Δημοσιεύτηκε στις 10 Μαΐου 2009
Η μία ομάδα μπήκε μέσα στο περίπου και έχοντας… διαβάσει εφημερίδες ότι ο Ολυμπιακός είναι σε κακή κατάσταση και κακή ψυχολογία, ενώ η άλλη μπήκε μέσα για να ξεσπάσει. Και το έκανε από το πρώτο δευτερόλεπτο του αγώνα.
Ο Ολυμπιακός ήξερε τι ήθελε στο παρκέ, ενώ το Μαρούσι μετά το πρώτο πεντάλεπτο φάνηκε ιδιαίτερα απογοητευμένο και δεν έδειξε ότι θα μπορούσε επ’ ουδενί να ανατρέψει την εικόνα του ματς. Οι «ερυθρόλευκοι» θα είχαν ξεχάσει ήδη το ματς, αν δεν υπήρχε ο τραυματισμός του Τσίλντρες. Γενικά, ο φετινός Ολυμπιακός είναι ιδιαίτερα άτυχος όσον αφορά το θέμα των τραυματισμών, που τον κυνηγούν όλη τη χρονιά.
Ο Ολυμπιακός έκανε ουσιαστικά ένα απίστευτο παιχνίδι, κάτι που το δείχνει εύγλωττα η στατιστική. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 39/51 δίποντα, δηλαδή 76.5% ποσοστό ομάδας, απίστευτο πραγματικά, είχαν 24 ασίστ και μόλις 5 λάθη σε 40 λεπτά. Παρότι κέρδισε 5 φάουλ λιγότερα και εκτέλεσε 11 βολές λιγότερες η διαφορά κυμαινόταν σε όλο το ματς στους 20 πόντους. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι έτσι θα πάει όλη η σειρά, αλλά είναι ένα δείγμα της διαφοράς δυναμικότητας των δύο ομάδων.
Οι ψηλοί του Ολυμπιακού είχαν 32/36 δίποντα, δηλαδή, ο Ολυμπιακός σκόραρε από τη ρακέτα του 64 πόντους με ποσοστό 89%, ποσοστό διαστημικό για ημιτελικό πρωταθλήματος. Ο Σούλης Μαρκόπουλος θα πρέπει να βρει λύση για τη φροντ λάιν του Ολυμπιακού, η οποία έκανε περίπατο στον αγώνα. Η φροντ λάιν του Αμαρουσίου είχε 12/27 δίποντα και αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα στο παιχνίδι.
Για να σχολιάσουμε λίγο και τα καθέκαστα του αγώνα, θεωρώ ότι έχει καταντήσει κουραστικό το χειροκρότημα του κόσμου του Ολυμπιακού στον Σχορτσανίτη κάθε φορά που μπαίνει στον αγώνα. Ο Σοφοκλής δεν έχει προσφέρει τίποτα στην ομάδα ούτε φέτος. Έχει κρεμάσει τη διοίκηση, την τεχνική ηγεσία και τους συμπαίκτες του, αφού είναι ο βασικός λόγος που ο Ολυμπιακός έχασε την Ευρωλίγκα. Θα με πείτε παράλογο, αλλά το στήσιμο στην αρχή της χρονιάς είχε και τον Σχορτσανίτη στους ψηλούς. Αν δεν ήταν στην ομάδα, Αγγελόπουλος και Γιαννάκης θα είχαν πάρει άλλον έναν ψηλό παίκτη. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.
Όλοι οι υπόλοιποι παίκτες του Ολυμπιακού ματώνουν τη φανέλα από την αρχή της χρονιάς, ιδρώνουν σε κάθε ματς, παίζουν τραυματίες, άρρωστοι, αλλά ο Σχορτσανίτης είναι ο μόνος που χειροκροτείται όταν μπαίνει αλλαγή. Ο Σχορτσανίτης που δεν βοήθησε καθόλου την ομάδα, που την κρέμασε με τη συμπεριφορά του στην πιο κρίσιμη καμπή της χρονιάς, που έδειξε ξανά αχαριστία σε όλους όσοι τον στηρίζουν τόσα χρόνια, που είναι αγωνιστικά ξένο σώμα. Χειροκροτώντας τον ουσιαστικά προσβάλλεις τους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας που προσπαθούν και νοιάζονται γι’ αυτή όντες σωστοί επαγγελματίες από την αρχή του χρόνου. Τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω. Ο Σχορτσανίτης θα χρειαστεί μεγάλο διάστημα για να θεωρηθεί πάλι ενεργό μέλος του τμήματος μπάσκετ του Ολυμπιακού. Δεν φτάνουν 3-4 σουτάκια με τη διαφορά στους 20 πόντους εναντίον του Αμαρουσίου, ούτε ακόμη κι αν κερδίσει μόνος του ένα ματς με τον Παναθηναϊκό (λέμε τώρα). Ουσιαστικά, αυτή τη στιγμή, μιλάμε για χαμένη χρονιά και για χαμένο παίκτη.
Κοιτώντας το πρώτο παιχνίδι των ημιτελικών σειρών βλέπουμε ότι είχαμε και τις 4 ομάδες να πετυχαίνουν πάνω από 80 πόντους. Οι συνολικός μέσος όρος (αυξημένος από την κατοστάρα του Ολυμπιακού) ήταν 86.5 πόντοι, γεγονός που δείχνει τη… χαλάρωση των ομάδων, δείγμα περισσότερο του γεγονότος ότι όλοι θεωρούν δεδομένο το ποιοι θα είναι στον τελικό. Δεν πιστεύω ότι θα επαναληφθούν τα σκορ αυτά στους τελικούς, ιδίως στον μικρό, καθώς στο μεγάλο οι ποιότητα των δύο είναι τέτοια που μπορεί να οδηγήσει τη σειρά σε υψηλά σκορ.