Τέσσερις μνηστήρες για έναν θρόνο!

Το Game of Thrones της Ευρώπης φτάνει στο τέλος του αυτό το τριήμερο. Μπορεί στο Μιλάνο να μην υπάρχει ελληνική ομάδα, μπορεί κάποια ξένη να πάρει τα σκήπτρα από μια δική μας, αλλά το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας είναι το μπασκετικό αποκορύφωμα στην Ευρώπη και όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω του. Ρεάλ Μαδρίτης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μπαρτσελόνα και Μακάμπι Τελ Αβίβ, μπορούν όλες να κομπάσουν για κάποιο από τα αναρίθμητα κατορθώματα της ιστορίας τους, όμως την Κυριακή το βράδυ μόνο μία θα χαμογελάει, μόνο μία θα κρατάει το τρόπαιο στα χέρια της, μόνο μία θα κάθεται στο θρόνο της Ευρώπης για τους επόμενους 12 μήνες.

Για να το καταφέρει θα πρέπει να βγει στον αφρό από μια απίστευτα σκληρή δοκιμασία. Δεν με πιστεύετε; Τα τέσσερα μεγαθήρια του Μιλάνου κουβαλούν μαζί τους 21 τίτλους (8 η Ρεάλ, 6 η ΤΣΣΚΑ, 5 η Μακάμπι, 2 η Μπαρτσελόνα) και 27 χαμένους τελικούς, 9 η Μακάμπι, 7 η Ρεάλ, 6 η ΤΣΣΚΑ, 5 η Μπαρτσελόνα.

Θρόνο στον οποίο καθόταν εδώ και 2 χρόνια ο Ολυμπιακός, αλλά φέτος, στο 5ο παιχνίδι των προημιτελικών, παρέδωσε το στέμμα του για να γνωρίσει η Ευρώπη άλλο βασιλιά. Περισσότερα από 52 δίκτυα θα βρεθούν το επόμενο τριήμερο στο Μιλάνο για να καλύψουν το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας για (αριθμός ρεκόρ για τη διοργάνωση) 201 χώρες σε 6 διαφορετικές ηπείρους! Να το κάνω πιο λιανά; Το φάιναλ φορ θα φτάσει μέσω 5 τεράστιων δικτύων (Setanta, Supersports, Al Jazeera, Eurosport Asia, Direct Tv) σε 54 χώρες στην Αφρική, σε 24 χώρες στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, σε 43 χώρες στην Ανατολική Ασία, την Ωκεανία και τον Ειρηνικό, σε 50 χώρες στην Νότια και Κεντρική Αμερική και την Καραϊβική, ενώ 4 διαφορετικά δίκτυα θα δείξουν τη διοργάνωση στην Κίνα! Στην Ελλάδα θα μπορείτε να δείτε τα ματς στη Nova και τη ΝΕΡΙΤ.

Στους ημιτελικούς της Παρασκευής θα έχουμε και ενός λεπτού σιγή πριν την έναρξή τους, για τα θύματα του τραγικού συμβάντος στο ορυχείο στη δυτική Τουρκία, μετά από απόφαση της Ευρωλίγκας και της Turkish Airlines.

Το πρόγραμμα των ημιτελικών:
19:00, ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Μακάμπι Τελ Αβίβ
22:00, Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης


ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ – ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ

Δύο γίγαντες του ευρωπαϊκού μπάσκετ συγκρούονται στον πρώτο ημιτελικό της διοργάνωσης. Η ΤΣΣΚΑ του Ετόρε Μεσίνα θα βρεθεί στο 11ο φάιναλ φορ της τα τελευταία 12 χρόνια και 13ο συνολικά, κυνηγώντας τον 7ο τίτλο της στην ιστορία της. Ο τελευταίος ήταν το 2008. Η Μακάμπι του Ντέιβιντ Μπλατ θα παίξει στο 12ο φάιναλ φορ της, 9ο από το 2000 και μετά, ενώ οι Ισραηλινοί έχουν φτάσει στον τελικό και στις 5 τελευταίες εμφανίσεις τους σε φάιναλ φορ, με τελευταίο τίτλο τους το 2005.

