Αναμενόμενο αλλά εντυπωσιακό!

Με μια τρομερή επίδειξη δύναμης, οι Αμερικανοί διέσυραν τη Σερβία στον τελικό του Μουντομπάσκετ, 129-92, για να κατακτήσουν το χρυσό μετάλλιο, δεύτερο συνεχόμενο στη διοργάνωση στην οποία είχαν ανάγκη να δώσουν και τις περισσότερες απαντήσεις. Μετά από 3 χαμένες ευκαιρίες, οι Αμερικανοί έδειξαν από το 2010 ότι είναι ξανά οι βασιλιάδες, με τη φετινή ομάδα του Σιζέφσκι να φτάνει στο χρυσό χωρίς κανένα πρόβλημα, διαλύοντας όποιον βρήκε στο δρόμο της και παίζοντας πολύ ωραίο μπάσκετ! Άξιος MVP του τουρνουά ο Κάιρι Έρβινγκ, μαζί του στην καλύτερη πεντάδα ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο Νικολά Μπατούμ, ο Παού Γκασόλ και ο Κένεθ Φαρίντ.

Στα πρωτότυπα της βραδιάς το γεγονός ότι φάνηκε πως οι Ισπανοί τα είχαν όλα υπολογισμένα για τη μεγαλύτερη γιορτή της ιστορίας τους. Έδωσαν το χάλκινο μετάλλιο… το Σάββατο, δεν είχαν δεύτερο αγώνα την Κυριακή για να είναι όλο το γήπεδο δικό τους, έκαναν ξεχωριστή απονομή στον δεύτερο, που ανέβηκε στο βάθρο, πήρε τα μετάλλια, χαιρέτησε και αποχώρησε. Όλα αυτά για να μείνει ο πρώτος μόνος απέναντι στον κόσμο του να τον αποθεώνει. Μόνο που οι Ισπανοί (πλην Παού) το είδαν απ’ την τηλεόραση και μόνοι στο πόντιουμ για την αποθέωση ήταν οι Αμερικανοί, πανάξια πρωταθλητές κόσμου (με τη FIBA για κάποιο λόγο να μοιράζει… ρολόγια στον MVP και τις πεντάδες, λες και συνταξιοδοτήθηκαν μετά από μακρά θητεία στην εταιρεία και έψαχνε αναμνηστικό δώρο).

Στο δίωρο που ακολούθησε της απονομής, μοναδική στιγμή που οι Σέρβοι έκαναν αισθητή την παρουσία τους μετά το πρώτο τρίλεπτο του αγώνα, ήταν… στις δηλώσεις του Ραντούλιτσα ότι το μούσι του είναι καλύτερο από εκείνο του Χάρντεν. Και το γεγονός ότι μετά από ένα ματς στο οποίο έχασαν με 37 πόντους μπροστά σε όλο τον πλανήτη είχαν όρεξη για τέτοια αστειάκια, μάλλον δείχνει ότι ποτέ δεν πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να χτυπήσουν τον αγώνα. Εκτός ίσως από τον Τζόρτζεβιτς, στον οποίο πήρε περίπου 25-26 λεπτά να το χωνέψει. Με τη διαφορά στους 29 και τον Μπιέλιτσα να σκοράρει εκτός ισορροπίας τρίποντο στο τέλος του ημιχρόνου, ο Τζόρτζεβιτς ούρλιαζε και χτυπιόταν πανηγυρίζοντας. Μόνο αυτός, όμως, οι άλλοι είχαν ήδη πριν το τζάμπολ συμβιβαστεί με το ασημένιο.

Οι Αμερικανοί ήταν καταπληκτικοί σε όλο το ματς, πολύ εύστοχοι, πέρασαν αέρας δίπλα από τη Σερβία, που δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του ματς να παίξει άμυνα ώστε να δικαιολογήσει την παρουσία της στον τελικό. Κι εντάξει, το ασημένιο μετάλλιο είναι τεράστια επιτυχία, αλλά το -37 είναι ξεκάθαρα ντροπιαστικό και αφήνει πολύ άσχημη εικόνα στο μυαλό των περισσότερων για τη Σερβία. Η διαφορά αυτή είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στην ιστορία των Μουντομπάσκετ μετά τους 46 πόντους το 137-91 των Η.Π.Α. επί της Ρωσίας το 1994. Παράλληλα, αυτό ήταν και το πρώτο μετάλλιο της Σερβίας στα Μουντομπάσκετ, ως τώρα είχε κερδίσει είτε ως Σερβία/Μαυροβούνιο, είτε ως ενωμένη Γιουγκοσλαβία (με τις περισσότερες λίστες να μετρούν τα προηγούμενα 10 μετάλλια στους Σέρβους).

