Μπασκετικός Καζαμίας 2015!

Το 2015 έφτασε και η παράδοση που ξεκίνησε από το 2009 θέλει το Age of Basketball την πρώτη μέρα κάθε χρόνου να αναζητά και να βρίσκει τους πιο καλούς μάγους για να προσφέρουν στους αναγνώστες του τη σοφία τους, τον Καζαμία, δηλαδή, το τι θα γίνει τη χρονιά που έρχεται. Ο περσινός mentalist μας τα είπε πολύ καλά, αλλά προτιμήσαμε την αλλαγή και νέο αίμα (so to say…) προστέθηκε στη λίστα των συνεργατών μάγων του site.

Ιανουάριος: Είναι το σημείο της σεζόν που πιάνει το γνωστό σύγκρυο ανασφάλειας τον Γιώργο Μπαρτζώκα και στρέφεται στον κλασσικό πια Γκιόργκι Σερμαντίνι. Το γεγονός ότι δεν είναι φέτος σε κάποια ομάδα δεν τον σταματά. Υπογράφει τον Γκιόργκι με στόχο να του μιλάει όλη νύχτα για να μπορεί να κοιμάται πιο ήσυχος. Τελικά τον παίρνει τηλέφωνο κατά μέσο όρο 2:16 λεπτά κάθε βράδυ.

Φεβρουάριος: All-star game στο NBA και οι κλασσικές συζητήσεις για τον ΛεΜπρον Τζέιμς που φοβάται να πάει στο διαγωνισμό καρφωμάτων, τη σεζόν που πρέπει να είναι μικρότερη, τους αστέρες που πρέπει να ξεκουράζονται περισσότερο, ανάβουν και πάλι όπως πάντα. Τελειώνουν όταν ο Κιούμπαν πει ότι οι αστέρες πληρώνονται τόσα για να παίζουν πολλά ματς και ο Τζόρνταν ότι όταν αύτος έπαιζε δεν σκέφτηκε ποτέ να παίξει λιγότερα ματς γιατί τόσο μεγάλη ήταν η αγάπη του για το άθλημα και όποιος αγαπά το άθλημα δεν γίνεται να διανοείται να θέλει να παίζει λιγότερα παιχνίδια την κάθε σεζόν. Εκτός, βέβαια, αν μια-δύο φορές βαρεθεί γιατί δεν θα έχει κίνητρο και έτσι το κόψει τελείως για ενα-δυο χρόνια. Τότε είναι ok…

Μάρτιος: Η σεζόν στα λύκεια των Η.Π.Α. φτάνει στο τέλος της και οι Αμερικανοί βρήκαν και τρίτο Αντετοκούνμπο για να ξερογλείφονται. Ο Κώστας έκανε το πρώτο του κάρφωμα μέσα στη χρονιά, είναι ήδη πάνω από 1.98 πριν κλείσει τα 17 του και σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες στόχος της οικογένειας είναι να έχει σε λίγα χρόνια η κάθε ομάδα του NBA κι από έναν Αντετοκούνμπο. Και η… παράδοση με τον τρόπο που ψηλώνουν συνεχίζεται. Ο Κώστας έχει πάρει 6 πόντους τους τελευταίους μήνες, από την αρχή της σεζόν ως τώρα.

Απρίλιος: Τέλος κανονικής περιόδου στο NBA και οι Νιου Γιορκ Νικς πατώνουν ξεπερνώντας κάθε πιθανό και απίθανο αρνητικό ρεκόρ. Το 15-67 με το οποίο κλείνουν τη σεζόν συνδυάζεται με ένα μοναδικό γεγονός, τα πρώτα καταγεγραμμένα νεύρα του Φιλ Τζάκσον από τη δεκαετία του ’70 και δώθε. Ο Ζεν Μάστερ σκίζει τα διπλώματά του, καίει τα χαρτιά με την τριγωνική επίθεση και έχει την ίδια κατάληξη που είχε κάθε άλλος λογικός άνθρωπος που έμπλεξε με τους Νικς από τότε που έχασε εκείνο το λέι απ ο Πάτρικ Γιούιν: ξαπλωμένος σε ένα ντιβάνι ψυχιάτρου προσπαθεί να βγάλει κάποια άκρη.

