Άθλος και λάθος…

ΣΙΕΝΑ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 53-72

Τι είπατε κύριοι; Είχε αποκλειστεί από την περασμένη εβδομάδα ο Παναθηναϊκός; Όποιος πει, είτε φίλος του «τριφυλλιού» είτε όχι, ότι δεν φοβόταν πως οι «πράσινοι» θα αποκλειστούν μετά το διπλό του ΟΑΚΑ, τότε μάλλον θα πει ψέματα. Όμως, είδαμε ένα ματς απίστευτο στη Σιένα. Ένα ματς που κρίθηκε εξ ολοκλήρου στην ψυχολογία. Ο ένας είχε ψυχολογία πρωταθλητή και νικητή και ο άλλος… δεν είχε τίποτα.

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να έπαιξε καλή άμυνα, μπορεί να είχε σωστές επιλογές και καλή κίνηση στην επίθεση, μπορεί να έλεγξε τα ριμπάουντ, αλλά το ματς κρίθηκε στην ψυχολογία. Εκεί που η Σιένα φάνηκε παραδόξως τελείως ανέτοιμη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να δρέψει τους καρπούς της εκτός έδρας νίκης της. Εκεί που ο Παναθηναϊκός φάνηκε λογικά πανέτοιμος να παίξει όλη του τη ζωή σε ένα εκτός έδρας ματς στη χειρότερη έδρα της Ευρώπης φέτος.

Και αυτό έκανε. Δεν κέρδισε τη Σιένα. Τη διέλυσε, παίρνοντας πάνω απ’ όλα νίκη ψυχολογίας. Πλέον, αν οι Ιταλοί δεν συνέλθουν ψυχολογικά, η σειρά μπορεί να τελειώσει και την Πέμπτη. Μπορεί και όχι, καθώς η Σιένα δεν έγινε σε ένα βράδυ ομάδα της σειράς, αλλά το -19 είναι κάτι που δεν χωνεύεται εύκολα σε μία ημέρα.

Γιατί επιμένω ότι το ματς κρίθηκε στην ψυχολογία; Γιατί η Σιένα είχε 9/33 δίποντα και 6/20 τρίποντα! Δηλαδή είχε 27% στα δίποντα και 30% στα τρίποντα. Εννοείται ότι με τέτοια ποσοστά όχι απλώς χάνεις, αλλά διαλύεσαι. Όπως κι έγινε. Δεν έπαιξαν χάλια οι Ιταλοί: δείτε τα μόλις 9 λάθη και τα υπερδιπλάσια κλεψίματα. Αλλά με αυτά τα ποσοστά 100 φορές να έπαιζαν, η Σιένα δεν θα κέρδιζε καμία. Συν ότι ο Λαβρίνοβιτς την Τρίτη έπαιξε… φυσιολογικά για παίκτη που επιστρέφει από τραυματισμό (όπως και ο Διαμαντίδης που θα μπορούσε να είχε μείνει λιγότερο στο παρκέ).

Ο Παναθηναϊκός πρέπει απόψε κιόλας να ξεχάσει την απόδοση των Ιταλών και τη μεγάλη νίκη γιατί είναι πολύ δύσκολο να βρει έτσι τους πρωταθλητές Ιταλίας και την Πέμπτη.

Κι ένα τελευταίο από το ματς: Ο Κώστας Τσαρτσαρής μετά από πολύ καιρό ήταν πολύ καλός με 8 πόντους και 10 ριμπάουντ. Και συνέπεσε με το καλύτερο ματς του Παναθηναϊκού εδώ και αρκετές εβδομάδες. Για μια ακόμη φορά δικαιώθηκε ο Γιασικεβίτσιους όταν μετά τον περσινό αποκλεισμό από την Ευρωλίγκα έλεγε: «Ποτέ μου δεν θα μπορούσα να φανταστώ πόσο σημαντικός μπορεί να είναι αυτός ο παίκτης για την ομάδα μας».

ΡΕΑΛ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 71-63

Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ, μα πάρα πολύ κακός στη Μαδρίτη. Και όμως έχασε με 8 πόντους, με 1-2 λάθη του Παπαλουκά στο τέλος, που αν δεν είχαν γίνει ίσως και να τελείωνε την Τρίτη η σειρά. Προσωπικά δεν αποδίδω καμία μα καμία ευθύνη στο Γιαννάκη για το αποτέλεσμα, αφού από ένα σημείο και μετά παίκτες ενός και δύο (και περισσότερων) εκατομμυρίων πρέπει να μπορούν να βάζουν ελεύθερα σουτ και να μην τους φεύγει η μπάλα όσο κάνουν ντρίμπλα μόνοι τους.

