Δημοσιεύτηκε στις 22 Μαρτίου 2009
Πέντε αγώνες είχε το μενού και θα ξεκινήσουμε με τους «αιώνιους», ώστε να… τελειώσουμε νωρίς με αυτούς και να ξεκουραστούν μέχρι την Τρίτη. Μιας και πιάσαμε «αιώνιους» να πω ότι θεωρώ γελοία τη διακοπή του πρωταθλήματος για δύο ομάδες. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει αγωνιστική κίνηση την επόμενη εβδομάδα και οι δυο εκπρόσωποι στην Ευρωλίγκα να χρωστούν από ένα ματς. Αλλά οι υπόλοιπες 10 ομάδες ευθύνονται σε κάτι για να βγουν εκτός ρυθμού ξανά.
Ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ έπαιξε νωρίς αλλά το μόνο… βάρβαρο ήταν το πρωινό ξύπνημα για τους παίκτες, αφού η ΑΕΛ τελικά τη διέλυσε την ομάδα. Οι Αμερικανοί έφυγαν, ο Αλεξανδρής έκανε πράξη την υπόσχεση-απειλή που είχε δώσει από την αρχή (ότι αν φύγει έστω κι ένας ξένος θα αποχωρήσει κι εκείνος), ο Κόμματος φαίνεται να προτιμά το… Ιράν, κι έτσι η ΑΕΛ έμεινε με τον Αλιέβας, τον Λάππα, τον Αποστολίδη και 6 πιτσιρικάδες για να σώσει, χωρίς να μπορεί, το γόητρο τ’ αλόγου… Μπορεί να έχει πέσει, μπορεί να μην κυνηγά τίποτα πλέον στην Α1, αλλά το γεγονός ότι διαλύθηκε προφανώς και συνιστά αλλοίωση πρωταθλήματος (νομίζω ότι φέτος την έχω πει… πάρα πολλές φορές αυτή τη φράση). Αν, μάλιστα, τα Τρίκαλα χάσουν την Κυριακή από το Μαρούσι, τότε το Αιγάλεω κερδίζοντας τη διαλυμένη ΑΕΛ θα μείνει ουσιαστικά στην κατηγορία αρκεί να… μην μηδενιστεί στο ματς με τα Τρίκαλα (τα άλλα 3 ματς των Τρικάλων είναι με Ολυμπιακό, Πανελλήνιο και Άρη). Θα μου πείτε ότι εγώ είμαι αυτός που έλεγε εδώ και 2 μήνες ότι το Αιγάλεω θα μείνει στην κατηγορία. Όχι, δεν το υποστήριζα επειδή είχα… ψυλλιαστεί τη διάλυση των Λαρισαίων, αλλά επειδή όντως πίστευα ότι ο Αιγάλεω θα περάσει από τη Νεάπολη. Πλέον, όμως, δεν θα μάθουμε ποτέ αν θα ήταν έτσι.
Ο Ολυμπιακός στο ματς είχε διαφορά… κατηγορίας με την ΑΕΛ, καθώς νούμερα όπως το 48-20 στα ριμπάουντ δεν τα συναντάς. Αν είχαν αποφασίσει να φορτσάρουν οι «ερυθρόλευκοι» τότε θα είχαμε σκορ-ρεκόρ. Αλλά είχαν κάτι πολύ πιο σοβαρό στο μυαλό τους.
Όπως, το ίδιο είχε και ο Παναθηναϊκός στο Αλεξάνδρειο, αλλά και πάλι έφυγε νικητής. Κι επειδή εγώ θα πείτε ότι είμαι προκατειλημμένος και ποτέ ικανοποιημένος από τον «αυτοκράτορα» αφήνω τον ΒΕΝ να σχολιάσει: «Πόσο μεγαλύτερη ευκαιρία περίμενε ο Άρης από το να πετύχει τον Παναθηναϊκό χωρίς τον Διαμαντίδη και μόλις δύο ημέρες πριν τα κρισιμότερα παιχνίδια της σεζόν, με το ματς στο Αλεξάνδρειο να είναι τελείως αδιάφορο βαθμολογικά για το τριφύλλι;».
Ο Παναθηναϊκός δεν παρουσιάστηκε τουρίστας στο Βορρά, αλλά έπαιξε ένα ματς απλώς για να το παίξει, βγάζοντας στο παρκέ στοιχεία από την ποιότητά του, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είχε καμία σχέση η προσπάθεια των παικτών του με αυτό που θα δούμε την Τρίτη. Αν ο Άρης είχε παλέψει παραπάνω το ματς, αν το είχε πιστέψει παραπάνω, τότε θα το είχε πάρει. Όμως, όταν στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο (αφήνω όλο το υπόλοιπο ματς) πλησιάζεις στο 51-53 και δέχεσαι μετά σερί 3-16, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου. Ποιας μοίρας σου; Ο Άρης δεν έχασε τώρα την 3η θέση, αφού ακόμη κι αν κερδίσει ο Πανελλήνιος την Κυριακή, οι «κίτρινοι» έχουν ευκολότερο πρόγραμμα. Απλώς, έχασε την ευκαιρία να την «κλειδώσει» από τώρα. Όσο για τον Ράιτ… έχει καταντήσει ανέκδοτο πλέον το πότε θα αγωνιστεί ο Αμερικανός. Το να παίρνεις παίκτη την Γενάρη για να παίξει στα πλέι οφς του… Απρίλη, δεν το καταλαβαίνω.
