακός έχασε με 14 πόντους το παιχνίδι, αλλά είχε πάρα πολλές ευκαιρίες να περάσει μπροστά και να κόψει τα πόδια των Ισπανών στο ματς. Όμως, από ένα σημείο και μετά, στο δεύτερο δεκάλεπτο, φαινόταν ότι δεν πάταγε καλά στα πόδια του και, για να είμαστε ειλικρινείς, όταν δέχεσαι 83 πόντους, 40+ σε κάθε ημίχρονο, δεν έχεις ιδιαίτερες ελπίδες να κερδίσεις σε τέτοιο ματς.

Ο Σπανούλης έπαιζε μόνος του στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς, είχε 19 πόντους με 7 ασίστ και 6 κερδισμένα φάουλ, με 7/16 σουτ. Έκανε 7 λάθη, αλλά υπήρχαν πάρα πολλές φάσεις στον αγώνα που οι άλλοι 4 της πεντάδας τον κοιτούσαν απλώς και περίμεναν να πάρει την μπάλα και να παίξει μόνος εναντίον 5, με τους συμπαίκτες του να διστάζουν και να σουτάρουν. Ο Ολυμπιακός ήταν αρκετά στατικός, ενώ πολλά από τα ελευθέρα σουτ που βρήκε δεν τα εκμεταλλεύτηκε από άγχος, προτιμώντας πάσα που δεν οδηγούσε πουθενά.

Ο Λοτζέσκι είχε 15 πόντους με 5/8 σουτ, 6 ριμπάουντ και 3 ασίστ, ενώ καλοί ήταν και οι Κόλινς, Σίμονς, Πετγουέι. Ο Πρίντεζης φαινόταν ότι δεν μπορούσε να βγάλει 2ο ματς σε 48 ώρες, ενώ οι υπόλοιποι ήταν κατώτεροι των περιστάσεων εκτός του Παπαπέτρου. Στη διαφορά πόντων θετικό πρόσημο δεν είχε κανένας από τον Ολυμπιακό, με τον Σπανούλη να έχει -16 (λογικό αφού έπαιξε πιο πολύ απ’ όλους), τον Ντάνστον -11, τον Πετγουέι και τον Λοτζέσκι -9, τον Σλούκα -7, τον Μάντζαρη -6 και τον Πρίντεζη -5, με τον Σίμονς να είναι στο -3 και τον Κόλινς στο -1. Απ’ την άλλη, ο Λιουλ είχε +17, επιβεβαιώνοντας και με αυτό το στατιστικό τα όσα είπα πιο πάνω, ο Ρούντι +11, ο Ροντρίγκεθ +9, ενώ Ρέγιες και Μίροτιτς είχαν από +7.

Στην αρχή του ματς ο Ολυμπιακός είχε επιβάλει αργό ρυθμό, με τρίποντα από Λοτζέσκι και Σπανούλη προηγήθηκε με 7-9, με τον Μίροτιτς να φέρνει τη Ρεάλ στο 13-9. Ο Κόλινς έδωσε ενέργεια όταν μπήκε στο παρκέ και μείωσε σε 13-12 με 1:46 για το δεκάλεπτο, αλλά μέσα σε 30 δευτερόλεπτα ο Ολυμπιακός δέχτηκε 2/2 βολές κι ένα τρίποντο από τον Λιουλ για να κλείσει την περίοδο στο 18-12. Ο Ρέγιες άνοιξε τη δεύτερη περίοδο μετά από άστοχη επίθεση του Ολυμπιακού, με τον Λιουλ να γράφει κι άλλο τρίποντο για το 23-12 και το 10-0 σερί της Ρεάλ.

Ο Ολυμπιακός αντέδρασε και με τον Πετγουέι και τον Λοτζέσκι μείωσε σε 25-19, ενώ ο Σίμονς και ο Σπανούλης έφεραν το ματς στο 27-23. Όμως, αμυντική αδράνεια σε δύο συνεχόμενες φάσεις έφερε τον Ροντρίγκεθ μόνο στο τρίποντο, 2/2 και 33-23. Ο Λιουλ συνέχισε το βιολί του για το 38-25, με τον Πρίντεζη να μειώνει. Ο Ολυμπιακός έμοιαζε πολύ διστακτικός επιθετικά, αλλά ένα τρίποντο του Παπαπέτρου κι άλλο ένα του Σπανούλη έφερναν το ματς στο 40-34 στο ημίχρονο.

Τα σουτ των δύο ομάδων ήταν 14/30 για τη Ρεάλ και 12/27 για τον Ολυμπιακό, με τη διαφορά να έγκειται στα λάθη που ήταν 4-8.