Μάιος: Ο τελικός της Ευρωλίγκας δεσπόζει στο πρόγραμμα του μήνα και οι δύο αιώνιοι είναι εκεί. Η κόντρα τους μένει στην ιστορία καθώς το ωραίο μπάσκετ συνδυάζεται με τον πολιτισμό που διδάσκουν οι οπαδοί και οι διοικήσεις των δύο ομάδων. Σε απίστευτο κλίμα αβρότητας ολοκληρώνεται το φάιναλ φορ με τη διοίκηση του ηττημένου να συγχαίρει τον νικητή και τους φίλους του ηττημένου να αποθεώνουν τους νικητές κατά τη διάρκεια της απονομής.

Ιούνιος: Τελικοί Α1 και το φόντο είναι λίγο διαφορετικό αφού οι «αιώνιοι» έχουν πετάξει από πάνω τους τον βραχνά της Euroleague. Κάπου πίσω από τον απειλητικό χαρτοπόλεμο, τα «εγώ δεν είμαι Βαρδινογιάννης να με γα**νε στο σπίτι μου», τα «θα έρθω σπίτι σου νύχτα» και τις ενστάσεις για κάθε πιθανό και απίθανο λόγο, παίζεται και μπάσκετ. Βέβαια το αποτέλεσμα δεν το θυμάται κανείς αφού πια είναι 50-50 το αν θα κριθεί ο τίτλος στο παρκέ ή στα χαρτιά.

Ιούλιος: Offseason στο NBA και οι Κλίβελαντ Καβαλίερς ανασκουμπώνονται μετά την αποτυχία της σεζόν. Η big three δεν είναι αρκετή και επειγόντως ο ΛεΜπρον αρχίζει να παίρνει τηλέφωνα για να πείσει φίλους και γνωστούς να ενισχύσουν το Κλίβελαντ. Τελικά, το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται και ρίχνεται κλήρος για το ποιος θα τραυματιστεί σοβαρά το 2015-16 ώστε οι Καβαλίερς να πάρουν και του χρόνου την disabled player exception (εν ολίγοις τη δυνατότητα να δώσουν τα χρήματα του συμβολαίου ενός παίκτη σε κάποιον άλλο, επειδή ο πρώτος τραυματίστηκε σοβαρά και δεν θα παίξει όλη τη σεζόν), όπως έκαναν φέτος με τον Βαρεζάο. Τη νύφη πληρώνει ο Ιλγκάουσκας που, παρότι δεν παίζει πια στην ομάδα, ή όπου αλλού, είναι το πρώτο όνομα που έρχεται στο μυαλό όλων όταν ακούν τις λέξεις «Κλίβελαντ» και «τραυματισμός».

Αύγουστος: Ο κλάσσικός μήνας του τίποτα για τον αθλητισμό. Το μόνο που κινείται είναι τα φιλικά των εθνικών ομάδων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για τις μετεγγραφές των συλλόγων. Αφού το δεύτερο αποτελεί είδος προς εξαφάνιση μιας και οι 12 από τις 14 ομάδες της Α1 δεν γίνεται να έχουν ξεκινήσει από τόσο νωρίς το σχεδιασμό για τη νέα σεζόν, περνάμε έναν μήνα ακούγοντας μόνο την τρομολαγνεία για το τι θα μας κάνει η Ισπανία στο Ευρωμπάσκετ τώρα που έχει θυμώσει από την περσινή της αποτυχία. Τελικά, οι Ισπανοί αποκλείονται στον όμιλο.

