Θέσεις παραπλήσιες, βίοι αντίθετοι

7. ΠΑΟΚ: Το 2008-09 ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες. Ο ερχομός του Δρόσου στην ομάδα, τα λεφτά που φάνηκε το καλοκαίρι ότι θα έπεφταν, το ρόστερ που ήταν από πλευράς ονομάτων το τρίτο πιο δυνατό στην Α1, οι προγραμματικές δηλώσεις που μιλούσαν για «μόνο στόχο» την Ευρωλίγκα και το όλο κλίμα που είχε δημιουργηθεί, μας προετοίμαζε για μια μαγική χρονιά. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΠΑΟΚ είχε μόλις τελειώσει τη χειρότερη χρονιά στην ιστορία του. Όμως, τα πράγματα εξελίχθηκαν (αναλογικά) χειρότερα από την προηγούμενη χρονιά. Ο Δρόσος αρρώστησε και αποφάσισε να φύγει από την ομάδα, αφήνοντάς την στα κρύα του λουτρού, οι δύο πιο ακριβοπληρωμένοι παίκτες εξωθήθηκαν σε αποχώρηση (η οποία τους… χρεώθηκε ως λιποταξία κιόλας ενώ τους ζητήθηκε από τη διοίκηση να φύγουν), ενώ σταδιακά το ρόστερ άδειασε. Μουλαομέροβιτς, Βασιλειάδης, Γκρέγκορι, Ντιαρά, Μαρμαρινός, Ουέσον, Χαρίσης και Γαλαζούλας έφυγαν. Μια ολόκληρη ομάδα δηλαδή. Από όσους έμειναν, άλλοι δέχτηκαν μείωση στο συμβόλαιο και άλλοι απλώς… δεν είχαν πού να πάνε.

Δεν θα κρίνω τον ΠΑΟΚ αγωνιστικά, δεν είναι εκεί το θέμα του. Αν πούμε μια φράση για το αγωνιστικό μέρος, νομίζω ότι ξεκάθαρα δεν υπήρχε υπομονή από το Δρόσο στην αρχή της χρονιάς, όσο το ρόστερ ήταν πλήρες, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει η πίεση όσο δεν έρχονταν τα αποτελέσματα σε μια ομάδα με 12 νέα πρόσωπα. Μετά που διαλύθηκε ο ΠΑΟΚ της αρχής το μόνο που μπορούμε να πούμε για τα παιδιά που έμειναν είναι ότι τα έδωσαν όλα ώστε να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους και να πάρουν το χειροκρότημα. Υπερέβαλλαν εαυτόν και έφτασαν ως την οκτάδα, όπου πάλεψαν εναντίον του Παναθηναϊκού. Όμως, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να κριθεί από την προσπάθεια των παιδιών που έμειναν τελικά στην ομάδα, αλλά με βάση το καλοκαιρινό του στήσιμο.

Και αυτό λέει ότι απέτυχε πλήρως. Ο κόσμος της ομάδας στάθηκε όσο μπορούσε δίπλα της, αλλά η ομάδα τον απογοήτευσε ξανά. Και αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται πουθενά φως στο τούνελ για να βοηθήσει την ομάδα να φύγει από τα μικρομεσαία στρώματα της Α1. Δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ δείχνει ότι έτσι θα είναι και του χρόνου, παρότι μόνο καλό μπορεί να κάνει στο πρωτάθλημα μια ομάδα με την ιστορία, τον κόσμο και το γήπεδο του ΠΑΟΚ να είναι δυνατή και ανάμεσα στις πρωταγωνίστριες.

8. ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΡΟΔΟΥ: Πέρσι είχαμε βαθμολογήσει τον 11ο τότε Κολοσσό με 9/10 καθώς είχαμε θεωρήσει ότι πέτυχε πλήρως τους στόχους του, που ήταν να παραμείνει στην κατηγορία. Αυτό σήμαινε ότι φέτος θα έπρεπε να είμαστε πιο αυστηροί. Αλλά όσο αυστηροί και να είμαστε, ποιος μπορεί να βάλει λιγότερο από 10 στον φετινό Κολοσσό; Όχι μόνο σώθηκε από τον πρώτο γύρο ουσιαστικά, αλλά μπήκε και στα πλέι οφς. Επίσης, χάρισε στην Α1 ένα υγιές μπασκετικό κοινό, ένα γεμάτο γήπεδο στο οποίο το μπάσκετ ήταν κάθε εβδομάδα γιορτή, ένα ολόκληρο νησί που στηρίζει το σύλλογο και μια πολλά υποσχόμενη ομάδα που μόνο καλύτερη δείχνουν τα πράγματα ότι θα γίνει. Ακόμη, μας χάρισε και την ατραξιόν του φετινού πρωταθλήματος (βγάλτε τους αιώνιους από την εξίσωση), καθώς είναι σίγουρο ότι για τον Στίβεν Σμιθ θα μιλήσουμε ξανά τα επόμενα χρόνια αν επανέλθει από τον τραυματισμό του στην πρότερη αγωνιστική του κατάσταση. Ο παιχταράς ήταν άτυχος στο τέλος της χρονιάς, αλλά θα θυμόμαστε για καιρό τις πτήσεις του.

Ο Κολοσσός άφησε υποσχέσεις, ο Σφαιρόπουλος ακόμη περισσότερο και ήταν μια όαση στο φετινό πρωτάθλημα που ταλανίστηκε ακόμη περισσότερο από τα προηγούμενα και είχε, ούτε λίγο ούτε πολύ, 5 ομάδες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα και μία που μπήκε σε αυτό… 4 αγωνιστικές μετά την έναρξή του. Δηλαδή είχαμε πρόβλημα με τις 6 από τις 14, ή αν βγάλουμε τους «αιώνιους» με τις 6 από τις 12. Δεν θα το τραβήξω περισσότερο για να πω ότι εκτός από τις 6 ομάδες (Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Πανιώνιο, Πανελλήνιο, Μαρούσι, Άρη) που συμμετείχαν στις διοργανώσεις της ULEB (και άρα πληρούσαν ορισμένα κριτήρια) στο πρωτάθλημα είχαμε 6 προβληματικές ομάδες στις υπόλοιπες… 8. Αυτό όμως δείχνει πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος του Κολοσσού στην Α1 και πόσο επιτυχημένη ήταν η χρονιά που έκανε.