Παράλογο;

Απ’ τη μία έχουμε το Μαρούσι σε διπλή επίδειξη ήθους να ευχαριστεί τον Μαρκόπουλο για όσα του πρόσφερε, παρότι το… άφησε για να πάει στον διαλυμένο ΠΑΟΚ (το παρασκήνιο λέει ότι η πρόταση που του έγινε ήταν μειωμένη σε σχέση με πέρσι λόγω του περιορισμού του μπάτζετ, αλλά αυτά μεταξύ μας) και μετά να δηλώνει ότι με τη συμμετοχή του Άρη στην Ευρωλίγκα αποκαταστάθηκε (εν μέρει) η αδικία της ULEB σε βάρος της Ελλάδας. Εντάξει, συμφωνώ ότι τα λόγια είναι τζάμπα, αλλά ακόμη και αυτά αξίζουν όταν λέγονται σπάνια.

Την ίδια ώρα, οι έτεροι δύο εκπρόσωποί μας στην Ευρωλίγκα είχαν… μυστική συνάντηση για τα τηλεοπτικά. Η συνάντηση αντιμετωπίστηκε ως… κοσμοϊστορικό γεγονός από τα μέσα, αλλά ας μην τρελαθούμε κιόλας. Όποιος θυμάται λίγο (γιατί όλοι ξεχνάμε πολύ εύκολα) Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός πέρσι είχαν φέρει τον κόσμο ανάποδα με τα τηλεοπτικά της Ευρωλίγκας. Λογικό κι επόμενο ήταν να συνεργαστούν φέτος για να επιδιώξουν καλύτερο αποτέλεσμα. Εξάλλου είναι 2 από τις 4 ομάδες με το υψηλότερο μπάτζετ, λογικό είναι να θέλουν να παίρνουν τα περισσότερα χρήματα.

Βέβαια, όταν ο Άρης κυνηγούσε τον Οικονομίδη και την ULEB για να μπει και τρίτη ομάδα στους ομίλους, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είχαν… τελικούς και δεν πήραν θέση. Όταν μετά το τέλος του πρωταθλήματος, ο Αλεξανδρής του Αμαρουσίου στη συνέλευση του ΕΣΑΚΕ τους ζήτησε να πάρουν επίσημα θέση για το θέμα, αμφότεροι δήλωσαν ότι… στηρίζουν την προσπάθεια.

Δεν είναι υποχρέωσή τους να στηρίζουν τους «μικρότερους», αλλά ο τροχός γυρίζει. Συνεχώς. Θα μπορούσε η Ελλάδα στην Ευρώπη ό,τι επιδιώκει να το επιδιώκει ως μία δύναμη, όχι ο καθένας μόνος του. Γιατί μπορεί το αυτί του Μπερτομέου να μην ιδρώσει καν αν του πουν το Μαρούσι και ο Άρης ας πούμε ότι δεν… παίζουν αν δεν τους βάλει στους ομίλους, αλλά θα έρθει Ελλάδα κολυμπώντας αν το υπονοήσει ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός. Σκεφτείτε πόσες φορές μέσα στη χρονιά ήταν πρώτο θέμα στο σάιτ της Ευρωλίγκας η μία από τις δύο ομάδες. Συνεντεύξεις, αφιερώματα, σποτάκια, αγώνες και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. «Stin mouri sou» α λα Τσίλντρες να του έλεγαν να βάλει τα προκριματικά, θα τα έβαζε που λέει ο λόγος.

Αλλά, δυστυχώς (μόνο για μένα και όσους άλλους ρομαντικούς σαν κι εμένα) οι «αιώνιοι» δείχνουν ενδιαφέρον μόνο όταν τους αφορά. Δεν είναι κατακριτέο, ανώνυμες εταιρείες είναι, το συμφέρον τους θα κοιτάνε. Αλλά θα μπορούσαν οι ελληνικές ομάδες να διεκδικούν τα δικαιώματά τους ως μία φωνή, για να είναι και δυνατότερη. Και αυτό μόνο από τους “αιώνιους” μπορεί να αρχίσει τώρα.

Και μιας και αναφερθήκαμε στην περίοδο που διάγουμε, αυτή τη στιγμή το πρωτάθλημα έχει… 6+2 ομάδες. Οι τέσσερις της Ευρωλίγκας, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα επιβιώσουν, ο Πανελλήνιος, ο Κολοσσός, (και +2) η Καβάλα και τα Τρίκαλα. Πανιώνιος, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ (για να απαντήσω και στο σχόλιο), δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει, δεν έχουν διοίκηση, προσπαθούν να βρουν τρόπους να φυτοζωήσουν για μία σεζόν και… βλέπουμε, η Ολύμπια ξέρει… ότι δεν θα της ξημερώσει και περιμένει τη διάλυση σα λύτρωση, και οι δύο που ανέβηκαν ακόμη προσπαθούν… να ξεπεράσουν το σοκ του… πού ανέβηκαν. Δεν είναι εικόνα αυτή, το πρωτάθλημα φτάνει στην πλήρη απαξίωση…

Ο ΠΣΑΚ εκδίδει κάθε μέρα ανακοινώσεις, λέει πόσοι δεν έχουν πληρωθεί (υπάρχουν κάποιοι απλήρωτοι από το…2008), πόσοι χρωστάνε, πόσοι φεύγουν πόσοι είναι αφερρέγγυοι, πετάει και τη σπόντα του ότι θα κατέβει σε απεργία, αλλά ο αρμόδιος υφυπουργός το μόνο που είπε τις τελευταίες ημέρες ήταν το «παραμύθι» για το πώς πήρε ο Άρης τον Γκάλη («παιδιά νομίζω ότι τώρα έφτασε η ώρα να σας πω πώς πήρε ο Άρης τον Γκάλη…»). Αδιαφορεί για τα προβλήματα των παικτών, αδιαφορεί για τα προβλήματα της βίας («η λύση στη βία είναι η παιδεία και η ανατροφή που θα σας δώσουν οι γονείς σας» είπε στα 10χρονα, οπότε όσοι είναι από 11 και πάνω, απλά θα περιμένουμε να πεθάνουν από φυσικά αίτια για να σταματήσει η βία στα γήπεδα).

Την ίδια ώρα, η ΕΡΤ δείχνει και φέτος κάθε «κουλό» και «άκυρο» ποδοσφαιρικό φιλικό των «αιωνίων», ακόμη και αγώνες που ούτε οι παίκτες δεν θα έβλεπαν αν είχαν τη δυνατότητα, αλλά αγνόησε παντελώς τη γυναικεία εθνική ομάδα μπάσκετ και άρχισε (!!!) διαπραγματεύσεις μετά την έναρξη του Μουντομπάσκετ μήπως πάρει τους αγώνες των μεταλλίων της εθνικής ομάδας των εφήβων.

Και μιας και η κουβέντα στους εφήβους μας, ας κλείσουμε με κάτι ευχάριστο. Η διοργάνωση ξεκίνησε με ένα θεαματικό ξεμούδιασμα και μια ευρεία νίκη. Ας συνεχίσουν έτσι ως το βάθρο, το ξέρουμε ότι μπορούν.