Λίγο τα απίστευτα εκνευριστικά αβίαστα λάθη, λίγο η κάκιστη επιθετικά μέρα, πολύ ο τραυματισμός του Βούισιτς, και ήρθε το 2-1. Δεν είναι λίγο μια ομάδα να χάνει τον καλύτερό της παίκτη πριν το τζάμπολ. Πόσο μάλλον όταν αυτός είναι και ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη.

Οι 19 πόντοι διαφοράς ήταν σίγουρο όταν δεν θα έμεναν, αφού οι δύο ομάδες είναι προφανές ακόμη κι έτσι ότι έχουν διαφορά επιπέδου. Ο Ολυμπιακός έπαιξε καλή άμυνα, έχασε λίγα στα ριμπάουντ (34-31), ενώ και τα επιθετικά που πήρε η Ρεάλ δεν του κόστισαν τόσο όσο τα 19 λάθη (6 ο Παπαλουκάς, και τα 6 χωρίς κανέναν λόγο) ή όσο τα πολλά άστοχα ελεύθερα σουτ στο ξεκίνημα. Η Ρεάλ δεν με έπεισε ότι είχε ψυχολογία μεγάλου αγώνα, καθώς τα 2/19 τρίποντα, που ήταν και μαρκαρισμένα και εκτός συστήματος και λογικής (τουλάχιστον τα 15) έδειξαν σπασμωδική αντίδραση στην ανατροπή που επιχειρούσε ο Ολυμπιακός. Το πιθανότερο είναι η σειρά να κλείσει την Πέμπτη, αλλά και αυτό να μη γίνει, υπάρχει και το ΣΕΦ. Αρκεί για τον Ολυμπιακό να μη χάσει τον Βούισιτς για μεγάλο διάστημα.

ΠΑΡΤΙΖΑΝ-ΤΣΣΚΑ 56-67

Χρειάστηκε 3 παιχνίδια για να καταφέρει η Παρτιζάν να φτάσει τους 50 πόντους απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Τελικά το έκανε μπροστά σε 21.352 οπαδούς της και έχασε απλώς τιμητικά το τρίτο παιχνίδι. Ήταν σίγουρο ότι εφόσον η ΤΣΣΚΑ είχε το ρόλο οδηγού στον αγώνα, δεν θα έχανε την αναμέτρηση. Η Παρτιζάν έκλεισε τη σειρά με 51.3 πόντους μέσο όρο ανά αγώνα, αριθμός που προφανώς είναι αρνητικό ρεκόρ. Πάντως, οι Σέρβοι έφτασαν στα όριά τους με την πρόκριση στα προημιτελικά. Η ΤΣΣΚΑ από την άλλη είναι ιδιαίτερα φορμαρισμένη αυτή την περίοδο και δείχνει πιο δυνατή από κάθε άλλη στιγμή στη χρονιά. Πλέον, είναι και στο φάιναλ φορ για 7η συνεχή χρονιά (προφανώς είναι ρεκόρ) και περιμένει να δει ποιος θα θελήσει να της πάρει τον τίτλο. Μεταξύ μας, κοιτάζοντας στο Ταού-Μπαρτσελόνα… της αρέσει αυτό που βλέπει.

ΤΑΟΥ-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 69-62

Ο Ναβάρο έλειπε, παράταση είχε παίξει ξανά το Σάββατο, ο Ιλιασόβα είχε σε 14 λεπτά 0/6 δίποντα και 0/3 τρίποντα, καταστρέφοντας δηλαδή 9 επιθέσεις χωρίς να προσφέρει τίποτα, στο πρώτο ημίχρονο η Ταού έριξε 16 βολές και η Μπαρτσελόνα καμία (!!!). Ε, θέλετε κι άλλους λόγους για να χάσουν το ματς οι Καταλανοί; Αν ναι, πάρτε και τα 6/23 τρίποντα της Μπαρτσελόνα.

Ο Λάκοβιτς έπαιζε μόνος του ανά διαστήματα, αλλά και πάλι η Ταού δεν μπόρεσε να ελέγξει πλήρως το ματς, το οποίο μάλιστα παραλίγο και να χάσει στο τέλος. Οι Βάσκοι δείχνουν λίγο χειρότεροι από την Μπαρτσελόνα, αλλά πια πρέπει να αντέξουν μόλις 40 λεπτά. Έχουν το 2-1 και το επόμενο ματς στην έδρα τους. Στο χέρι τους είναι να πάρουν την πρόκριση, απέναντι σε μια ομάδα που θα έχει όλο το άγχος, καθώς θα παίζει εκτός έδρας με την πλάτη στον τοίχο. Ο Σπλίτερ και ο Τελέτοβιτς ήταν εμφανώς βελτιωμένοι για πρώτη φορά στη σειρά, με τον Βραζιλιάνο να είναι ο καλύτερος της ομάδας του. Θα αντέξει η Ταού; Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ματς της Πέμπτης θα είναι καταπληκτικό.