«Αμάν» τι ημιτελικοί!

Και οι δύο ημιτελικοί της Ευρωλίγκας μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό και ένα τεράστιο «Αμάν!» κοιτώντας την τηλεόραση. Στον πρώτο ήταν η απίστευτη ανατροπή της Μακάμπι από το -15 με το νικητήριο καλάθι να έρχεται 5,5 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη για να φέρει την ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ στον τελικό, που μας έκανε να σηκωθούμε από τη θέση μας! Στον δεύτερο ήταν η αδιανόητη συντριβή που υπέστη η Μπαρτσελόνα με 38 πόντους διαφορά από τη Ρεάλ Μαδρίτης, που όποιος την είδε, υποκλίθηκε στο διαστημικό μπάσκετ που έπαιξε!

Ο Τελικός είναι την Κυριακή στις 21:00 ανάμεσα στο μεγάλο φαβορί, τη Ρεάλ Μαδρίτης, και τη μεγάλη έκπληξη, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Λίγο νωρίτερα αυτό που θα μπορούσε να είναι και το ματς των «διαλυμένων», σωματικά ή ψυχολογικά ανάλογα την περίσταση, Μπαρτσελόνα-ΤΣΣΚΑ Μόσχας στις 18:00.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Μακάμπι Τελ Αβίβ 67-68

Δεν θα μπορούσε να είναι πιο ελκυστικό το πρώτο πιάτο του φάιναλ φορ. Η ΤΣΣΚΑ, όπως είπε και ο Μεσίνα, για 39:55 ήλεγχε το παιχνίδι, αλλά στο τέλος βρέθηκε ξανά με το κεφάλι σκυμμένο, ξανά θύμα μιας απίστευτης ανατροπής. Όπως ο Ολυμπιακός πριν δυο χρόνια, έτσι τώρα η Μακάμπι έκανε την ΤΣΣΚΑ να χρειάζεται άλλον… ένα χρόνο στο ντιβάνι του ψυχίατρου για να ξεπεράσει τον αγώνα.

Οι Ρώσοι πραγματικά για άλλη μία φορά δεν κατάλαβαν από πού τους ήρθε. Δεν το είχαν δει να έρχεται περίπου μέχρι τη στιγμή που ο Ράις σηκωνόταν για λέι απ μπροστά στον Τεόντοσιτς και έβαζε την ομάδα του μπροστά. Ακόμα και όταν οι Ισραηλινοί έκλεψαν την μπάλα και έφυγαν στον αιφνιδιασμό, ή όταν ο Ράις πήδηξε μπροστά στον Τεόντοσιτς, οι Ρώσοι μάλλον θα περίμεναν ότι κάποια ανώτερη δύναμη θα αποκαταστήσει την ισορροπία του αγώνα (ο Γκοντζίλα;). Ή όταν στα 5,5 δευτερόλεπτα ο Μεσίνα (εντελώς φυσιολογικά) δεν είχε άλλο τάιμ άουτ και οι Ρώσοι έφτασαν πάρα πολύ εύκολα από τη μία πλευρά του γηπέδου στην άλλη για να ρίξει ένα εντελώς αμαρκάριστο τρίποντο ο Σόνι Ουίμς, σίγουρα θα περίμεναν με τις γροθιές σφιγμένες για να πανηγυρίσουν για το κρύο αίμα του Αμερικανού, για τη δικαίωση της ομάδας που κέρδιζε σε όλο το ματς, για την εξιλέωση. Και τι εξιλέωση θα ήταν αυτή. Να κερδίσεις με καλάθι στην εκπνοή όταν από το +15 έχεις πέσει στο -1. Έφτανε για να ξεχάσουν οι Ρώσοι τον τελικό με τον Ολυμπιακό; Ίσως όχι, αλλά θα βοηθούσε πολύ.

Πλέον, η ΤΣΣΚΑ δεν πρόκειται να το ξεπεράσει. Δεύτερη φορά σε 3 χρόνια χάνει με τρόπο καρμπόν. Αυτό δεν το ξεπερνάς όσο έχεις παρόμοιο ρόστερ. Πάντως, για να κάνουμε και λίγο χιούμορ, είδε και ο Κάιλ Χάινς πώς είναι να είσαι στη λάθος πλευρά μιας τέτοιας ανατροπής. Ή, όπως είπε ο Μεσίνα μετά το ματς καταφέρνοντας να αντικρούσει ο ίδιος τον εαυτό του μέσα σε 10 δευτερόλεπτα: «Έχω περάσει πολλά σκατά (σ.σ. sic) στη ζωή μου και αυτό είναι σοβαρό, αλλά είναι κάτι που μπορώ να το διαχειριστώ. Πονάει πολύ. Είναι κάτι διαφορετικό».

