“Το σερί των ηλίθιων”

Αυτό λέει η μια πλευρά. Η άλλη υποστηρίζει ότι ο οι Σέλτις έχουν βαλθεί φέτος να σπάσουν το δικό τους ρεκόρ των 26 αγώνων στα πλέι οφς. Πέρσι είχαν 26 από μάξιμουμ 28 ματς, οπότε φέτος μπορούν να πάνε στα… 28/28.

Πιο σοβαρά τώρα, η σειρά δείχνει την ανεπάρκεια των Σέλτικς, που χωρίς τον Γκαρνέτ δεν μπορούν να πάνε μακριά. Ο KG δεν μπορεί να τους ενισχύσει και ήδη ο Χάουαρντ και η παρέα του έσπασαν έδρα από το πρώτο κιόλας παιχνίδι της σειράς. Οι Σέλτικς είναι σε άσχημη θέση παρά τα καλά πλέι οφς που κάνειο Γκλεν Ντέιβις. Ο Big Baby έχει πολύ καλούς μέσους όρους, αλλά για να πετύχει όσους πόντους έβαζε ο Γκαρνέτ, χρειάζεται περίπου τις διπλάσιες προσπάθειες, ενώ με τον Χάουαρντ στο πρώτο ματς τα βρήκε πολύ, μα πολύ δύσκολα. Οι Σέλτικς θα στηριχτούν πάλι στην περιφέρειά τους αν θέλουν να γυρίσουν τη σειρά, ενώ ελπίζουν σε ένα θαύμα για να επιστρέψει καλά ο Γκαρνέτ φέτος. Όμως, όσο περνάει ο καιρός τα πράγματα δυσκολεύουν και μπορεί το σπάσιμο της έδρας στο πρώτο ματς να είναι το καλύτερο δυνατό για την ομάδα με το πλεονέκτημα (γιατί έχει περισσότερα παιχνίδια για να αντιδράσει), αλλά θα πρέπει αν δείξει ότι μπορεί να αντιδράσει.

Στον πρώτο αγώνα, οι Σέλτικς έκαναν σερί στο τέλος και μείωσαν τη διαφορά από τους 28 στους 5. Ο Ντοκ Ρίβερς χαρακτήρισε το σερί αυτό στο τέλος «το χρυσό σερί του ηλίθιου που έκανε τους πάντες να χαίρονται. Εμένα δεν μου λέει τίποτα». Οι Σέλτικς έχουν βουνό να ανέβουν και στο δεύτερο γύρο των πλέι οφς.

Όμως έδρα έσπασε και στη Δύση. Οι Ρόκετς… απαλλαγμένοι από την κατάρα ΜακΓκρέιντι, πάνε καλύτερα από ποτέ στον 21ο αιώνα. Πλέον, αυτή που όλοι (οι Αμερικάνοι) προέβλεπαν ότι θα είναι μια σειρά-περίπατος για τους Λέικερς, έχει πάρει φωτιά από το πρώτο ματς. Το πλεονέκτημα έδρας έσπασε και πλέον ο Κόμπι και η παρέα του πρέπει να δείξουν ότι μπορούν να το πάρουν πίσω.

Απ’ τη μία ο Γιάο έβαλε τον Γκασόλ και τον Μπάινουμ στα καλάθια, τους φόβισε στην άμυνα και δεν μπορούσαν να τον σταματήσουν στην επίθεση, απ’ την άλλη ο Αρτέστ έκανε τον Κόμπι να βλέπει εφιάλτες. Μπορεί ο Μπράιαντ να πέτυχε 32 πόντους, αλλά σπατάλησε 31 επιθέσεις, έχοντας μάλιστα 1/7 τρίποντα. Όσο ο Αρτέστ κερδίζει στην άμυνα την προσωπική κόντρα του με τον Μπράιαντ, τόσο πιο κοντά θα είναι στην πρόκριση οι Ρόκετς.

Μεγάλη και αμφίρροπη σειρά φαίνεται ότι θα γίνει και ανάμεσα στους Νάγκετς και τους Μάβερικς. Στο πρώτο ματς οι Μάβερικς ατύχησαν να έχουν πολύ κακό τον Κιντ, αλλά η σειρά φαίνεται ότι θα έχει μέλλον. Πάντως, αν ο Κιντ συνεχίσει έτσι, θα είναι ο δεύτερος πλέι μέικερ του οποίου ο Μπίλαπς θα έχει πάρει το σκαλπ μετά τον Κρις Πολ, που στην κανονική περίοδο είναι κράμα… Μάτζικ Τζόνσον και Μάικλ Τζόρνταν (κατά τους Αμερικάνους) και στα πλέι οφς τον έκανε ο Μπίλαπς γιο-γιο. Για να είμαστε δίκαιοι πάντως και ο Κιντ περιόρισε τον Μπίλαπς στο πρώτο ματς.

Στην Ανατολή, η άλλη σειρά είναι εκείνη ανάμεσα στην Ατλάντα και το Κλίβελαντ που θα έχει ήδη ξεκινήσει όταν διαβάζετε τις γραμμές αυτές. Το Κλίβελαντ έχει τον πρώτο λόγο και είναι το ξεκάθαρο φαβορί, αλλά το πιθανότερο θα είναι να έχει αρκετά δυσκολότερο έργο απ’ ότι στον πρώτο γύρο με τους κορεσμένους και ανεκδιήγητους φέτος Πίστονς. Η Ατλάντα είναι δεμένη ομάδα και θα παλέψει πριν πέσει.

Πάντως, έχουν αρχίσει δυνατά τα πλέι οφς και αναμένουμε τη συνέχεια με ενδιαφέρον, καθώς έχουμε πια μπει στην τελική ευθεία. Και μιας και έχουμε μπει στην τελική ευθεία, η φωτογραφία του άρθρου λειτουργεί για να μας θυμίσει γιατί πρέπει να πάρουν οι Σέλτικς το πρωτάθλημα: γιατί μόνο τότε ο Ντέιβις θα μας χαρίσει κι άλλες τέτοιες… ναζιάρικες στιγμές!