Σεπτέμβριος: Ευρωμπάσκετ και η εθνική μας μοιάζει πανέτοιμη για την πρόκληση. Με το πιο πρόσφατο μετάλλιο που πήραμε να πωλείται πια ως αντίκα σε δημοπρασία στο Baggage Battles η ώρα για μια νέα διάκριση έχει φτάσει. Ο βασικότερος λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν πια άλλοι τρόποι για να αποκλειστούμε, μετά και το περσινό κατόρθωμα. Οπότε μόνος δρόμος, αν θέλουμε να αποφύγουμε τις ανιαρές επαναλήψεις στον τρόπο που αποτυγχάνουμε, είναι να αρχίσουμε να κερδίζουμε κάποιο νοκ άουτ παιχνίδι. Από αυτό ως το χρυσό δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση, ιδίως σε ένα Ευρωμπάσκετ που γίνεται σε 4 χώρες και οι περισσότεροι μπερδεύουν το πού θα πρέπει να πάνε να παίξουν. Μέσα σε όλα, αυτό είναι και το τελευταίο Ευρωμπάσκετ που θα δει κάποιος τον Ντιρκ Νοβίτσκι με τη φανέλα της Γερμανίας, γεγονός που από μόνο του αποτελεί λόγο για να καθόμαστε μπροστά στην τηλεόραση τις ώρες των αγώνων της.

Οκτώβριος: Ξεκίνημα στην Α1 και το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε ποιες θα είναι τελικά οι 14 ομάδες της λίγκας φέτος, ότι δεν έχουν πάρει όλοι ακόμα πιστοποιητικό δυο μέρες πριν το πρώτο τζάμπολ, ότι οι μισοί δεν έχουν δικαίωμα μετεγγραφών λόγω χρεών, ότι η τηλεόραση πια δείχνει όλα τα ματς σε παράλληλη σύνδεση αλλά μαγνητοσκοπημένα στις 12 το βράδυ του Σαββάτου πληρώνοντας 15 ευρώ ανά αγώνα ανά ομάδα για τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Κατά τα άλλα όλα βαίνουν κατ’ ευχήν στο ελληνικό μπάσκετ που βρίσκεται σε άνθηση, όπως επιμένουν ΕΣΑΚΕ και ΕΟΚ.

Νοέμβριος: Απογοητευμένος από την τραγική αγωνιστική κατάσταση των Λέικερς κι ενώ σκοράρει ακόμα χωρίς σταματημό, ο Κόμπι Μπράιαντ αποφασίζει πλέον να δεχτεί αυτή την περιβόητη μείωση στις αποδοχές του, προκειμένου να βοηθήσει την ομάδα να πάρει παίκτες με σκοπό να φορέσει το 6ο δαχτυλίδι, όπως είχε κάνει και ο Τζόρνταν. Έτσι, αντί για 25.000.000 δολάρια που προβλέπει το συμβόλαιό του για το 2015-16, ο Κόμπι συμφωνεί να πάρει 24.995.000 δολάρια, με τους Λέικερς να τα χρησιμοποιούν για να κάνουν διαγωνισμό στο ραδιόφωνο του L.A. “παίξε για τους αγαπημένους σου Λέικερς” σε στιλ Γούπι Γκόλντμπεργκ και “Eddie” αλλά player edition. Με τις προσθήκες που κάνουν από τους τυχερούς ακροατές ραδιοφώνου οι Λέικερς διπλασιάζουν τις νίκες τους το 2015-16 σε σχέση με το 2014-15.

Δεκέμβριος: Ημιτελικά Κυπέλλου αλλά μετά τα περσινά τραγελαφικά αποφασίζεται να μοιραστούν οι παίκτες των ομάδων σε μεικτές δωδεκάδες, αφού ούτως ή άλλως πια συνηθίζεται στο ελληνικό μπάσκετ, πρωτάθλημα ή Κύπελλο, να μην κρίνονται οι τίτλοι στο παρκέ. Το θέαμα ανεβαίνει, ο κόσμος επιστρέφει στις εξέδρες και όλοι είναι ευχαριστημένοι αφού ο τίτλος πηγαίνει εκ περιτροπής σε άλλον κάθε χρόνο.

Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία και παρέα με το Age of Basketball!