Το ζευγάρι είναι φοβερό και μόνο αν κοιτάξει κανείς τα ονόματα των δύο ομάδων. Η ΤΣΣΚΑ είναι εδώ και… 12 χρόνια το φαβορί κάθε σεζόν, αλλά προσφάτως έτρωγε τα μούτρα της από τον Ολυμπιακό. Φέτος, οι «ερυθρόλευκοι» απουσιάζουν αλλά οι Ρώσοι μοιάζουν σε άθλια κατάσταση για τέτοιο ραντεβού. Ή όλο αυτό είναι ένα παιχνίδισμα του Μεσίνα για να πάει η ΤΣΣΚΑ εκεί χωρίς άγχος;

Απέναντι στους Ρώσους η Μακάμπι, η οποία φέτος κάθε εβδομάδα κέρδιζε και όλοι περίμεναν… πότε θα χάσει. Ακόμα και όταν διασταυρώθηκε με την Αρμάνι στα προημιτελικά, οι περισσότεροι είχαμε τους Ιταλούς ως το φαβορί. Κάτι η έδρα, κάτι η σεζόν της Αρμάνι, αλλά ο Ντέιβιντ Μπλατ τα έσβησε όλα με την ομάδα του να αποτελεί ξεκάθαρα την έκπληξη της τετράδας.

Μπορεί η Μακάμπι να κοντράρει την ΤΣΣΚΑ; Η αλήθεια είναι ότι αν βάζαμε κάτω τα ονόματα των δύο ρόστερ μάλλον οι Ισραηλινοί θα έχαναν κατά κράτος. Αλλά η ΤΣΣΚΑ παίζει όλη τη σεζόν λες και έχει ξεχάσει να κατεβάσει το χειρόφρενο, ενώ η Μακάμπι ως τώρα βρίσκει πάντα τον τρόπο να βγαίνει στον αφρό. Θα τα καταφέρει και την Παρασκευή; Να δούμε κάποιους από τους αριθμούς της αναμέτρησης, αλλά και τους πρωταγωνιστές μέσα από στατιστικά, ρεκόρ και δηλώσεις;

Επίθεση ή άμυνα; Η Μακάμπι είναι καλύτερη στην επίθεση από την ΤΣΣΚΑ (79.2 πόντοι έναντι 77.9) αλλά απέναντί της θα βρει τη 2η καλύτερη αμυντική ομάδα της διοργάνωσης, με τους Ρώσους να δέχονται μόλις 69.6 πόντους ανά αγώνα. Η ΤΣΣΚΑ είναι καλύτερη σε ριμπάουντ, ασίστ (1η στην Ευρωλίγκα η ΤΣΣΚΑ), κλεψίματα, τάπες και λάθη, σουτάρει καλύτερα σε τρίποντα και βολές, έχει υψηλότερο ομαδικό ranking, ενώ η Μακάμπι είναι καλύτερη μόνο στα δίποντα. Φέτος οι δυο τους έχουν παίξει δύο φορές στο Top-16, στη Ρωσία έγειρε λίγο το παρκέ, 100-65, ενώ στο Ισραήλ η ΤΣΣΚΑ κέρδισε με 76-81.

Φτάνει αυτό για τους Ρώσους; Όχι; Πάρε και το άλλο, λοιπόν: Μεσίνα-Μπλατ 8-0! Από το 2002-03 που συναντήθηκαν για πρώτη φορά, ο Ντέιβιντ Μπλατ δεν έχει κερδίσει ποτέ τον Μεσίνα, ούτε στην Μπενετόν, ούτε στην ΤΣΣΚΑ. Μία, πάντως, του αρκεί του Μπλατ…

Και ποιος θα τον βοηθήσει;

Πρώτος ανά λεπτό συμμετοχής: Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης είναι 1ος σε όλη την Ευρωλίγκα σε μέσο όρο πόντων ανά λεπτό συμμετοχής, αλλά και 1ος σε όλη τη διοργάνωση σε κερδισμένα φάουλ ανά λεπτό συμμετοχής. Με άλλα λόγια: «νο1 πονοκέφαλος» την ώρα που ο Κρστιτς κατά του Παναθηναϊκού προσπαθούσε να μας αποδείξει με το «έτσι θέλω» ότι δεν έχει ξαναπαίξει μπάσκετ.

