Έκλεισε η τετράδα

Απ’ την άλλη, οι Βάσκοι μπήκαν στο γήπεδο και η απόδοσή τους στο πρώτο πεντάλεπτο ανταποκρινόταν στον τίτλο «πώς να χάσετε έναν αγώνα από το πρώτο πεντάλεπτο». Το 14-4 το αποδεικνύει, η νευρικότητα στην επίθεση επίσης. Η Ταού ολοκλήρωσε τη χρονιά μόλις ένα βήμα από το φάιναλ φορ και δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη. Μάλιστα η σειρά της με την Μπαρτσελόνα ήταν η δεύτερη στην ιστορία της Ευρωλίγκας που πήγε σε 5 αγώνες (όχι ότι έχουν γίνει πολλές τέτοιες σειρές) μετά τον τελικό του 2000-01, όπου επίσης είχε χάσει η Ταού.

Οι Βάσκοι θα λείψουν από το φάιναλ φορ μετά από 4 συνεχόμενες παρουσίες, αλλά δεν είναι κάτι παράλογο αυτό. Μπορεί να είχαν καλή ομάδα, αλλά δεν είχαν το βάθος των 4 ομάδων που έφτασαν στο Βερολίνο. Κάτι τους έλειπε. Όπως κάτι έλειπε και από τη Σιένα, ενώ στη Ρεάλ έπρεπε κάτι… να της έλειπε (ο Πλάθα) για να έχει περισσότερες ελπίδες.

Στον αγώνα η Μπαρτσελόνα κέρδισε εύκολα. Όμως και τα άλλα δύο ματς που πήρε στη σειρά. Το πρώτο με 23 πόντους, το δεύτερο με 21 και το τρίτο της Πέμπτης με 16. Η Ταού, απ’ την άλλη έδειξε ότι μπορεί να κερδίσει την Μπαρτσελόνα… μόνο αν οι Καταλανοί έχουν παίξει παράταση στο προηγούμενο ματς, για να κάνουμε και λίγο πλάκα.

Οι Βάσκοι ήταν πίσω στο σκορ στο ματς σε όλο τον αγώνα. Μετά από μια πολύ κακή τρίτη περίοδο (κακή και για τις δύο ομάδες) κατάφεραν να πλησιάσουν σε 51-44, αλλά και πάλι ένα ξέσπασμα της Μπαρτσελόνα, ένα 10-0, έγραψε το 61-44 και αντίο Βερολίνο. Ο μαθητής κέρδισε τον δάσκαλο, ή ο Πασκουάλ τον Ιβάνοβιτς αν προτιμάτε. Θυμίζω για όσους δεν το θυμούνται ότι πέρσι ήταν μαζί στην Μπαρτσελόνα μέχρι να απολυθεί ο Ιβάνοβιτς και να αντικατασταθεί από τον βοηθό του ως τότε, Πασκουάλ. Ο οποίος Πασκουάλ έχει καταφέρει κάτι πολύ καλό φέτος με την Μπαρτσελόνα και δείχνει από τους πολλά υποσχόμενους προπονητές της Ευρώπης. Μένει να δούμε πώς θα την έχει προετοιμάσει ψυχολογικά για το φάιναλ φορ. Βέβαια, οι Καταλανοί έχουν πολλούς έμπειρους παίκτες, δεν είναι χτεσινή ομάδα.

Ο Πασκουάλ στη συνέντευξη Τύπου μετά το τελευταίο ματς είπε ότι είναι πολύ καλό το κατόρθωμα της Μπαρτσελόνα, αλλά δεν είναι επιτυχία, καθώς μόνο ένας τίτλος μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία. Μου αρέσει αυτή η νοοτροπία νικητή σε κάθε αθλητή ή προπονητή μπάσκετ, αλλά δεν συμφωνώ ότι δεν είναι επιτυχία η πρόκριση στο φάιναλ φορ, καθώς όλες οι ομάδες αυτό έχουν πρωταρχικό στόχο. Εκείνο το διήμερο στο Βερολίνο θα είναι ανοιχτό και για τους 4. Η χρονιά επιβραβεύεται με την παρουσία εκεί. Πάντως, από τις δηλώσεις αυτές φαίνεται και η φιλοσοφία του. Πιστεύω ότι είναι αρκετά ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσει η Μπαρτσελόνα πηγαίνοντας με αυτή τη νοοτροπία στο Βερολίνο. Την ανοιχτή πεποίθηση ότι ήττα στον ημιτελικό ή τον τελικό είναι αποτυχία.

Εμείς έχουμε… καπαρώσει τη 2η θέση, αλλά ας ελπίσουμε να πάμε λίγο παραπάνω, μέχρι την κορυφή. Ο τελικός μετά από ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός θα είναι πολύ δύσκολος για όποια ελληνική ομάδα περάσει. Οι δικοί μας (όποιοι κι αν είναι αυτοί) δεν θα είναι το φαβορί στον τελικό. Ας ελπίσουμε αυτή η φορά να είναι διαφορετική από τις δύο προηγούμενες και ελληνικά χέρια να σηκώσουν το τρόπαιο… και όχι του Νίκου Ζήση. Αλλά αυτά είναι για επόμενο άρθρο…