Η νύχτα πριν τη μάχη…

Έτσι, λοιπόν, μιας και ο ύπνος δεν μας παίρνει, καθώς η φλόγα παίζει παιχνίδια στα μάτια μας και μας οδηγεί σε σκοτεινές πτυχές της ψυχής μας κάνουμε απολογισμό όσων πέρασαν ως τώρα και αφήνουμε το νου να ταξιδεύει.

Σκέφτεσαι τον Στόουνρουκ και ότι προκλητικά τον έχεις αφήσει σε όλη τη σειρά να σουτάρει τρίποντα. Έχει φτάσει στα 4/16 και μέχρι νωρίτερα την Τετάρτη απορούσες πώς δεν το έχει καταλάβει ακόμα… να σταματήσει. Όμως, το… «το ξέρω ότι δεν σουτάρω καλά, αλλά δεν με πειράζει. Αν εξαρτιόταν η καριέρα μου από το σουτ μου, θα ανησυχούσα», σε κάνει να καταλαβαίνεις ότι… το ξέρει και συνεχίζει. Άρα, είναι άξιος της μοίρας του!

Σκέφτεσαι την παντελή εκμηδένιση του Σάτο. Από το 40 ranking και τους 29 πόντους, τα 9 ριμπάουντ και τα 10 κερδισμένα φάουλ στο πρώτο ματς, έχει 2 ranking, 6 πόντους, 6 ριμπάουντ και 3 κερδισμένα φάουλ συνολικά στα δύο επόμενα παιχνίδια.

Σκέφτεσαι ότι χτύπησες φλέβα χρυσού το καλοκαίρι. Μπορεί ο Πέκοβιτς να είναι πολύ μικρός να για να πάρει στις πλάτες του τον Παναθηναϊκό όταν η μπάλα καίει, αλλά με 15.0 πόντους, 4.3 ριμπάουντ, 4.6 κερδισμένα φάουλ και 13.6 ranking μέσο όρο, ξέρεις ότι μπορείς να ακουμπήσεις πάνω του όταν πρέπει.

Θυμάσαι όλους όσοι αμφισβήτησαν την αξία του Βούισιτς στην αρχή της χρονιάς και γελάς. Σου έρχονται στο νου λέξεις όπως γέρος, σάπια πόδια, ένσημα και απλώς μειδιάς με όσους εδώ και 3 μήνες καταπίνουν τη γλώσσα τους. Έχεις στην ομάδα του τον πιο εγκεφαλικό παίκτη στην Ευρώπη, τον καλύτερο σέντερ της δεκαετίας, τον παίκτη που καθαρίζει για πλάκα ντέρμπι που άλλες χρονιές ούτε που φανταζόσουν ότι θα έπαιρνες.

Σκέφτεσαι ότι για πρώτη φορά έχει μπει ο Απρίλης και είσαι καβάλα στ’ άλογο. Πρώτος στην Α1, με πλεονέκτημα έδρας στην Ευρωλίγκα και με τη σειρά στο 2-1 υπέρ σου. Προσπαθείς να θυμηθείς την τελευταία φορά που συνέβη αυτό, φτάνεις ως την αρχή του… αιώνα, αλλά δεν μπορείς να βρεις κάτι αντίστοιχο.

Βλέπεις τα τρίποντα στα ματς με τη Ρεάλ και συνειδητοποιείς ότι σε κάθε αγώνα της ρίχνεις το ποσοστό στο μισό και της μειώνεις το σύνολο κατά δύο! Στο 1ο ματς 6/15 και 40%, στον δεύτερο 4/20 και 20% και στον τρίτο 2/19 και 10%. Χαμογελάς όταν αναγνωρίζεις την ανωτερότητά σου ενθυμούμενος τον τρόπο που οι αντίπαλοί σου έφτασαν εκτός συστήματος τις περισσότερες φορές στα 42 αυτά άστοχα τρίποντα.

Η 4η μάχη φτάνει την Πέμπτη το βράδυ. Ο μεγαλύτερος αντίπαλός σου είναι στην ίδια θέση με σένα. Με πλεονέκτημα, στο 2-1 και παίζει εκτός έδρας. Χαμογελάς. Ξέρεις ότι ένας εμφύλιος στο Βερολίνο μπορεί να αποβεί μοιραίος και για τους δύο σας. Ψυχοφθόρος, να σας αδειάσει και να στείλει το νικητή έρμαιο στα χέρια του αντιπάλου στον τελικό. Όμως, δεν μπορείς να αντισταθείς. Το θες αυτό το σενάριο. Θες να τον βρεις εκεί την πρωτομαγιά. Είτε για να του αποδείξεις ότι μόνο εσύ θα κερδίζεις σε φάιναλ φορ, είτε για να πάρεις την πρώτη σου νίκη σε φάιναλ φορ απέναντί του. Αυτά σκέφτεσαι και τα μάτια βαραίνουν την ώρα που φαντάζεσαι ένα κολασμένο γήπεδο στη Σιένα και τη Μαδρίτη να σωπαίνει απαρηγόρητο για τον αποκλεισμό.