Τι είχε προηγηθεί του λάθους που έκανε ο ολομόναχος Βίκτορ Χριάπα, του κλεψίματος του Ντέιβιντ Μπλου και του λέι απ του Ταϊρίζ Ράις; Η ΤΣΣΚΑ κέρδιζε με 55-40 στο τελευταίο λεπτό της 3ης περιόδου και η Μακάμπι δεν έδειχνε ότι μπορεί. Από εκεί ως το τέλος, ο Ράις είχε 8 πόντους, ο Μπλου είχε 2 τρίποντα, με το δεύτερο μείωσε σε 67-66 στα 13 δευτερόλεπτα, ο Χίκμαν 2 τρίποντα κι αυτός, ο Τάιους 3/4 δίποντα και ο Σμιθ ένα τεράστιο τρίποντο στα 36 δευτερόλεπτα. Από αυτούς τους πόντους, η Μακάμπι με βολές έβαλε τους δύο πρώτους της, για το 55-42. Οι τελευταίοι 26 πόντοι των Ισραηλινών ήταν όλοι εντός παιδιάς με την ΤΣΣΚΑ να μην καταφέρνει να βγάλει ουσιαστικά καμία σημαντική άμυνα σε όλο το 4ο δεκάλεπτο. Ο Σόνι Ουίμς με 1/2 βολές για το 65-61 και ένα δίποντο στα 20 δευτερόλεπτα πήγε για ακόμα μία φορά να σβήσει ένα κακό παιχνίδι με την κλάση του στο τέλος, αλλά το τρίποντο στην εκπνοή παραήταν άστοχο για παίκτη της δικής του κλάσης ενώ ήταν εντελώς μόνος του.

Ο Τεόντοσιτς έτρεξε πολύ γρήγορα το γήπεδο έδωσε την μπάλα στον Ουίμς με το χρονόμετρο να είναι ακόμα στα 2.7, όταν ο Ουίμς πήρε την μπάλα ο πιο κοντινός παίκτης της Μακάμπι πατούσε το ένα πόδι στη ρακέτα. Πάντως, κάποιος άλλος είχε τρέξει το γήπεδο ακόμα πιο γρήγορα. Ο Σάσα Καούν ήταν στην απέναντι πλευρά της ρακέτας εντελώς αμαρκάριστος και μόνος, αλλά ο Ουίμς (όπως άλλωστε θα έκανε και το 99% των παικτών) δεν μπόρεσε καν να τον δει ή να έχει την ψυχραιμία να του δώσει την μπάλα αμέσως με το που την πήρε (θα προλάβαινε να σκοράρει ο Καούν, η πάσα πάει πιο γρήγορα από ένα σουτ, το σουτ έφτασε στο στεφάνι με 1 ακόμα δευτερόλεπτο στο χρονόμετρο). Μικρή σημασία όλα αυτά, απλώς είναι μία ακόμα λεπτομέρεια στο πώς γράφτηκε η ιστορία αυτού του καταπληκτικού αγώνα.

Η τελευταία φάση του ματς:

Ο Μπλου είχε 15 πόντους με 5/9 τρίποντα στο παιχνίδι, ο Ντέβιν Σμιθ ήταν πολύ καλός αθόρυβα με 7 πόντους και 9 ριμπάουντ, ο Ταϊρίζ Ράις είχε 13 πόντους, 5 ριμπάουντ και 7 κερδισμένα φάουλ, ενώ ο Άλεξ Τάιους είχε 10 πόντους και 5 ριμπάουντ, με τον Ρίκι Χίκμαν να γράφει κι αυτός 10 πόντους. Απ’ την άλλη, ο Σάσα Καούν είχε 14 πόντους, 5 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα και 2 τάπες με 6/7, ο Βίκτορ Χριάπα 9 πόντους, 10 ριμπάουντ και 3 ασίστ (1 λάθος σε όλο το ματς…), ο Μίλος Τεόντοσιτς 12 πόντους, 6 ριμπάουντ, με τον Νενάντ Κρστιτς να έχει 5 πόντους με 2/8 και τον Σόνι Ουίμς 6 πόντους με 2/13 (6 ασίστ).