Three-peat baby! Ο Κάιλ Χάινς κυνηγάει τον μοναδικό Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στο να γίνει ο 2ος παίκτης που κατακτά 3 συνεχόμενους τίτλους Ευρωλίγκας από το 1991 (τότε ντε που η Γιουγκοπλάστικα σταμάτησε να κάνει την πλάκα της). Ο Σάρας το κατάφερε 2003, 2004, 2005, με Μπαρτσελόνα και Μακάμπι (2).

Από εμπειρία άλλο τίποτα: Ο Βίκτορ Χριάπα παίζει στο 8ο φάιναλ φορ του και μόνο ο Θοδωρής Παπαλουκάς έχει παίξει σε περισσότερα (9), Τεόντοσιτς και Καούν στο 5ο τους, ενώ ο Μεσίνα θα βρεθεί στο 10ο φάιναλ φορ του (13 έχει ο Ομπράντοβιτς). Μαζί του η ΤΣΣΚΑ έχει πάρει τους μοναδικούς τίτλους της στη διοργάνωση τα τελευταία 40 χρόνια.

Ο νέος είναι ωραίος: Μόλις 4 παίκτες έχουν εμπειρία φάιναλ φορ για τη Μακάμπι. Σχορτσανίτης, Ινγκλς, Μπλου και Πνίνι. Συνολικά 8 παρουσίες. Όσες θα έχει φέτος ο Χριάπα μόνος του.

Η μάχη των εύστοχων: Ο Σάσα Καούν είναι ο πιο εύστοχος παίκτης όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα με 70.2% και 3ος φέτος με 69% πίσω από τον Άλεξ Τάιους της Μακάμπι (73%). Ο Βιτάλι Φριντζόν και ο Βλαντιμίρ Μίτσοφ είναι αμφότεροι στην πρώτη πεντάδα στην ευστοχία στα τρίποντα, 3ος και 5ος αντίστοιχα με 50% και 48.7%.

Ο παππούς και ο παλιός: Ο Άντριγια Ζίζιτς είναι ο γηραιότερος παίκτης στο φετινό φάιναλ φορ, γεννημένος στις 14 Ιανουαρίου του 1980 (αν πια μιλάμε για γηραιότερους και αναφερόμαστε στη δεκαετία του ’80 μπλέξαμε…), ενώ ο Ντέιβιντ Μπλου είναι ο μόνος παίκτης που αγωνιζόταν στη Μακάμπι το 2004, στον πρώτο της τίτλο μετά το millennium. Τότε, βέβαια, δεν είχε το καλλιτεχνικό του ακόμα, τον έλεγαν Μπλούθενταλ.

Η δήλωση: Στη συνέντευξη τύπου ήταν μετρημένος, αλλά λίγες ημέρες νωρίτερα, ο Ετόρε Μεσίνα έμοιαζε να τα έχει δει όλα με τους παίκτες του και ξέσπασε μετά από 2 ήττες σε 2 ημέρες από τη Λοκομοτίβ Κιουμπάν: «Μετανιώνω που δεν κατάφερα να μας κάνω αξιόπιστους. Ενδεχομένως το επίπεδο των γνώσεών μου δεν επαρκεί για να κοουτσάρω αυτή την ομάδα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. Οι γνώσεις μου και οι δυνατότητές μου δεν είναι απεριόριστες. Προφανώς, το επίπεδό μου δεν είναι αρκετό για να κοουτσάρω αυτή την ομάδα».