Ο Λοτζέσκι με τον Πρίντεζη έφεραν το ματς στο 44-38 στο ξεκίνημα της επανάληψης, με τη Ρεάλ να παίρνει πόντους από Μπουρούση και Μίροτιτς για το 50-41. Ο Ντάρντεν έφερε το ματς στο 52-41, αλλά με τρίποντα του Πετγουέι ο Ολυμπιακός έμεινε κοντά στο 56-49. Ο Σίμονς έβαζε καλάθι και φάουλ για το 58-52, με τον Ολυμπιακό να χάνει μεγάλη ευκαιρία στη συνέχεια να ρίξει κι άλλο τη διαφορά.

Στο τελευταίο λεπτό της 3ης περιόδου πέταξε δύο επιθέσεις με άστοχα τρίποντα, για να έρθει ο Ρούντι για το 61-52 στο 4ο δεκάλεπτο. Ο Σπανούλης απάντησε, αλλά ήταν πολύ μόνος σε ένα τραγικό για τη ρακέτα του Ολυμπιακού δεκάλεπτο. Από το 8:58 ως το 5:21 ο Ολυμπιακός έχασε 6 αμυντικά ριμπάουντ, με τη Ρεάλ να σκοράρει μετά από 2η και 3η επίθεση, άρα την καλή άμυνα να πηγαίνει στράφι για τους «ερυθρολεύκους». Στην επίθεση δεν είχε καλή κυκλοφορία μπάλας, έδειχνε φοβισμένος και δεν έφτανε εύκολα στο καλάθι. Ο Σπανούλης μείωσε σε 68-57, αλλά η Ρεάλ πήγε κι άλλο επιθετικό ριμπάουντ με τον Ρέγιες. Ο Ντάνστον απάντησε από ασίστ του Σπανούλη, αλλά ο Λιουλ πήρε κι άλλο επιθετικό ριμπάουντ για το 72-59.

Ο Σπανούλης έπαιζε εντελώς μόνος (8 πόντοι, 2 ασίστ, 4 κερδισμένα φάουλ) στην 4η περίοδο με τους υπόλοιπους της πεντάδας απλώς να τον περιμένουν για να του δώσουν την μπάλα και την άμυνα της Ρεάλ να προσαρμόζεται όλη πάνω του. Στο 76-62 και με 2:55 για το τέλος ο Ντάνστον έχασε 3 συνεχόμενα λέι απ στην ίδια φάση και κάπου εκεί ο Ολυμπιακός παρέδωσε οριστικά ψυχή και σώμα στο ματς. Ο Λιουλ έβαλε τρίποντο για το 79-63 στο 1:21, με τον Λοτζέσκι να απαντά με τρίποντο και με φόλοου στην εκπνοή μετά το λέι απ του Ρέγιες (από… επιθετικό ριμπάουντ) για το τελικό 83-69.

Ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά από το 2011 θα δει το φάιναλ φορ από την τηλεόραση, ενώ αναγκάζεται να παραδώσει και το στέμμα του, που κατείχε επί 2 έτη, με τις κατακτήσεις του 2012 και του 2013. Προφανώς και δεν γίνεται κάθε χρόνο να κερδίζεις την Ευρωλίγκα, με τη σεζόν των «ερυθρολεύκων» να είναι επιτυχημένη, παρά τα σκαμπανεβάσματα που είχε από τον Δεκέμβρη και μετά. Ο πρωταθλητής Ευρώπης έφτασε 40 λεπτά από το Μιλάνο και πούλησε πολύ ακριβά το τομάρι του παρά τα πολλά προβλήματα τραυματισμών (Λο, Περπέρογλου, Πρίντεζης). Μπορεί η χρονιά να τελειώνει χωρίς στέψη στην Ευρώπη φέτος και όσο κι αν κακοφαίνεται αυτό στην ομάδα που είχε συνηθίσει τα τελευταία 2 χρόνια να τα βλέπει όλα από το πιο ψηλό σκαλί, ο Ολυμπιακός έχει το ρόστερ και το ταλέντο για να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί και τα επόμενα χρόνια, όπως άλλωστε έκανε και φέτος.

Τα δεκάλεπτα: 18-12, 40-34, 59-52, 83-69.

Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ρούντι 15 (1τρ. 4ρ. 3κλ.), Ρέγιες 15 (8ρ. 2ασ.), Ντίεθ, Μίροτιτς 10 (5ρ. 3ασ.), Ροντρίγκεθ 8 (2τρ. 2ρ. 4ασ.), Κάρολ, Ντάρντεν 6 (6ρ.), Λιουλ 20 (4τρ. 3ρ. 4ασ.), Μπουρούσης 8 (5ρ.), Σλότερ 1, Μεΐρι.

Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Πετγουέι 9 (3τρ. 4ρ. 2κ.), Ντάνστον 4 (3ρ.), Σπανούλης 19 (2τρ. 7ασ. 6κ.φ.), Παπαπέτρου 3 (1), Σλούκας 3 (2ασ.), Κόλινς 3 (3ρ. 2ασ.), Σίμονς 7, Πρίντεζης 4, Μάντζαρης 2 (3ρ.), Λοτζέσκι 15 (3τρ. 6ρ. 3ασ.).

Νίκος Κουσούλης