Δημοσιεύτηκε στις 11 Ιουνίου 2007
Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση παίκτη. Ο φόργουορντ του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδος ξεκίνησε από τα χαμηλά (Πύργος Ηλείας), ανέβηκε σταδιακά (ΠΑΟΚ, μικρές εθνικές) και τώρα βρίσκεται στα ψηλότερα πατώματα (Ολυμπιακός, Εθνική αντρών). Ενώ η πορεία του φαίνεται λογική, στην πραγματικότητα είναι μόλις 22 ετών και έχει ήδη κατακτήσει Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ενώ είναι το νο.1, μαζί με το Σχορτσιανίτη, στον ελληνικό κορμό που προσπαθεί να δημιουργήσει ο αναγεννημένος, τα τελευταία 2 χρόνια, Ολυμπιακός.
Λόγω των μέτριων εμφανίσεών του στους πρώτους ημιτελικούς με τον Άρη, πολλοί έσπευσαν να τον αμφισβητήσουν τόσο ως παίκτη για μεγάλα παιχνίδια όσο και ως μέλος της εθνικής. Όμως, η «μεταμόρφωσή» του που ακολούθησε έκλεισε αρκετά στόματα…
Από τον 4ο ημιτελικό με τον Άρη μέχρι σήμερα έχει 12.5 πόντους, 5.75 ριμπάουντ, 1.5 ασίστ και 4 κερδισμένα φάουλ ανά αγώνα. Τα ποσοστά του είναι και αυτά αρκετά καλά: 87.5% στις βολές, 57% στα δίποντα, 33% στα τρίποντα. Με αυτούς τους αγώνες δείχνει ότι αυτή τη στιγμή διανύει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του και κλείνει θέση για τη δωδεκάδα της εθνικής που θα ταξιδέψει στην Ισπανία.
Ο Βασιλόπουλος κάνει πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο. Είναι γρήγορος και αλτικός, παίζει εξαιρετική άμυνα, μαζεύει ριμπάουντ, έχει καλή διείσδυση που μπορεί να τελειώνει με λέι-απ πάνω από τα 3 μέτρα του ύψους της μπασκέτας. Έχει βελτιώσει πολύ τις βολές του (σουτάρει πλέον άνετα με ποσοστά κοντά στο 80%), ενώ δουλεύει και το μακρινό σουτ του και δε διστάζει να το δοκιμάζει. Κυρίως, βγάζει τεράστια ενέργεια στο παρκέ και είναι στιγμές που το πάθος του μπορεί να οδηγήσει ολόκληρη την ομάδα να παίξει πιο δυνατά.
Φυσικά, έχει ακόμα πολλές ατέλειες. Κάνει αρκετά λάθη (3,75 στο τελευταίο διάστημα) κυρίως σε πάσες. Το τρίποντό του δεν μπορεί να θεωρηθεί ακόμη αξιόπιστο, χρειάζεται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις διεισδύσεις που μπορούν να τον ανεβάσουν ένα επίπεδο. Χρειάζεται μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοσή του και να μην πέφτει η ψυχολογία του όταν ο αγώνας του δεν αρχίζει καλά.
Το Βασιλόπουλο του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ομάδας είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ καθώς δε βγάζουμε και κάθε μέρα παίκτες με τόσο πλούσια προσόντα και πάθος στο παιχνίδι τους. Όσο συνεχίσει να δουλεύει σε αυτούς τους ρυθμούς, και βρει προπονητές να τον βοηθήσουν στην εξέλιξή του (όπως έχουν κάνει ο Καζλάουσκας και ο Γιαννάκης) θα συνεχίσουμε και εμείς να αναρωτιόμαστε πού είναι το αγωνιστικό του ταβάνι…