Κι ενώ οι πληροφορίες έλεγαν ότι ο Μεσίνα είναι ο καλύτερος πελάτης υπογλώσσιων στα φαρμακεία της Μόσχας, ήρθε πάλι ο μέγας Αντρέι Βορόντσεβιτς με τη λύση: «Ίσως χρειαστεί να πάμε ένα σινεμά, ή να κάνουμε μια βόλτα στο πάρκο. Κάτι που θα μας βοηθήσει να αδειάσουμε το μυαλό μας». Την Κυριακή το βράδυ θα ξέρουμε και αν πήγαν σινεμά, αλλά και… τι ταινία είδαν. Αν δεν πειστήκατε, πάντως, από τα όσα «κλάφτηκε» ο Μεσίνα, τότε ίσως σκέφτεστε ότι είναι τερτίπια για να ξυπνήσει τους παίκτες του, αλλά και να τους κάνει να μην σκέφτονται στο φάιναλ φορ ότι είναι το φαβορί.

Απ’ την άλλη, ο Ντέιβιντ Μπλατ έριχνε δίχτυα καλοπιάσματος: «Είναι εξαιρετικά ξεχωριστό για μένα εξαιτίας της ιστορίας των δύο κλαμπ, του γεγονότος ότι ήμουν κομμάτι της μαγικής προόδου τους. Ήμουν τυχερός που για 7 χρόνια δούλεψα στη Ρωσία. Είμαι άτυχος γιατί πολλοί από τους εκεί παίκτες μου παίζουν τώρα για τον κόουτς Μεσίνα και την ΤΣΣΚΑ. Είναι ένα γκρουπ παικτών που έκαναν πολλά για τη χώρα τους και σημαίνουν πολλά για μένα». Κάτι σαν… ελάτε ρε παιδιά, εγώ είμαι, δεν με θυμάστε;

Διάλεξε τριάδα: Ουίμς-Τεόντοσιτς-Χριάπα ή Σχορτσανίτης-Χίκμαν-Σμιθ; Αμφότερες δυνατές, η πρώτη μοιάζει να μην έχει ταβάνι και θα ταχθώ στο πλευρό της. Δύσκολα να κρίνει άλλος τον ημιτελικό; Όχι, είναι πιθανό. Αλλά είναι δύσκολο να κερδίσει κατά κράτος η μία από τις δύο τριάδες και να χάσει η ομάδα της το ματς από κάποιον άλλο της απέναντι.

Ποιος θα γελάσει τελευταίος; Θέλω να πω η ΤΣΣΚΑ, γιατί δεν πείστηκα από τις κραυγές του Μεσίνα, δεν λύγισα από τα καλοπιάσματα του Μπλατ, κοίταξα τα νούμερα και έλεγαν όλα «ΤΣΣΚΑ», είδα τις τριάδες και κόλλησα στο «Ουίμς» για δύο κλικ παραπάνω, ενώ έχει και το ταλέντο και τις προσωπικότητες για να φύγει νικήτρια. Αλλά είναι ημιτελικός, πάμε πάνω απ’ όλα να το χαρούμε και όλα τα άλλα σε δεύτερη μοίρα.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Και El Clasico έχω. Ο δεύτερος ημιτελικός θυμίζει λίγο ντέρμπι ACB, αλλά το φόντο είναι ευρωπαϊκό. Η αλήθεια; Το προτιμώ απ’ την πιθανότητα να έπαιζαν μεταξύ τους στον τελικό. Υπάρχει και το ισπανικό πρωτάθλημα γι’ αυτό, εδώ βγάλτε τα μάτια σας στον ημιτελικό. Και θα το κάνουν, να είστε σίγουροι. Μπαίνοντας στο Μιλάνο, είναι τα δύο φαβορί για τον τίτλο. Το ένα το βράδυ της Παρασκευής θα κάνει κηδεία, το άλλο θα συνεχίσει να ονειρεύεται.

Όσες ιδιαιτερότητες έχει ένας ημιτελικός Ευρωλίγκας, άλλες τόσες ακόμα έχει ένας ημιτελικός ανάμεσα σε ομάδες ίδιας χώρας. Το ξέρουμε καλά εμείς στην Ελλάδα αυτό, έτσι δεν είναι; Δεν γυρίζουν όλα γύρω από το φάιναλ φορ και τον τίτλο της Ευρωλίγκας. Γυρίζουν όλα γύρω από το «νικήστε αυτούς και χάστε στον τελικό αν είναι να μην το πάρουμε». Παλιές, καλές, κλασσικά οπαδικές μπασκετικές εποχές.

