Οι Κλίβελαντ Καβαλίερς κέρδισαν με 96-91 το πρώτο παιχνίδι στην έδρα τους για να πάρουν προβάδισμα στη σειρά των τελικών του NBA με 2-1 και να βρεθούν ένα βήμα πιο κοντά στην κατάκτηση του τίτλου. Ο Τζέιμς ήταν ξανά σε beast mode, ο Μοζγκόφ έμοιαζε με άντρα που έπαιζε με παιδάκια στη ρακέτα, στους Ουόριορς πάλι κάτι έλειπε και πια βλέπουν το 4ο παιχνίδι ως do or die. Πάντως, η μέχρι τώρα παράδοση στα φετινά πλέι οφς τους… συμφέρει.
Μπορεί να σημαίνει ελάχιστα, αλλά όταν πνίγεσαι από κάπου πρέπει να πιαστείς. Και οι Ουόριορς θα πιαστούν από το γεγονός ότι στα φετινά πλέι οφς σε σειρές που ήταν 1-1, η ομάδα που έχασε το 3ο παιχνίδι κέρδισε τελικά τη σειρά. Έγινε στον 1ο γύρο με τους Κλίπερς, έγινε στα ημιτελικά της Ανατολής με Καβαλίερς αλλά και με Χοκς, και στα ημιτελικά της Δύσης με Ρόκετς και με Ουόριορς. Δηλαδή σε 5 σειρές ως τώρα έχει επιβεβαιωθεί αυτό το στατιστικό. Οι τελικοί είναι άλλο, όμως. Στην ιστορία των τελικών που ήταν 1-1, η ομάδα που κέρδιζε το 3ο παιχνίδι έχει πάρει τη σειρά στο 84% των περιπτώσεων.
Το παιχνίδι ήταν λίγο διαφορετικό αυτή τη φορά, νομίζω ότι μπορεί να συνοψιστεί σε μια φάση περίπου στα μισά του 2ου δωδεκαλέπτου. Ο Γκριν παίρνει την μπάλα, επιχειρεί ντράιβ και πάει για το δυναμικό τελείωμα, με τον Μοζγκόφ να πηδάει μπροστά του κάθετα και να τον αναγκάζει σε έρμπολ, αφού ο Γκριν έσκασε πάνω σε τοίχο. Στην αμέσως επόμενη επίθεση των Ουόριορς, ο Γκριν πήρε την μπάλα στα 4 μέτρα με τον Μοζγκόφ μόνο να τον χωρίζει από το καλάθι και αντί να μπει για να τελειώσει, γύρισε πλάτη και έδωσε πάσα στο τρίποντο, για να την πάρει πίσω και να σουτάρει από τα 7.5 μέτρα, χωρίς καν να γυρίσει νωρίτερα να δει το καλάθι από κοντά, εμφανώς φοβισμένος. Μία περίοδο αργότερα, περίπου 5:30 για το τέλος της 3ης, ο Γκριν το ξαναδοκίμασε. Και ο Μοζγκόφ τον έσβησε ξανά με ακριβώς τον ίδιο τρόπο.
Όλα αυτά τα λέω για να δείξω ότι κάτι έλειπε στους Ουόριορς. Όχι, δεν έγιναν χειρότερη ομάδα, ούτε ξέχασαν το μπάσκετ. Απλώς στο θέμα της ψυχολογίας, σε εκείνο του πάθους και της πνευματικής ετοιμότητας για ένα τόσο απαιτητικό ματς, είναι ξεκάθαρο πια ότι έπονται των Καβαλίερς. Ο Μπλατ από τον πάγκο έχει κάνει την ομάδα του πανέτοιμη, ενώ η σιγουριά του Τζέιμς στο παρκέ τους δίνει δύναμη και στα δύσκολα. Και η άμυνα του Μπλατ κάνει επίδειξη δύναμης στο… φλώρικο NBA, αλλά αυτό ήταν κάτι που το φανταζόμασταν από τη στιγμή που πέρασε τον Ατλαντικό όσοι ήμασταν πιο υποψιασμένοι (όλοι της από εδώ πλευράς δηλαδή).
