Οι Σλοβένοι, ο ένας μετά τον άλλον κάνουν ηρωική έξοδο με τελευταίο τον Μπόστιαν Νάχμπαρ. Όμως όλοι αφήνουν την πόρτα ορθάνοικτη. Έτσι μπορούν να επιστρέψουν αυτοί την επόμενη χρονιά, αλλά μπορεί να… δουν φως και να βγουν και άλλοι μέχρι τότε!
Ο Μίλιτς είναι ακόμα τραυματίας, οπότε είχε δικαιολογία για να πει «όχι» και η πόρτα είναι πάντα ανοικτή, ο Μπρέζετς πέρσι είχε πάθει υπερκόπωση όταν άρχισε (άρχισε, όχι τελείωσε!!!) το NBA, από το Μουντομπάσκετ, οπότε φέτος που θα ψάχνει για συμβόλαιο παρακάλεσε και δεν κλήθηκε καν. Ο Νάχμπαρ κλήθηκε, ευχαρίστησε τους πάντες, ξεκαθάρισε ότι δεν έχει πρόβλημα με τον Πίπαν (εθνικό προπονητή) μιας και ήταν τεράστια η συμβολή του στην καριέρα του, αλλά ούτε με τους συμπαίκτες του, τους οποίους αποκάλεσε όλους φίλους, όμως και αυτός ψάχνει για συμβόλαιο. Οπότε «τσου», όμως για να μην ξεχνιόμαστε «επιβεβαιώνω ότι θα επιστρέψω μετά το Ευρωμπάσκετ»! Ανοικτή θα τη βρεις την πόρτα Μπόστιαν. Τώρα πόσοι θα είναι μέσα…
Στη Γαλλία τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα. Ο Μπερζό θέλησε να κάνει την επανάστασή του χωρίς λόγο και λίγο όψιμα για την ηλικία του, αφήνοντας 3 από τα αστέρια της χώρας έξω από το χορό! Μικαέλ Ζελαμπάλ, Μικαέλ Πιετρούς, Γιοχάν Πετρό στα σπίτια τους και ο Ζελαμπάλ ήδη ωρύεται! «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Λέει ότι θέλει να έχει νεαρούς παίκτες, αλλά καλεί έναν 30χρονο νατουραλιζέ Αμερικάνο». Το… νατουραλιζε καμπανάκι χτυπούσε για τον Ταρίκ Κιρκσέι, ο οποίος είναι 27 χρονών βέβαια και όχι 30, αλλά είναι ο μόνος που… δεν ξέρει ο Ζελαμπάλ από το ρόστερ. Και δεν μπορούσε βέβαια να τα βάλει με πρώην συμπαίκτες του. Ο Μπερζό λέει ότι προτίμησε τον Κιρκσέι γιατί είναι πιο δημιουργικός. Μάλλον ο Μπερζό πάσχει από το σύνδρομο «Ιταλία 1998». Δηλαδή νομίζει ότι έχει τόσα αστέρια που δεν μπορεί να τα χωρέσει όλα στη δωδεκάδα του (βλ. «Ντελ Πιέρο-Μπάτζο δεν χωράνε να παίζουν μαζί»). Πώς είπατε;
Το καλύτερο το φυλάμε για το τέλος… Στη Σερβία ο Σλάβνιτς επικήρυξε τον Ραντμάνοβιτς και ακολουθεί ο Πάβλοβιτς. Και οι δύο (εντελώς τυχαία και αθώα) λίγο πριν ανακοινωθεί η προεπιλογή άλλαξαν νούμερο στο κινητό τους τηλέφωνο (γιατί άραγε;)! Και ο Σλάβνιτς πληρώνει. Ένα laptop ή μία τηλεόραση σε όποιον του δώσει το νούμερο. Βάλε κάτι ρε φίλε… δεν βγαίνω, δεν βγαίνω σου λέω!
Πάντως, όσοι ξέρουν το σύστημα με τις συνεντεύξεις στο NBA, μπορούν να καταλάβουν ότι για να πάρεις το νούμερο παίκτη πρέπει να έχεις τον Στερν… μπαμπά! Και μόνο αν είσαι ομοσπονδία. Γιατί αν είσαι δημοσιογράφος, δεν υπάρχει περίπτωση. Γιατί νομίζετε ότι δεν παίρνει κανείς Ευρωπαίος δημοσιογράφος συνέντευξη από παίκτες του NBA; Μόνο αν πας εκεί και συναντήσεις τον παίκτη. Τηλέφωνο όχι!
Ακόμη έχουμε 6 Ιουνίου. Ακόμη Ιταλία, Ισπανία, Λιθουανία και τα «τρελοκομεία» Τουρκία και Κροατία δεν έχουν ανακοινώσει προεπιλογές. Πόσο μάλλον όταν φτάσουμε στις δωδεκάδες, που ακόμα και στα καλύτερα μαγαζιά (Ελλάδα) υπάρχει γκρίνια…