Ποιος θα το κάνει; Η μία μπήκε στη σεζόν με τη στάμπα του απόλυτου φαβορί, είχε πατημένο το γκάζι από το ξεκίνημα ως το τέλος, βοήθησε λίγο και (μέχρι πρότινος) αήττητο στην ACB για να χαρακτηριστεί διαστημική, έφτασε στα προημιτελικά με 21-3 και το καλύτερο ρεκόρ στην Ευρώπη. Για τη Ρεάλ ο λόγος. Ασταμάτητη με πολύ γρήγορο μπάσκετ, την καλύτερη επίθεση στην Ευρωλίγκα και στο ρόστερ της τον καλύτερο παίκτη της φετινής διοργάνωσης.

Η άλλη ξεκίνησε πιο αργά, πιο ήρεμα, χωρίς φανφάρες, έμοιαζε πολλές φορές να μην τα πηγαίνει όσο καλά θα έπρεπε, αλλά με σταθερό βήμα ανέβηκε και από τον Γενάρη και μετά δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. 22-5 συνολικό ρεκόρ ως τώρα ή, για να το πω αλλιώς, η Μπαρτσελόνα έχει 15-2 από την αρχή του Top-16 και μετά, η Ρεάλ έχει 14-5.

Πλέον, εκεί που οι περισσότεροι είχαν δώσει το τρόπαιο στους Μαδριλένους από τον… Δεκέμβρη (κλασσικά κάθε σεζόν κάποιος θα το πάρει τον Ιούλιο, κάποιος τον Δεκέμβρη και κάποιος τον Μάη), τώρα όλοι «βλέπουν» Μπαρτσελόνα ως πιο φερέγγυα. Έχουν δίκιο; Ας ταξιδέψουμε στα νούμερα, τις προσωπικότητες, τις δηλώσεις, τα στατιστικά, τα ρεκόρ των δύο ομάδων για να τα ξεκαθαρίσουμε λίγο περισσότερο.

Τα νούμερα: Η Ρεάλ έχει την καλύτερη επίθεση με 85.2 πόντους, έχει το καλύτερο ranking με 104.9, ενώ κάνει και περισσότερα κλεψίματα και περισσότερες τάπες και λιγότερα λάθη. Σουτάρει καλύτερα στα τρίποντα και στις βολές (όπου έχει το απίστευτο 80.2%). Φτάνουν αυτά; Για να δούμε το αντίβαρο. Η Μπαρτσελόνα είναι καλύτερη στα ριμπάουντ καλύτερη στις ασίστ και σουτάρει καλύτερα στα δίποντα (1η στην Ευρωλίγκα), ενώ έχει και την καλύτερη άμυνα στη διοργάνωση με 69.4 πόντους ανά αγώνα. Θα έχει αρκετό ενδιαφέρον να δούμε πώς θα τα πάει η καλύτερη επίθεση απέναντι στην καλύτερη άμυνα και το αντίστροφο.

Ο παλιός είναι αλλιώς: Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο είναι ο μοναδικός παίκτης της Μπαρτσελόνα φέτος που είχε παίξει και το 2003 και το 2010 στους δύο προηγούμενους τίτλους των «μπλαουγκράνα» στη διοργάνωση. Επίσης, είναι 1ος σκόρερ όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα σε σύνολο πόντων, 1ος σε εύστοχα τρίποντα, 1ος σε εύστοχες βολές και 1ος σε αριθμό αγώνων. Α, και ο μόνος από μια λίστα 22 παικτών που έχει κατακτήσει Ευρωλίγκα, Ευρωμπάσκετ και Μουντομπάσκετ και δεν είναι από την πρώην Σοβιετική Ένωση ή την πρώην Γιουγκοσλαβία. Αυτά; Όχι, στάσου έχει κι άλλα. Είναι στο 8ο φάιναλ φορ του, ένα κάτω από τον Παπαλουκά, ενώ είναι ο μόνος Ισπανός παίκτης που έχει κερδίσει MVP σε φάιναλ φορ. Επίσης, είναι ο παίκτης που έχει τις περισσότερες επιλογές σε καλύτερες πεντάδες στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Και θέλει 4 τρίποντα για να έχει βάλει τα περισσότερα απ’ όλους σε φάιναλ φορ.

