Καμίνσκι: «Βαρετό το NBA μπροστά στο NCAA»

Ο Φρανκ Καμίνσκι ήταν από τα πιο καυτά ονόματα της σεζόν που τελείωσε στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν το Ουισκόνσιν αποκλείστηκε, αμέσως μετά το ματς, οι δημοσιογράφοι τον είχαν περικυκλώσει για να μάθουν αν θα δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο ντραφτ του NBA, φεύγοντας από το κολέγιο ένα χρόνο πρόωρα. Ο ίδιος τώρα ανακοίνωσε ότι θα μείνει στο κολέγιο, σε ένα κείμενο που αντικατοπτρίζει απόψεις και ωριμότητα τα οποία σπάνια συναντά κανείς σε παίκτη κολεγίου στις Η.Π.Α..

Ο Καμίνσκι έγραψε ένα blog post την Τετάρτη στο οποίο εξηγούσε την απόφασή του να μείνει στο κολέγιο με τους Badgers και για την επόμενη, τελευταία του κολεγιακή, σεζόν, γυρίζοντας τις πλάτες του στο NBA προς το παρόν, παρότι ανέφερε ότι ήταν όνειρό του να παίξει στο NBA.

Ο Καμίνσκι φέτος είχε 13.9 πόντους και 6.3 ριμπάουντ, 1ος και στις δύο κατηγορίες για τους Badgers, αμφότεροι ήταν οι καλύτεροι ως τώρα μέσοι όροι της καριέρας του σουτάροντας με 52.8%. Ήταν στην καλύτερη ομάδα της Big Ten, ενώ αναδείχτηκε και καλύτερος παίκτης στη West Regional του NCAA. Το ESPN αναφέρει ότι στελέχη ομάδων του NBA θεωρούν ότι ο Καμίνσκι θα ήταν ανάμεσα στο 25 και το 45 στο φετινό ντραφτ.

Ο Καμίνσκι αναφέρεται στις πιέσεις που δέχτηκε για να γίνει ντραφτ, αλλά και στο γεγονός ότι προτιμά το κολέγιο και την ατμόσφαιρα του κολεγιακού μπάσκετ από το NBA. Πιστεύει ότι κάποτε θα παίξει στο NBA, αλλά δεν βιάζεται, θεωρεί ότι το κολέγιο έχει να του προσφέρει περισσότερα απ’ όσα το D-League ή η Ευρώπη του χρόνου. Το κείμενο είναι πραγματικά σπάνιο για παίκτη κολεγίου, σίγουρα μια άποψη την οποία δεν συμμερίζονται οι περισσότεροι αθλητές-φοιτητές, που προσπαθούν το συντομότερο δυνατό να διακόψουν τις σπουδές τους για το ντραφτ και το NBA.

Το πολύ ενδιαφέρον κείμενο με το οποίο ο Καμίνσκι αιτιολογεί την απόφασή του να επιστρέψει στο κολέγιο και του χρόνου:

«Η απόφασή μου να μείνω

Εξαιτίας ενός καλού δεύτερου μισού της σεζόν κι ενός καλού τουρνουά, βρέθηκα στη θέση όπου οι άνθρωποι στο επόμενο επίπεδο άρχισαν να μιλούν για μένα ως μιας πιθανής προοπτικής για το NBA. Δεν νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιος που παίζει μπάσκετ και θα έλεγε ότι δεν τον ενθουσιάζει αυτό. Όλη μου τη ζωή ήταν πάντα ένα όνειρο για μένα να παίξω στο NBA, ιδιαίτερα στους Σικάγο Μπουλς. Ο θείος και η θεία μου δούλευαν για τους Μπουλς, οπότε μπορούσα να πάω στα προπονητήρια της ομάδας συχνά για τα γενέθλιά μου ή απλώς για να τρέξω. Ήταν πάντα υπέροχα όταν βρίσκονταν παίκτες εκεί. Θυμάμαι όταν ήμουν 5 ετών, το 1998, ήμουν στις εγκαταστάσεις μαζί με τον Ράντι Μπράουν, τον Ντένις Ρόντμαν και τον Μάικλ Τζόρνταν. Θυμάμαι ότι είχα μαγευτεί τόσο πολύ που ήθελα να γίνω όπως αυτοί. Η θεία μου μου έδινε κάποια ρούχα και δεν τα έβγαζα για μέρες. Πήγαινα στο σπίτι και έλεγα σε όλους στο σχολείο ότι ήμουν ο νέος καλύτερος φίλος του Μάικλ Τζόρνταν και ότι μου έδινε πράγματα. Δυστυχώς σε εκείνη την ηλικία κανείς δεν νοιαζόταν ιδιαίτερα.