Οι Αμερικανοί ήταν πολύ εύστοχοι στο ματς, σούταραν με 63% στα δίποντα, 50% στα τρίποντα, με τα ριμπάουντ να είναι 44-32 (με 16-12 τα επιθετικά), τις ασίστ 16-20, τα λάθη 8-10. Οι πόντοι απ’ τον αιφνιδιασμό ήταν 19-15, οι πόντοι απ’ τη ρακέτα 46-56 υπέρ των Σέρβων. Οι Αμερικανοί είχαν 15/30 τρίποντα, ξεκινώντας με 11/15 το ματς. Ο Κάιρι Έρβινγκ είχε 26 πόνους και 4 ασίστ με 6/6 τρίποντα, ο Χάρντεν 23 πόντους και 3 ριμπάουντ με 5/6 τρίποντα, ο Φαρίντ 12 πόντους και 7 ριμπάουντ, ο ΝτεΡόζαν 10 πόντους, ο Κάζινς 11 πόντους και 9 ριμπάουντ, ο Τόμπσον 12 πόντους και ο Κάρι 10 πόντους με τον Γκέι να έχει 11 και 3 ριμπάουντ. Στον τελικό σκόραραν όλοι πλην του Ρόουζ (είχε 6 ασίστ, αλλά δεν έπαιξε κάποιο ρόλο στο ματς), ενώ κανείς δεν έπαιξε πάνω από τα 24:30 του Έρβινγκ.

Για τους Σέρβους ο Μπιέλιτσα ήταν ο καλύτερος με 18 πόντους, 3 ριμπάουντ και 4 ασίστ, ο Κάλινιτς είχε 18 πόντους και 3 ριμπάουντ με 8/9 σουτ, ο Τεόντοσιτς 10 πόντους και 7 ασίστ, ενώ ο Μπογκντάνοβιτς είχε 15 πόντους με 5/17 σουτ και ο Ραντούλιτσα 9 πόντους και 3 ριμπάουντ. Βέβαια, όταν χάνεις με 37 πόντους και ο καλύτερός σου παίκτης στο παρκέ έχει -29 στη διαφορά πόντων, δεν μπορούμε να μιλάμε καν για διασωθέντες.

Οι Σέρβοι με Τεόντοσιτς, Μπιέλιτσα και Ραντούλιτσα μπήκαν με 7-15 στον αγώνα στα πρώτα 4 λεπτά του, αλλά η όποια αξιοπρεπής παρουσία είχαν στο ματς εξαντλήθηκε στο διάστημα αυτό. Οι Αμερικανοί απάντησαν με 15-0 και δεν ξανακοίταξαν ποτέ πίσω τους. Ο Χάρντεν με τον Έρβινγκ ήταν ασταμάτητοι ως το 22-15, με τον Μπιέλιτσα να διακόπτει το σερί, τους Σέρβους να μένουν κοντά ως το 24-19 από τον Κρστιτς, αλλά τους Αμερικανούς να τρέχουν 11-0 για το 35-19 λίγο πριν το δεκάλεπτο.

Οι Σέρβοι κράτησαν για 5 περίπου λεπτά στη 2η περίοδο τη διαφορά κάτω από τους 20 πόντους, αλλά ο Γκέι με 5 μαζεμένους έγραψε το 50-29 στο πεντάλεπτο. Δύο τρίποντα από Έρβινγκ και Χάρντεν έγραψαν το 56-30 και άλλα δύο από Χάρντεν και Κάρι έφεραν τον αγώνα στο 65-35 για το πρώτο +30 των Αμερικανών. Οι Σέρβοι, με τρίποντο του Κάλινιτς ακριβώς στην εκπνοή (ριμπάουντ ο Μάρκοβιτς, πέταξε την μπάλα και ο Κάλινιτς σκόραρε εκτός ισορροπίας στη λήξη) μείωσαν σε 67-41, αλλά μάλλον μόνο ο Τζόρτζεβιτς πανηγύρισε παθιασμένα. Για τους υπόλοιπους το ματς ήταν πια ήδη αγώνας επίδειξης.

Με το ξεκίνημα της επανάληψης η διαφορά των 30 πόντων αποκαταστάθηκε, οι Η.Π.Α. ήταν ασταμάτητες, σκόραραν από την αρχή του αγώνα με απίστευτη ευχέρεια στο 5 εναντίον 5, ο Κάρι και ο Φαρίντ έγραψαν το 77-45 με τον Μπογκντάνοβιτς να μειώνει για τελευταία φορά κάτω από τους 30 στο 88-59 αλλά τον Έρβινγκ να συνεχίζει το τρίποντο πάρτι και τον ΝτεΡόζαν λίγο μετά να γράφει το 98-63. Μετά το καλάθι του Γιόβιτς ο Ντέιβις έκλεισε το δεκάλεπτο στο 105-67 για να στείλει ο Φαρίντ τη διαφορά στους 40 πόντους, 107-67 στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου. Μπογκντάνοβιτς και Στιματς σκόραραν για τους Σέρβους, ξανά στους 40 από τον ΝτεΡόζαν, 115-75, και από τον Γκέι, 119-79, με τον Μάρκοβιτς και τον Στίματς να γράφουν το 120-88. Ο Κάτιτς μείωσε σε 124-92, αλλά ο Κάρι με τον Ντράμοντ ολοκλήρωσαν τον θρίαμβο των Η.Π.Α. στο 129-92, ανανεώνοντας, με τους Αμερικανούς να φορούν ξανά χρυσό στο στήθος τους, το ραντεβού όλων για το 2019!

Νίκος Κουσούλης