Ανυπαρξία…

Οι πληροφορίες από την ομάδα λένε ότι το μπάτζετ θα μειωθεί περίπου 10-15% σε σχέση με αυτό της σεζόν που τελείωσε (μη ρωτήσετε τι θα μείνει…), αλλά δεν διευκρινίζει κανείς σε ποιο μπάτζετ θα γίνει η μείωση. Τι εννοώ; Η ΑΕΚ είναι σε κόντρα με Παπανικολάου και Χατζή. Ο λόγος είναι απλός. Ο Παπανικολάου και ο Χατζής έχουν λαμβάνειν από την ομάδα. Όμως, το θέμα είναι χαρακτηριστικό του… «ελληνικού δαιμόνιου» και από τις δύο πλευρές. Ο Παπανικολάου μιλάει για χρωστούμενα 330.000 ευρώ, ενώ η ΑΕΚ απαντά ότι του χρωστά 110.000 ευρώ. Ο Χατζής μιλάει για… χρωστούμενα, με την ΑΕΚ να απαντά ότι δεν χρωστά τίποτα. Ποιος έχει δίκιο; Όλοι μάλλον. Ο Χατζής υπέγραψε μηδενικό συμβόλαιο με την ΑΕΚ (ύψους 10.000 ευρώ) και τα υπόλοιπα σε συμφωνητικό με τον Δρόσο. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Παπανικολάου και τα δικά του 220.000 ευρώ που είναι η διαφορά των δύο πλευρών. Ο λόγος των συμφωνητικών ήταν οι φορολογικές ελαφρύνσεις.

Πάντως, μέσα σε αυτό το κλίμα η ΑΕΚ είναι δύσκολο να κάνει σχεδιασμό χρονιάς, καθώς δεν ξέρει ούτε τι θα γίνει με τις χορηγίες, ούτε με τα επόμενα τηλεοπτικά, ενώ ως τώρα… δεν έχει ούτε τα προηγούμενα τηλεοπτικά. Ο Φλεβαράκης καλείται να λύσει γρίφο, αν αποφασίσει να παραμείνει, αφού όλα πάνε προς τα περσινά, δηλαδή να αρχίσει η ομάδα να χτίζεται πολύ αργά και πάλι.

Ο Άρης έχει κι αυτός προβλήματα. Με τον Τζεβελέκη να φεύγει βρίσκεται κι αυτός σε σταυροδρόμι. Το μπάτζετ θα είναι ακόμη χαμηλότερο, οι νεαροί παίκτες θα πρέπει να πάρουν ρόλο και θα κληθούν να αποδείξουν ότι αξίζουν, τα έσοδα από την Ευρώπη θα είναι μηδενικά, ενώ η ομάδα δεν έχει ουσιαστικά σταθερό χρηματοδότη. Παίκτες θα έρθουν, αλλά μόνο φτηνοί, ενώ η ομάδα μοιάζει ότι θα είναι (στη θεωρία και στα λεφτά) πιο αδύναμη από τη χρονιά που τελείωσε.

Κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι να επενδύσουν στο ελληνικό μπάσκετ, ούτε καν στις ομάδες που από πίσω τους έχουν κόσμο, όπως η ΑΕΚ, ο Άρης και ο ΠΑΟΚ. Βέβαια, αν κοιτάξει κανείς την προχειρότητα με την οποία είναι στημένο οργανωτικά και στον τομέα του μάρκετινγκ το ελληνικό πρωτάθλημα, δεν κάνει καθόλου εντύπωση.

Τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε σε αρκετά σάιτ πίνακες με εισιτήρια. Οι περισσότεροι είναι από ξένα σάιτ, καθώς εδώ δεν μας συμφέρει να κάνουμε… στατιστικές αναλύσεις για το πόσο λίγοι έρχονται στο γήπεδο. Στη λίστα με τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα είμαστε στη 12η θέση, κάτω και από πρωταθλήματα 2ης κατηγορίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας! Βέβαια, ο αριθμός που είχε το σάιτ (1400 περίπου) ήταν λανθασμένος, καθώς τα εισιτήρια που κόβονταν στην Α1 ήταν περίπου 1900 ανά αγώνα, αλλά και πάλι στη 12η θέση θα ήμασταν.

Το θέμα είναι ότι κάθε χρόνο οι θεατές μειώνονται, οι κάφροι μένουν σταθεροί και το μπάσκετ υποφέρει. Αυτό που ακούγεται περισσότερο είναι γιατί ο Μπερτομέου να μη θέλει 3η ελληνική ομάδα απευθείας στους ομίλους. Με συγχωρείτε αλλά εμένα μου φαίνεται απολύτως λογικό. Το Μαρούσι ήταν προτελευταίο στο Eurocup με 600 εισιτήρια ανά αγώνα, ο Πανελλήνιος ήταν τελευταίος με 400 εισιτήρια ανά ματς. Ο Πανιώνιος ήταν τελευταίος στην Ευρωλίγκα με… 2400 εισιτήρια (το 2400 είναι του τύπου… «πόσοι λες να είναι; 2500 περίπου;»), τα οποία στην πραγματικότητα είναι 1100 ανά ματς.

Η Ευρωλίγκα πουλάει ένα προϊόν. Μεταξύ μας όλοι, μα όλοι, προτιμούν μια χειρότερη ομάδα με 6-7.000 κόσμο στις εξέδρες σε κάθε ματς, όπως η Βιλερμπαν ή όποια είναι, παρά μια μαχητική ομάδα που στο γήπεδο έχει μόνο τις μανάδες των παικτών. Οι άδειες εξέδρες δεν είναι ελκυστικές για το άθλημα, δεν φέρνουν συμφωνίες, δεν φέρνουν διαφημίσεις, δεν ανεβάζουν το επίπεδο μιας διοργάνωσης. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και αυτός είναι ο βασικός λόγος που κανείς δεν ασχολείται με την 3η ομάδα της Ελλάδας. Αν ο Άρης είχε οικονομική δυναμική, τότε θα ήταν πολύ εύκολο μέχρι και τριετές συμβόλαιο να πάρει. Όμως, δεν έχει. Και είναι δύσκολο να τον εμπιστευτούν μόνο και μόνο επειδή έχει κόσμο στις εξέδρες. Οπότε, δυστυχώς θα πρέπει να συμμορφωθούμε με την ιδέα ότι για τον υπόλοιπο μπασκετικό πλανήτη μετά τους δύο «αιώνιους» είμαστε ανύπαρκτοι. Γιατί επαγγελματικό μπάσκετ δεν είναι μόνο ό,τι γίνεται μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου, αλλά και όλα όσα πρέπει μια ομάδα και ένα πρωτάθλημα να κάνει πίσω από αυτές. Και σε αυτόν τον τομέα οι ομάδες μας και ο ΕΣΑΚΕ είναι ανύπαρκτοι.