Είσαι κάτι μαγικό

Το πρώτο ημίχρονο ανήκε ολοκληρωτικά στον Παναθηναϊκό. Η ελληνική ομάδα μπήκε για να παίξει τελικό και προκάλεσε πανικό στην ΤΣΣΚΑ. Ο Μεσίνα, με μεγάλο σαφώς μερίδιο ευθύνης, έβλεπε από τον πάγκο μια ομάδα χωρίς ψυχολογία τελικού, χωρίς κουράγιο, χωρίς καμία συνοχή, να γίνεται έρμαιο στις ορέξεις ενός πανέτοιμου αντιπάλου που δεν μπορούσε καν να κοντράρει! Το «τριφύλλι» με τρομερή ψυχολογία, εν μέρει λόγω της μεγάλης νίκης επί του «αιωνίου» στον ημιτελικό, εν μέρει λόγω της σωστής προετοιμασίας από τον Ομπράντοβιτς, πέτυχε και σπουδαία ποσοστά στα τρίποντα (8/14, την ώρα που η ΤΣΣΚΑ είχε 0/6), γεγονός που αύξησε ακόμη περισσότερο την ψυχολογία του. Το πρώτο εικοσάλεπτο έκλεισε, έτσι, με απίστευτες επιδόσεις για τελικό Ευρωλίγκας με τη μία ομάδα να είναι κοντά στους 50 πόντους και την άλλη κάτω από τους 30! Κυριότερο χαρακτηριστικό αυτού του μέρους η ολοκληρωτική άμυνα του Παναθηναϊκού, που ειδικά για ένα διάστημα της δεύτερης περιόδου άφηνε τους Μοσχοβίτες να μην μπορούν καν να τελειώσουν επίθεση με σουτ.

Κι εκεί που αρχίσαμε να παρακολουθούμε το δεύτερο ημίχρονο με… υποψίες θριάμβου αναλόγου της Μακάμπι του 2004 (και όλα μέχρι το 25 έδειχναν ότι τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει την ιστορία του αγώνα), η ΤΣΣΚΑ ξεκίνησε ένα από τα συνηθισμένα της ξεσπάσματα και ο Παναθηναϊκός εμφάνισε σημεία αδυναμίας αντίδρασης στην αντεπίθεση μιας πολύ έμπειρης ομάδας. Αποτέλεσμα το τρίτο δεκάλεπτο να κλείσει με τους Ρώσους να καταφέρνουν σερί 15-0! Οι αντιδράσεις του Ομπράντοβιτς σε αυτό το σημείο δεν ήταν κακές (όπως η αλλαγή του Πέκοβιτς που έκανε συνεχώς λάθη για δύο λεπτά, στο 56-43), αλλά η ομάδα του χρειαζόταν κάτι πιο δραστικό, ένα ηλεκτροσόκ. Αυτό της το έδωσαν δυο τρίποντα από τους Φώτση και Περπέρογλου που επανέφεραν τη διαφορά στο διψήφιο και άφησαν την ΤΣΣΚΑ ξανά να κυνηγάει. Οι Μοσχοβίτες ξεκίνησαν την τελευταία τους αντεπίθεση και έδειξαν για ακόμη μία φορά τις αντιδράσεις μίας μεγάλης ομάδας που δεν έχει μάθει να χάνει. Η διαφορά γύρισε και η έξυπνη διαχείριση φάουλ και σουτ από την ΤΣΣΚΑ έφερε και αυτό το ματς, όπως και τον ημιτελικό, στο σουτ! Η ομάδα του Μεσίνα δοκίμασε αυτό που δεν έκανε ο Ολυμπιακός, ένα τρίποντο με την προφανή επιλογή, τον Σισκάουσκας. Το σουτ ήταν καλό αλλά δεν κατέληξε στο καλάθι.