Οι Καβαλίερς προηγήθηκαν με 20 πόντους στην 3η περίοδο, 68-48 με κάρφωμα του Μοζγκόφ και 2:45 στο ρολόι, με τους Ουόριορς να απαντούν για να πλησιάσουν στο -1 με τρίποντο του Κάρι 81-80 με 2:35 για το τέλος. Αλλά ως εκεί. Ο Τόμπσον μετά το ματς αναρωτιόταν πού πήγε η επίθεση των Ουόριορς: «Αν πάρουμε πίσω την επίθεσή μας, που θα το κάνουμε, τότε θα κερδίσουμε τη σειρά». Αμφιβάλλω αν θα καταφέρουν να σπάσουν την άμυνα των Καβς. Ήδη, τα 3 πρώτα ματς έχουν κυλήσει ακριβώς όπως τα θέλει ο Μπλατ ώστε η ομάδα του να μπορεί να τα κερδίσει. Ασχέτως αν στο πρώτο αστόχησε ο ΛεΜπρον και οι τελικοί είναι στο 2-1 και όχι στο 3-0.
Στον 2ο τελικό οι Ουόριορς έμειναν για πρώτη φορά φέτος κάτω από τους 60 πόντους μετά από 3 περιόδους. Στον 3ο τελικό το αρνητικό ρεκόρ έπεσε πιο χαμηλά, καθώς σκόραραν 55 πόντους στις 3 πρώτες περιόδους. Ο Κερ έχει τεράστια δουλειά να κάνει στο να διασπάσει την άμυνα των Καβαλίερς, αν θέλει αυτή η σειρά να έχει μέλλον για την ομάδα του. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα 12 δωδεκάλεπτα που έχουν παιχτεί ως τώρα, οι Ουόριορς δεν είχαν στο τέλος κανενός το προβάδισμα. Το μόνο τους προβάδισμα ήταν στο τέλος της παράτασης του 1ου αγώνα.
Το πόσο αφοσιωμένοι είναι όλοι οι Καβαλίερς στο πλάνο του Μπλατ φαίνεται και από τα όσα είπε ο Τζέιμς μετά τον 3ο τελικό, λόγια που δεν ακούς συχνά από Αμερικανούς παίκτες: «Για να κερδίσουμε πρέπει να παίξουμε άμυνα. Όλοι ξέρουν τους ρόλους τους. Όταν έχεις χημεία, τα πράγματα πάνε καλά. Τους κρατήσαμε στους 55 πόντους μετά από 3 περιόδους και τους επιτρέψαμε 36 πόντους στο 4ο. Δεν είμαι καθόλου ικανοποιημένος».
Απ’ την άλλη οι Ουόριορς θέλουν να ξαναδούν τον MVP της κανονικής περιόδου να πατάει παρκέ στους τελικούς. Ο Στεφ Κάρι δεν μπορεί να βρει τον εαυτό του στη σειρά και αν αυτό συνεχιστεί το Γκόλντεν Στέιτ είναι καταδικασμένο. Στα τρία πρώτα ματς ο Κάρι έχει 2/11 (18%) σε αμαρκάριστα τρίποντα, την ώρα που στους 3 πρώτους γύρους των πλέι οφς σούταρε με 59% σε τέτοια σουτ. Το γεγονός ότι πνευματικά ο Κάρι δεν είναι έτοιμος για τη σειρά, φαίνεται και από μια φάση στο 3ο δωδεκάλεπτο. Οι Καβς χάνουν επίθεση στα τελευταία 5 δευτερόλεπτα, οι Ουόριορς με δυο πάσες πάνε στην απέναντι πλευρά, η μπάλα φτάνει στον Κάρι στο 1 μέτρο από το καλάθι, αλλά αντί να τελειώσει με γρήγορο λέι απ για να προλάβει, σηκώθηκε για κάρφωμα με αποτέλεσμα να του μείνει η μπάλα στα χέρια όταν κοκκίνισε το ταμπλό.