Όταν άρχισα να ακούω ότι μπορεί να γίνω πικ στο ντραφτ του NBA, προσπάθησα να μειώσω τη συζήτηση όσο γινόταν κατά τη διάρκεια του τουρνουά του NCAA. Ο στόχος μου ήταν να πάρουμε το εθνικό πρωτάθλημα, μετά να αποφασίσω από εκεί για τα πάντα. Μετά που χάσαμε, με έπνιξαν στις ερωτήσεις για το τι σκέφτομαι να κάνω. Είχα μόλις χάσει το μεγαλύτερο παιχνίδι της ζωής μου ως τώρα και ο κόσμος με ρωτούσε αν θα έμενα στο σχολείο ή αν θα έφευγα. Δεν είχα ιδέα. Ήμουν τόσο εκνευρισμένος και στενοχωρημένος με την ήττα και μετά με ρωτούσαν για τα μελλοντικά μου σχέδια, ενώ εγώ ζούσα εκείνη τη στιγμή. Νομίζω ότι αυτό που ακριβώς είπα ήταν «Δεν πάω πουθενά», αλλά δεν ήμουν σίγουρος εκείνη τη στιγμή.

Μέχρι τότε, ο πατέρας μου είχε κάνει εκπληκτική δουλειά στο να με απομονώνει απ’ όλο το θόρυβο και να με αφήνει συγκεντρωμένο να παίξω. Μόλις τελείωσε εκείνο το ματς, κατακλύστηκα από τις τόσες διαφορετικές γνώμες και αναλύσεις για μένω ως παίκτη NBA. Το τηλέφωνο του μπαμπά μου πλημμύρισε με κάθε είδους ανθρώπων να τον καλούν και να του λένε κάθε είδους διαφορετικά πράγματα. Ψάξαμε κάθε δυνατή πληροφορία. Αφήστε με να σας πω γιατί.

Πρώτα απ’ όλα, ποιος δεν θα ήθελε να μάθει πώς οι άνθρωποι στο επόμενο επίπεδο έβλεπαν την προοπτική του και την πιθανή καριέρα του στο NBA. Να μάθει πού θεωρούν ότι χρειάζεσαι να δουλέψεις, τι κάνεις σωστά και τι περιμένουν από εσένα. Πιστεύω ότι θα ήμουν ηλίθιος αν αγνοούσα όλες αυτές τις πληροφορίες.

Κατά δεύτερον, η σκέψη ότι δεν θα ήμουν μπατίρης ήταν ιδιαίτερα ελκυστική. Ξέρω ότι πηγαίνω στο κολέγιο και ότι κυνηγώ ένα πτυχίο χωρίς χρέωση, αλλά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο κουράζεσαι να είσαι μπατίρης. Σιχαίνομαι να κοιτάζω το λογαριασμό της τράπεζάς μου στο τέλος κάθε μήνα και να έχει 20 δολάρια. Η σκέψη της πιθανότητας πολλών χρημάτων θα έλκυε κάθε παίκτη κολεγίου, ή κάθε φοιτητή γενικότερα αν προτιμάτε.

Τέλος, όπως είπα, ήταν πάντα ένα όνειρό μου. Δεν μπορώ να σας πω πόσες φορές έχω σκεφτεί το να είμαι στο NBA. Αλλά το να παίζω στο κολέγιο με έκανε να διαπιστώσω κάτι. Κάτι σημαντικό.

Είμαι στο αποκορύφωμα τα μπασκετικής μου καριέρας, τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ. Ξέρω ότι το NBA έχει τρελούς φιλάθλους, αλλά αν δεις τα παιχνίδια τους, υπάρχουν ματς που οι ομάδες δεν έχουν σχεδόν καθόλου θεατές και αυτό είναι πραγματικά βαρετό. Στο Kohl Center, εμείς παίζουμε μπροστά σε 17.000 θεατές κάθε φορά που πατάμε παρκέ. Όταν ταξιδεύουμε εκτός έδρας, παίζουμε μπροστά σε γεμάτα γήπεδα που πραγματικά μας μισούν. Όχι εξαιτίας του ποιος είναι στην ομάδα, αλλά εξαιτίας του πού πάμε σχολείο. Ποιος μπορεί να το παρατήσει αυτό;

Επίσης, οι συμπαίκτες μου έχουν γίνει η οικογένειά μου μακριά από το σπίτι μου. Παραδέχομαι ότι κάποιες φορές είναι μια δυσλειτουργική οικογένεια, αλλά σίγουρα οικογένεια. Έχω έρθει πολύ κοντά με σχεδόν κάθε παίκτη στην ομάδα. Αν ποτέ είμαι τυχερός και βρω μια σύζυγο, τότε είμαι σίγουρος ότι έχω ήδη γνωρίσει τον άνθρωπο που θα είναι κουμπάρος μου στο γάμο μου, τον συγκάτοικό μου Τζόρνταν Σμιθ.

