Δημοσιεύτηκε στις 3 Ιουνίου 2009
Και αν το Κύπελλο έμοιαζε με μία «επαγγελματική υπόθεση» (όπως κάθε χρόνο η πιο έτοιμη, έμπειρη και ομοιογενής ομάδα είναι το φαβορί για τον τίτλο), η Ευρωλίγκα και η Α1 ήταν «άθλοι» για έναν παντοδύναμο «ημίθεο».
Ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά ρόλαρε μετά το τρίτο ματς με τη Σιένα. Στις 30 Μάρτη, με την κανονική περίοδο της Α1 να έχει ουσιαστικά βγάλει τον Ολυμπιακό στο πλεονέκτημα για πρώτη φορά και τη Σιένα μόλις να έχει σπάσει την έδρα στο ΟΑΚΑ, οι «πράσινοι» ταξίδευαν στην Ιταλία για να αντιστρέψουν την εικόνα. Και το κατάφεραν με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο. Δύο φοβερές νίκες μέσα στην Ιταλία τους έφεραν στο φάιναλ-φορ, όπου, όπως τα έχουμε ξαναγράψει είχαν όλα τα απαραίτητα για να κατακτήσουν τον τίτλο: χαρακτήρα, ταλέντο, τύχη, εμπειρία, κλάση.
Οι τελικοί της Α1 ήταν ιδιαίτεροι για το «τριφύλλι» γιατί για πρώτη φορά αυτή τη δεκαετία έμπαινε στη σειρά με μειονέκτημα έδρας και ο «αιώνιος» αντίπαλος προέβαλλε σημαντικές αξιώσεις για την «αποκαθήλωση». Ο Παναθηναϊκός, όμως, μπήκε στο πρώτο ματς για να κάνει αυτό που έπρεπε μέσα στο ΣΕΦ. Κράτησε το ρυθμό χαμηλά, προσπάθησε να αποσυντονίσει τον Ολυμπιακό, είδε και τον κόσμο να… καφρίζει και δεν ήθελε κάτι άλλο για να φύγει με το διπλό που ισοδυναμούσε με μισό πρωτάθλημα, αφού στη συνέχεια ήταν αρκετό να διαφυλάξει την έδρα του, παίζοντας στο ΟΑΚΑ πιο επιθετικό και γρήγορο μπάσκετ.
Οι φετινές επιτυχίες του Παναθηναϊκού είχαν δύο ιδιαίτερα και σημαντικά κοινά σημεία: πρώτον, σημειώθηκαν όλες ουσιαστικά εκτός έδρας (Κύπελλο στο Ελληνικό, Ευρωλίγκα στο Βερολίνο, Πρωτάθλημα με μειονέκτημα έδρας και νίκη στο ΣΕΦ) ολοκληρώνοντας ένα φοβερό τριπλ-κράουν που ήρθε να διαλύσει και την τελευταία κουβέντα για την κατάκτηση και των τριών τίτλων στο ΟΑΚΑ το 2007. Δεύτερον, το εμπόδιο που, πρακτικά, χρειάστηκε να υπερκεράσει για να τις καταφέρει ήταν αυτό του Ολυμπιακού. Η καθολική υπεροχή των «πρασίνων» στο εγχώριο ντέρμπι ήρθε για να καταδείξει τη διαφορά ψυχολογίας και χαρακτήρα από τον «αιώνιο» αντίπαλό του αλλά και το πόσο στέρεα έχει θεμελιώσει το λαμπερό οικοδόμημά της η ομάδα.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπογραμμίσουμε το γεγονός ότι απ’ ό,τι αποδεικνύεται η άνοδος του Ολυμπιακού σίγουρα χρειαζόταν για να ανεβάσει το πρωτάθλημα. Η βελτίωση και η μεγάλη επένδυση των «ερυθρολεύκων» οδήγησαν και τον Παναθηναϊκό στο να κάνει νέα σημαντική επένδυση και οι δύο ομάδες να μας προσφέρουν σπουδαίες αναμετρήσεις. Δεν είναι τυχαίο το ότι στη χρονιά της μεγαλύτερης επένδυσης του Ολυμπιακού των τελευταίων χρόνων, ο Παναθηναϊκός δημιούργησε και το δικό του καλύτερο ρόστερ για αυτά τα χρόνια, ένα ρόστερ πιο γεμάτο και με μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο από αυτό που κατάφερε την επιτυχία του τριπλ-κράουν του 2007. Άρα, το ελληνικό μπάσκετ βοηθείται από την άνοδο και των δύο «αιωνίων» (προσοχή, για να αποφύγω ανούσια σχόλια που έχουμε ήδη συζητήσει: αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο). Το ερώτημα είναι εάν υπάρχουν παράγοντες που να μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτήν την άνοδο και τον, μεγάλης μπασκετικής ποιότητας, ανταγωνισμό για να βελτιώσουν το άθλημα συνολικά. Γιατί το σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός ξέρει ακριβώς πώς να επενδύσει και να δουλέψει πάνω στη νέα τεράστια επιτυχία του για να ανεβάσει ακόμη περισσότερο το, ούτως ή άλλως υψηλότατο, επίπεδό του.