Ίσως οι Ουόριορς μπορούν να κρατηθούν από τα τελευταία 19 λεπτά του Κάρι στον 3ο τελικό. Στα πρώτα 29 ο Κάρι είχε 3 πόντους με 1/7 σουτ και 6.5% των πόντων της ομάδας του. Στα τελευταία 19 λεπτά του ματς είχε 24 πόντους με 9/13 σουτ και 53.3% των πόντων της ομάδας του. Να δούμε αν αυτή η αφύπνιση του Κάρι θα έχει συνέχεια στο 4ο ματς.
Οι Καβαλίερς έχουν και ένα άλλο χαρτί εκτός του Μοζγκόφ. Ο Ντελαβεντόβα είχε 20 πόντους, 5 ριμπάουντ, 4 ασίστ στο ματς, έπαιξε 39 λεπτά, μετά τον αγώνα πήγε στο νοσοκομείο με πολύ βαριές κράμπες από την υπερπροσπάθεια. Στις 2 νίκες των Καβς ο Ντελαβεντόβα έχει +28 στο +/- (τη διαφορά πόντων για την ομάδα του όσο είναι αυτός στο παρκέ), το μεγαλύτερο νούμερο και απ’ τις δύο ομάδες.
Απ’ την άλλη ο Ντέιβιντ Λι (11 πόντοι, με 4/4 σουτ στο 3ο παιχνίδι) έχει το καλύτερο για τους Ουόριορς, +17, αλλά έπαιξε μόλις 13 λεπτά στον 3ο τελικό για κάποιο λόγο με τον Γκριν (τον οποίο έκανε γιο-γιο ο Μοζγκόφ) να παίζει 30 λεπτά με 2/10 σουτ και -14 στο +/-. Ο Κερ είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει βρει τις ισορροπίες που πρέπει για την ομάδα του στους τελικούς. Χαρακτηριστικό ότι και οι 5 βασικοί των Ουόριορς είχαν αρνητικό πρόσημο, ενώ από τον πάγκο ο Ιγκουοντάλα είχε +6 σε 36 λεπτά, για τον Λι τα είπαμε, ενώ ο Μπαρμπόσα είχε +11 σε μόλις 11 λεπτά αγώνα.
Ένα στατιστικό στοιχείο που έχει ενδιαφέρον και δείχνει ότι ο Μπλατ έχει φέρει τη σειρά ακριβώς κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των Καβς είναι το παθητικό των Ουόριορς. Στην κανονική περίοδο σε όσα ματς είχαν δεχτεί κάτω από 100 πόντους οι Ουόριορς είχαν 40-0, δηλαδή 100% ποσοστό νικών. Στους πρώτους 3 γύρους των πλέι οφς είχαν 10-2 σε τέτοια ματς, δηλαδή 83%. Και στους τελικούς 0-2.
Ο ΛεΜπρον Τζέιμς έκανε το καλύτερό του παιχνίδι στους τελικούς με 40 πόντους, 12 ριμπάουντ, 8 ασίστ, 4 κλεψίματα, έχοντας 14/34 εντός παιδιάς και 10/12 βολές, παίζοντας 46 λεπτά. Με τη 40άρα αυτή έφτασε στους 123 πόντους και έγινε ο παίκτης με τους περισσότερους πόντους στα 3 πρώτα παιχνίδια τελικών NBA στην ιστορία της λίγκας. Ακολουθούν, πλέον, ο Ρικ Μπάρι (122 το 1967), ο Τζέρι Ουέστ (118 το 1969), ο Μάικλ Τζόρνταν (117 το 1993), ο Σακίλ Ο’ Νιλ (116 το 2000). Δεν θεωρώ τυχαίο ότι έχει προπονητή τον Μπλατ στα καλύτερα πλέι οφς της καριέρας του. Καθόλου τυχαίο.
Δείτε τα highlights του 3ου τελικού:
Νίκος Κουσούλης