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, είμαι 100% σίγουρος ότι θα έχουμε φοβερή ομάδα του χρόνου. Χάσαμε μόνο έναν παίκτη από την ομάδα που έφτασε στο φάιναλ φορ, και όλοι οι άλλοι έχουμε ένα χρόνο παραπάνω εμπειρίας. Έχω ξαναπεί και παλιότερα και το λέω ξανά. Σιχαίνομαι να χάνω, τόσο πολύ που είμαι διατεθειμένος να κάνω τα πάντα για να κερδίσω. Δεν με ενδιαφέρει αν θα βάζω 2 πόντους ανά αγώνα. Αν κερδίζω τότε μου αρκούν. Το να κερδίζω τρόπαια και δαχτυλίδια είναι πολύ πιο ελκυστικό για μένα από ένα προσωπικό βραβείο. Δεν έχω κερδίσει αρκετά στο κολέγιο τόσο ώστε να πω ότι έκλεισα την καριέρα μου. Ναι, φτάσαμε στο φάιναλ φορ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κερδίσαμε κάτι. Είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα και λίγοι το καταφέρνουν, αλλά δεν σημαίνει ότι τα κερδίζεις όλα. Με τα κομμάτια που έχουμε να επιστρέφουν, θεωρώ ότι μπορούμε να κερδίσουμε την Big Ten και ακόμα και όλο το παλιόπραγμα.

Θα είμαι ειλικρινής, πραγματικά λατρεύω το κολέγιο. Πείτε Τζο Κόλετζ αν θέλετε. Έχω καθίσει και το σκέφτομαι για πολύ καιρό και επιστρέφω πάντα στο ίδιο σημείο. Δεν νομίζω ότι θα μπορέσω να ζήσω μετανιώνοντας που άφησα την τελευταία μου σεζόν στο κολέγιο για να γίνω ίσως ένας παίκτης του D-League ή να καταλήξω στην Ευρώπη. Δεν έχω καμία αμφιβολία στο μυαλό μου ότι θα γινόμουν ντραφτ φέτος. Πιστεύω ότι κάποια μέρα θα βρεθώ σε ένα ρόστερ του NBA, αλλά αυτό δεν συμβαίνει αμέσως για τους περισσότερους. Ιδίως για ένα λευκό παιδί 2.13 και με μέτρια αθλητικά προσόντα.

Το NBA μπορεί να περιμένει. Το NBA δεν πάει πουθενά, και ούτε κι εγώ θα πάω πουθενά. Ξέρω όλα τα κέρδη από το να επιστρέψω στο κολέγιο, όπως ξέρω και όλα τα ρίσκα. Όμως, σε αυτή την περίπτωση τα κέρδη υπερτερούν των ρίσκων. Ανέλαβα μια υποχρέωση απέναντι στο κολέγιο του Ουισκόνσιν, και αυτοί ανέλαβαν μία απέναντί μου. Ποιος θα περίμενε πέρσι τέτοια εποχή ότι θα βρισκόμουν τώρα σε αυτή τη θέση; Κι αν κάποιος το περίμενε, κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να στοιχηματίσει σε αυτό. Αν ξέρετε το παραμικρό για μένα, θα ξέρετε ότι περηφανεύομαι ότι είμαι πιστός. Πάντα θα είμαι πιστός απέναντι σε όποιον και ό,τι νοιάζομαι, και νοιάζομαι γι’ αυτό το σχολείο και αυτή την ομάδα. Έχουν γίνει μέρος της ταυτότητάς μου και του ποιος είμαι.

Για να ολοκληρώσω… θέλω να πω ότι αγαπώ αυτό το μέρος. Είμαι ακριβώς εκεί που χρειάζεται να είμαι. Το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν μου έχει παράσχει την ευκαιρία να είμαι ο καλύτερος που θα μπορούσα να είμαι. Οπότε γιατί να μην παράσχω κι εγώ το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν με την καλύτερη μπασκετική ομάδα η οποία έχει πατήσει πόδι στις εγκαταστάσεις του;»