Three-peat φίλε μου! Το είπα για τον Χάινς, το κυνηγά και ο Κώστας Παπανικολάου. Θέλει τον τίτλο για να γίνει ο 2ος μετά τον Σάρας που καταφέρνει να πάρει τρεις Ευρωλίγκας σε 3 χρόνια.

Ο Ρόντμαν είσαι; Ο Τζόι Ντόρσεϊ είναι ο 1ος ριμπάουντερ της φετινής Ευρωλίγκας ανά λεπτό συμμετοχής. Αν έπαιζε 40 λεπτά θα έπαιρνε 15.1 ριμπάουντ.

Ο Τζόρνταν είσαι; Ο Άντε Τόμιτς είναι 1ος σε ranking ανά λεπτό συμμετοχής, θα είχε 28.5 αν έπαιζε 40λεπτο. Επίσης, είναι ο 1ος παίκτης στην ιστορία της διοργάνωσης που κερδίζει δύο συνεχόμενες φορές το MVP του μήνα. Το έκανε Φλεβάρη και Μάρτη.

Επέμεινε και δικαιώθηκε: Ο Μπόστιαν Νάχμπαρ περίμενε 12 χρόνια για να ξαναπαίξει σε φάιναλ φορ. Θα βγει απ’ το πούλμαν, θα γονατίσει και θα φιλήσει το παρκέ, σα να λέμε, αξύριστος και με σκισμένα ρούχα. Είχε παίξει το 2002 με την Μπενετόν.

Πολλά χρόνια φαγούρα: Η Ρεάλ έχει να κερδίσει Ευρωλίγκα από το 1995 και ευρωπαϊκό τίτλο από το 2007 (ULEB Cup). Θέλει φέτος να καταφέρει αυτό απ’ το οποίο ο Βασίλης Σπανούλης την κράτησε 20 λεπτά μακριά πέρσι.

Νωπές οι μνήμες: Οκτώ από την περσινή ομάδα της Ρεάλ γυρίζουν στο φάιναλ φορ για να πάρουν το αίμα τους πίσω. Τέσσερις επιστρέφουν από το φάιναλ φορ του 2011, προφανώς για… διπλή εκδίκηση.

2-2 οι αστέρες πιτσιρικάδες: Ρούντι Φερνάντεθ, Νίκολα Μίροτιτς, Έραζεμ Λόρμπεκ και Κώστας Παπανικολάου, έχουν και οι τέσσερις πάρει το βραβείο Rising Star της Ευρωλίγκας, με τον Μίροτιτς να το έχει κάνει 2 φορές.

Καταντάει μονότονο, δεν νομίζεις; Στην κορυφή του ranking στη φετινή Ευρωλίγκα βρίσκονται 3 παίκτες της Ρεάλ, Ρούντι, Ροντρίγκεθ και Μίροτιτς καταλαμβάνουν τις τρεις πρώτες θέσεις στο συνολικό ranking.

Να τον προσέχεις: Πάντα να έχεις το μυαλό σου στον Ρέγιες όταν κάποιος σουτάρει. Ο Ρέγιες είναι 1ος στα επιθετικά ριμπάουντ στην ιστορία της Ευρωλίγκας και ο μόνος παίκτης στην ιστορία που είναι στην πρώτη δεκάδα στα συνολικά ριμπάουντ σε Ευρωλίγκα και Eurocup.

Και MVP έχουμε: Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ φτάνει στο φάιναλ φορ μετά από μια μαγική σεζόν, στην οποία δικαίως αναδείχτηκε σε MVP της Ευρωλίγκας. Είναι 1ος πασέρ ανά λεπτό συμμετοχής, 8ος σε ποσοστό στις βολές με 89.1%, 4ος σε ποσοστό στα τρίποντα με 48.8%, είχε 13.5 πόντους, 2.0 ριμπάουντ, 5.0 ασίστ, 1.2 κλεψίματα, 15.7 ranking, με 51% στα δίποντα σε 22:35 ανά αγώνα, σε μια μαγική σεζόν.