Όπως έμοιαζε η ΤΣΣΚΑ στο παρκέ, ο Βορόντσεβιτς θα έπρεπε να έχει παίξει πολύ περισσότερο (είχε +7 στη διαφορά πόντων εξάλλου), αλλά και ο Φριντζόν, με τον Τζάκσον και τον Χάινς να μην μπορούν να βοηθήσουν στο ματς. Απ’ την άλλη, ο Μπλατ κράτησε την ομάδα του ήρεμη («στους 15 πόντους είπα στα παιδιά απλώς αν μπορούμε να μειώσουμε λίγο πριν βγει η 3η περίοδος»), βοήθησαν βέβαια και οι σχεδόν 10.000 Ισραηλινοί στις εξέδρες, ο Ράις είχε +10 στη διαφορά πόντων και ο Μπλου είχε +13 σε 32 λεπτά ενός αγώνα που η ομάδα του κέρδισε με 1 πόντο και είχε 3 προβαδίσματα σε όλο το ματς (0-2, 2-4 και 67-68).

Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης 62-100

Τη… μισή χαρά της πρόκρισης για τους Ισραηλινούς στον τελικό, τους την έκοψε η Ρεάλ με αυτό που έκανε στο 2ο παιχνίδι της βραδιάς. Η Μπαρτσελόνα πήγε στο ματς πατώντας πολύ καλά στα πόδια της, αλλά έφυγε και δεν ξέρει πού να κρυφτεί μετά από αυτό τον διασυρμό. Όχι, δεν είναι μόνο το γεγονός ότι οι 38 πόντοι διαφοράς είναι ρεκόρ στην ιστορία των φάιναλ φορ για ημιτελικό (σπάζοντας το προηγούμενο των 35 της… Μπαρτσελόνα, που είχε χάσει με 101-67 από τη Μακάμπι το 1991). Όχι, δεν είναι καν το 1-26 σερί που έκανε που έκανε η Ρεάλ σε 3ο και 4ο δεκάλεπτο. Περισσότερο είναι το γεγονός ότι από το 25ο λεπτό κανείς δεν ασχολιόταν με την Μπαρτσελόνα και τον αγώνα, ότι οι Καταλανοί δεν είχαν καν δύναμη να παλέψουν.

Αυτό, νομίζω, είναι ο μεγαλύτερος διασυρμός τους στον αγώνα. Ένα ματς μπορεί να στραβώσει και… στις καλύτερες οικογένειες, το έχουμε δει τόσες φορές. Μπορεί να σου πηγαίνουν όλα στραβά, ναι. Αλλά δεν νοείται να παίζεις ημιτελικό Ευρωλίγκας και να έχεις την εικόνα που είχε η Μπαρτσελόνα στο παιχνίδι.

Δεν νοείται να μην μπορείς να βγάλεις ούτε μία άμυνα, να μη παλεύεις, να μην δείχνεις ότι έχεις εγωισμό. Να αφήνεσαι για να γίνεις έρμαιο των ορέξεων μιας ομάδας που έμοιαζε διαστημική απέναντί σου. Γιατί η Ρεάλ έπαιξε εκπληκτικό μπάσκετ, αλλά η Μπαρτσελόνα ήταν εκείνη που είχε πάρει τα καλύτερα εισιτήρια στην παράσταση και μας έκοβε τη θέα στην επανάληψη. Γιατί άλλο ρόλο στο παρκέ δεν έπαιζαν οι παίκτες της.

Μπορούσε κανείς να προβλέψει αυτή την εξέλιξη; Προφανώς και όχι. Το σκορ στο 4ο λεπτό ήταν 12-4 για την Μπαρτσελόνα (και 50-96 στα επόμενα 36…), στο 9ο λεπτό ήταν 18-16 (και 44-84 στα επόμενα 31), με τις δύο ομάδες να μπαίνουν ισόπαλες στο 20-20 στη δεύτερη περίοδο.

Το 20-20 έγινε 20-31 μέσα σε 5 λεπτά από Ροντρίγκεθ, Ρέγιες και Μεΐρι, με τον Ναβάρο και τον Παπανικολάου να σπάνε την ανομβρία στην επίθεση. Για την άμυνα ούτε λόγος. Δεν προλάβαινε κανείς κανένας, δεν πίεζε κανείς κανέναν. Στο 18ο λεπτό ήμασταν στο 30-41, λίγο μετά στο 35-45 και αν διάβαζε κάποιος το ματς σωστά θα έβλεπε ότι η Μπαρτσελόνα είχε χάσει ήδη. Κάποια τρίποντα ήταν εκείνα που την κρατούσαν από τα μαλλιά κοντά στη Ρεάλ, την ώρα που οι Μαδριλένοι σκόραραν όπως ήθελαν. Βάλτε κι ένα καλάθι του Τόμιτς, 37-45 στο ημίχρονο, μαγική εικόνα το σκορ και η διαφορά.