Ενδιαφέρον είχαν και τα τρία άλλα παιχνίδια, τα οποία μπορούν να ειδωθούν και μαζί, από πλευράς βαθμολογικής σημασίας. Ο Κολοσσός και ο ΠΑΟΚ κέρδισαν, η ΑΕΚ έχασε, κάτι που σημαίνει πως η μάχη για την οκτάδα έχει φουντώσει, αφού πια έχουμε τριπλή ισοβαθμία στην 7η θέση. Δεν θα ψέξω την ΑΕΚ που έχασε στη Λάρισα. Ακόμη (παρά τα προβλήματα και τις αποχωρήσεις) θεωρώ ότι η Ολύμπια έχει αρκετά αξιόλογο ρόστερ, οπότε αν της βγει το παιχνίδι μπορεί να κερδίσει ισοδύναμες με αυτή ομάδες. Άποψη για την όλη συζήτηση περί διαιτησίας δεν έχω, καθώς δεν έτυχε να δω τον αγώνα. Αν κάποιος φίλος του Age of Basketball βρέθηκε στο γήπεδο, ας μας διαφωτίσει. Πάντως, ο Μπαρτζώκας δεν αρνήθηκε ότι… δίκαια διαμαρτύρεται η ΑΕΚ, αλλά είπε κάτι επίσης σωστό: ότι όταν λες… «δεν θέλω να πω για τη διαιτησία», ουσιαστικά λες για τη διαιτησία.
Στο Αιγάλεω, ο Κολοσσός πέτυχε πολύ μεγάλη νίκη, ιδίως μετά την αποχώρηση του Σμιθ. Ο Άκης Καλλινικίδης μετά το ματς είπε τα πράγματα με το όνομά τους, αναφερόμενος στο γεγονός ότι οι παίκτες του Σίτι παίζουν ο καθένας για τον εαυτό του και κανείς για την ομάδα. Εντελώς… τυχαία ο Άκης ανέφερε τους δύο Αμερικανούς, αλλά απ’ όσα γνωρίζω η καμπάνα χτυπούσε (και) για την πεθερά, απλώς τα άκουσε μόνο η νύφη. Ο ίδιος έκανε ένα ακόμη υπέροχο ματς, αλλά και αυτό πήγε στο βρόντο. Όσο για τη μεγαλύτερη αλήθεια; «πρέπει να βρούμε τον τρόπο να παίξουμε σαν Αιγάλεω διότι όπου κι αν ο καθένας από εμάς βρίσκεται του χρόνου, αυτό που θα κάνει φέτος θα το κουβαλάει σαν κηλίδα στο βιογραφικό του. Όλοι θα λένε ότι τη σεζόν 2008-09 υποβιβάσαμε μία ομάδα». Τεράστια αλήθεια που δείχνει και τη νοοτροπία ενός μεγάλου μαχητή.
Ο ΠΑΟΚ κέρδισε την Καβάλα στην Πυλαία πολύ, μα πολύ εύκολα. Ο ΠΑΟΚ έχει προβλήματα, όχι η Καβάλα, ο ΠΑΟΚ χάνει τον ένα παίκτη μετά τον άλλο, όχι η Καβάλα, ο ΠΑΟΚ δεν έχει διοίκηση, όχι η Καβάλα. Τότε γιατί τόσο εύκολα; Αφενός, οι μόνοι που ενδιαφέρθηκαν για το ματς από πλευράς Καβάλας ήταν ο Γκούστας και, κυρίως, ο Ντάνιελς, αφετέρου από την ημέρα που σώθηκε η Καβάλα και δεδομένου ότι δεν προλαβαίνει τα πλέι οφς, μου φαίνεται ότι απλώς θα… περιφέρεται ασκόπως. Η Καβάλα ψάχνει εναγωνίως κίνητρο, αλλά κίνητρο δεν βρίσκει, αφού το… να σιγουρέψει περισσότερο την παραμονή, προφανώς δεν είναι σοβαρός λόγος. Το υποσχόμενο 4-4 της αρχής της χρονιάς ακολουθήθηκε από ένα 3-11 στη συνέχεια και η Καβάλα δεν μπόρεσε να κάνει το βήμα παραπάνω που και η ίδια κρυφοκοίταξε στην αρχή της σεζόν.