Κάν’ το όπως ο Τομάσεβιτς: Ο Ντέγιαν Τομάσεβιτς είναι ο μόνος παίκτης στην ιστορία που έχει πάρει Μουντομπάσκετ Ευρωμπάσκετ, Ευρωλίγκα και Eurocup. Ο Ρούντι και ο Ρέγιες κάνουν αίτηση την Παρασκευή για να μπουν στο κλαμπ αυτό του ενός, και την Κυριακή θα ξέρουν την απάντηση.

Πιο οριακά δεν γίνεται: Πασκουάλ-Λάσο 15-14 με την ισοπαλία να σπάει πριν 1 βδομάδα περίπου. Λίγο άδικη η σύγκριση για τον Πάμπλο Λάσο, βέβαια, που μέχρι να πάει στη Ρεάλ έχανε με 5-1, ενώ από τότε κερδίζει με 10-13.

Πάλι εσύ; Ο Πάμπλο Λάσο έχει ξαναβρεθεί σε φάιναλ φορ με τη Ρεάλ Μαδρίτης και πριν τα τελευταία. Το 1995-96 ήταν παίκτης στη Ρεάλ στο φάιναλ φορ του Παρισιού. Τότε είχε παίξει και πάλι με την Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό και είχε χάσει με 66-76.

Η δήλωση: Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο το είπε απλά και ξεκάθαρα: «Επιτέλους η στιγμή έφτασε. Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ, είναι ένα ξεχωριστό Σαββατοκύριακο. Στην τελική και αφού έχω παίξει σε τόσα φάιναλ φορ, το συμπέρασμα όλων είναι ότι πρέπει να κερδίσουμε». Το φιλοσόφησε αρκετά, δηλαδή, αλλά και πάλι εκεί που θα κατέληγε και στην πρώτη του παρουσία κατέληξε.

Ο Νίκολα Μίροτιτς θυμήθηκε τον περσινό τελικό: «Είμαστε πεινασμένοι και ενθουσιασμένοι. Αυτό που θέλω είναι να κερδίσω την Ευρωλίγκα. Όταν μπαίνω στο παρκέ θέλω να παίξω καλά, αλλά αυτό που με νοιάζει είναι να κερδίσω την Ευρωλίγκα, μετά την περσινή σεζόν που φτάσαμε τόσο κοντά». Τι να πει κι η ΤΣΣΚΑ;

Διάλεξε τριάδα: Ναβάρο-Τόμιτς-Χουέρτας εναντίον Ροντρίγκεθ-Ρούντι-Μίροτιτς. Ή Παπανικολάου-Όλεσον-Ντόρσεϊ εναντίον Λιουλ-Μπουρούση-Σλότερ. Επιλογές πολλές και για τους δύο, παίκτες να ματσάρουν ο ένας τον άλλο έχουν αμφότεροι. Να το θέσω διαφορετικά. Στο τέλος της βραδιάς, η σούμα που θα γίνει θα έχει στις δύο πλευρές τις πλάστιγγας τον Ροντρίγκεθ με τον Λιουλ από τη μία και το τι παιχνίδι έκαναν (ο 2ος είναι το βαρόμετρο της Ρεάλ), την κλάση του Ναβάρο, την άτυπη κόντρα Τόμιτς-Μίροτιτς και το τι ρόλο μπορούν να παίξουν σε αυτή οι υπόλοιποι της κάθε φροντ λάιν.

Ποιος θα γελάσει τελευταίος; Ρεάλ ή Μπαρτσελόνα; Μπορεί να έχει προγνωστικά το el Clasico; Ήρθε η ώρα της Ρεάλ, ή η Μπαρτσελόνα θα κάνει το 2/2 σε 6 ημέρες στα μεταξύ τους; Κι εντάξει, στο πρώτο κανείς δεν έδωσε σημασία, αυτό το σημερινό θα το θυμούνται όλοι τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο Μάη. Θα πω Μπαρτσελόνα και θα σταματήσω εδώ για να μην γράψω επιχείρημα υπέρ της Ρεάλ.

Νίκος Κουσούλης