Αλλά, εντάξει, δεν έχουμε παράπονο, η πραγματικότητα αποκαταστάθηκε στη συνέχεια, με τη Ρεάλ να μην σταματά καθόλου και να πηγαίνει για το overkill. Απολύτως λογικό αυτό, τα ίδια θα έκαναν και οι δικοί μας «αιώνιοι» σε αντίστοιχη περίπτωση και κάθε άλλη ομάδα που παίζει «εμφύλιο» ντέρμπι και της δίνεται τέτοια ευκαιρία.

Στο 26ο λεπτό ο Τόμιτς είχε 1/2 βολές για το 47-56 και την τελευταία φορά που είδε κάποιος την Μπαρτσελόνα στο παρκέ του Μιλάνου. Ο εκπληκτικός Ροντρίγκεθ έβαλε 10 πόντους σε ένα σερί 0-14 ως το 47-70 μετά από 3 λεπτά, με τον Ντόρσεϊ να το «διακόπτει» με 1/2 βολές και τη Ρεάλ να απαντά με ένα 0-12 από Μίροτιτς (5 πόντοι), Μπουρούση, Λιουλ, Ροντρίγκεθ, για το 48-82 στο 32ο λεπτό.

Εν ολίγοις, σε 6 λεπτά 26 πόντοι επίθεση και 1 πόντος παθητικό σε μια αδιανόητη παράσταση των Μαδριλένων. Ντάρντεν, Κάρολ, έβρεξαν τρίποντα, ο Ρέγιες με τον Σλότερ σκόραραν όπως ήθελαν, η Ρεάλ πήγε στο 59-96, με τον Λιουλ να γράφει το 59-98 για τη μεγαλύτερη διαφορά του αγώνα, 39 πόντοι. Ακόμα κι όταν η Ρεάλ στην τελευταία άμυνα έμοιαζε να μην έχει διάθεση να κυνηγήσει το κλέψιμο για την κατοστάρα που τόσο επιτακτικά ζητούσε ο κόσμος, η Μπαρτσελόνα έκανε… λάθος, ο Κάρολ έκλεψε, έβαλε λέι απ και 62-100.

Να μην το κουράζω εγώ, όμως: «Προπονηθήκαμε μήνες για να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο. Η ομάδα ήταν πολύ καλά προετοιμασμένη. Νιώθαμε ότι ήμασταν σε καλή κατάσταση. Αλλά απομακρυνθήκαμε τόσο πολύ από τους αντιπάλους μας που δεν υπήρχε τρόπος να επιστρέψουμε. Είχαμε ψυχολογικά προβλήματα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Με εκπλήσσει το αποτέλεσμα. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ήταν δυνατό να χάσουμε τόσο πολύ. Πραγματικά εξεπλάγην. Απλώς απουσιάζαμε τα τελευταία 15 λεπτά. Αυτή η ήττα θα έχει επίδραση σε εμάς. Μας πονάει πάρα πολύ. Θα είναι πολύ δύσκολο να γυρίσουμε σελίδα». Αυτά είναι τα λόγια του Τσάβι Πασκουάλ μετά το ματς, λόγια που δείχνουν σε τι σημείο βρίσκεται η Μπαρτσελόνα, που ούτε η ίδια κατάλαβε πώς έχασε τόσο πολύ.

Μέσα σε όλα, ο Πασκουάλ έκανε και… διαχείριση γιατί απέδιδαν όλοι οι παίκτες του, ας πούμε ο Άντε Τόμιτς (16 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 6 κερδισμένα φάουλ) που ήταν ο μόνος που στάθηκε στο ύψος του έπαιξε περίπου το ίδιο με Χουέρτας, Όλεσον, Λόρμπεκ που ήταν μετρίως μέτριοι. Το αναφέρω γιατί η Μπαρτσελόνα δεν έδειξε ούτε στις αλλαγές της να προσπαθεί να κρατήσει το τσουνάμι απ’ το να την παρασύρει εντελώς.

Απ’ την άλλη, ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ είχε 21 πόντους με 5/8 σουτ, 7/7 βολές και 6 ασίστ σε 21 λεπτά, ο Λιουλ είχε 11 πόντους, 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 2 κλεψίματα με 5/9 σουτ σε 30 λεπτά, ο Μίροτιτς σε 25 λεπτά είχε 19 πόντους με 6/8 σουτ και 4 ριμπάουντ, ο Ρούντι 12 πόντους και 4 ριμπάουντ και ο Ρέγιες 11 πόντους με 5/5.

Νίκος Κουσούλης