Ο Παναθηναϊκός είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να κατακτήσει τον τίτλο στο ίσως πιο ισορροπημένο φάιναλ-φορ όλων των εποχών. Είχε την ψυχολογία για να μπει στα ματς και να προηγηθεί, είχε τον πλουραλισμό σε άμυνα και επίθεση, είχε το βάθος του ρόστερ και τον μεγάλο προπονητή, είχε και την απαραίτητη τύχη στα φινάλε δύο αγώνων που τελικά κρίθηκαν στο σουτ.

Μάστορας μίας ακόμη μεγάλης επιτυχίας του Παναθηναϊκού η μεγάλη φυσιογνωμία των ευρωπαϊκών πάγκων, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Μορφή του τελικού ο Αντώνης Φώτσης, που σε αυτό το site έχετε διαβάσει αρκετές φορές τον θαυμασμό μας για το ταλέντο του αλλά και τα ερωτηματικά μας για τη φετινή του αστάθεια. Ο διεθνής φόργουορντ, όμως, φύλαξε την καλύτερη του εμφάνιση για τον τελικό της Ευρωλίγκας κλείνοντας το ματς με 13 πόντους – χρυσάφι και 8 ριμπάουντ. MVP του φάιναλ-φορ ο Σπανούλης, γιατί ήταν ο κινητήριος μοχλός της ομάδας του και στα δύο ματς, με τον Γιασικεβίτσιους να έχει μία ακόμη μεστή εμφάνιση εμπειρίας και κλάσης για τον τελικό. Ο Διαμαντίδης επανήλθε στην καλή του κατάσταση την κατάλληλη στιγμή μετά από 2 μήνες μετριότητας και τραυματισμών. Μπατίστ και Πέκοβιτς διακρίθηκαν περισσότερο στον ημιτελικό. Η ΤΣΣΚΑ στηρίχθηκε και σήμερα στην πεντάδα: Χόλντεν, Λάνγκτον, Χριάπα, Σμόντις και Σισκάουσκας με τον τελευταίο να είναι σχεδόν ανύπαρκτος στο πρώτο μέρος, να ανεβαίνει ξανά στο δεύτερο και να πηγαίνει για να πάρει το ματς στο τέλος, αυτή τη φορά χωρίς να το καταφέρνει.

Κλείνοντας, στον τελικό της παρηγοριάς, έγινε όπως συνήθως ένα ελεύθερο ματς που πήγε σε υψηλό σκορ, με τις δύο ομάδες να βγάζουν την απογοήτευσή του (χαρακτηριστικό το 1/11 τρίποντα με το οποία ξεκίνησαν). Η Μπαρτσελόνα, που έχει έτσι κι αλλιώς ένα σύνολο που αρέσκεται περισσότερο στο ελεύθερο μπάσκετ μπήκε μπροστά από το ξεκίνημα και όλο το δεύτερο ημίχρονο κύλησε με τη διαφορά να τριγυρίζει γύρω από τα ίδια επίπεδα. Κάποιοι λιγοστοί φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, οι πιο… μπασκετικοί, πήγαν από νωρίς για να βρουν κάθε πιθανό και απίθανο υβριστικό σύνθημα προς το μισητό αντίπαλο, σε μία… επίδειξη πολιτισμού.

Η ουσία είναι ότι η κούπα της Ευρωλίγκας, μια πολύ σημαντική τιμή, επιστρέφει ξανά, πανάξια, στη χώρα μας.

ΥΓ. Όσο για τη διαιτησία, η δήλωση του Θανάση στον δικό μας άνθρωπο (“νικήσαμε διαιτησία, θεούς και δαίμονες”), είναι υπερβολική αλλά αντικατοπτρίζει την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου. Εντωμεταξύ, ο Μεσίνα είχε παράπονα από τη διαιτησία στο πρώτο ημίχρονο καταλογίζοντας της ότι αχρήστευσε τους ψηλούς του φορτώνοντάς τους με φάουλ. Και οι δύο έμειναν με παράπονο, αλλά ο Παναθηναϊκός πήρε σπίτι την κούπα…