2-0 με Ντάρντεν, Πρίντεζη!

Ο Ολυμπιακός πέρασε από το ΟΑΚΑ και έκανε το 2-0 στους τελικούς της Α1, κερδίζοντας με 69-76 τον Παναθηναϊκό στο δεύτερο παιχνίδι. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν τον έλεγχο του αγώνα στη μεγαλύτερη διάρκειά του, δεν έχασαν το προβάδισμα ούτε για μια στιγμή στο δεύτερο ημίχρονο και πήραν τη νίκη ξεπερνώντας τη φθορά με τα φάουλ. Απ’ την άλλη, ο Παναθηναϊκός παίζει πια με την πλάτη στον τοίχο, κάτι που θα το κάνει ως το τέλος της σειράς, είτε αυτή κλείσει την Κυριακή, είτε κάποια στιγμή την άλλη εβδομάδα.

Μιας και το άρχισα λίγο πιο μελαγχολικά την περασμένη φορά, αφού είχαν μόλις δει και τον τελικό του NBA, θα το συνεχίσω έτσι και τώρα. Όχι ότι έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα, απλώς γιατί αυτή είναι η πραγματική εικόνα του ελληνικού μπάσκετ. Δίχτυα ή διπλά δίχτυα, πόσες κερκίδες να κλείσουμε, ανακοινώσεις και DVD, ενασχόληση μόνο με τη διαιτησία και μέσα στο παρκέ μια διαρκής αμηχανία ότι αυτό είναι το συμπληρωματικό των άλλων, που μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας. Οπότε, κάποια στιγμή αλλάζουμε το κανάλι και βλέπουμε τον ΛεΜπρον και τον Κάρι για να ανοίξει λίγο το μάτι μας. Ή το κλείνουμε και τελείως και μαθαίνουμε τι έγινε από… τα ποσταρίσματα φίλων στο facebook.

Στο αγωνιστικό του μέρος ο δεύτερος τελικός δεν μας έδειξε κάτι διαφορετικό από τον πρώτο. Ο Ολυμπιακός μπήκε πιο υποψιασμένος ή πιο έτοιμος αν προτιμάτε με αποτέλεσμα να μην ξεφύγει ο Παναθηναϊκός στην αρχή. Αυτό άλλαξε και τη συνέχεια του αγώνα, αφού ο Ολυμπιακός χρειάστηκε περίπου 6:30 για να περάσει μπροστά στο σκορ, το έκανε στο 10-12 με τον Χάντερ, αλλά από εκεί και για τα υπόλοιπα 33:30 λεπτά αγώνα έχασε το προβάδισμα συνολικά μόνο σε μία φάση και για 23 δευτερόλεπτα. Όσα χρειάστηκε ο Σπανούλης για να απαντήσει στο δίποντο του Χαραλαμπόπουλου που έγραψε το 26-24 με 4:48 για το τέλος του ημιχρόνου. Στα επόμενα 24:25 ο Ολυμπιακός είχε το προβάδισμα.

Ήταν από τους τελικούς που έμοιαζαν ξεκάθαροι σε όλη τη διάρκειά τους. Μπορεί ο Ολυμπιακός να μην προηγήθηκε με μεγάλη διαφορά, 28-35 λίγο πριν το ημίχρονο, 33-41 στο ξεκίνημα της 3ης, 38-46 περίπου στα μισά της και 56-65 με 7 λεπτά για το τέλος, αλλά έδειχνε σε όλη τη διάρκεια να πατάει σταθερά στα πόδια του και να έχει απάντηση σε κάθε πρόβλημα που έβγαινε στην επιφάνεια.

Γι αυτόν που δεν είχε απάντηση ήταν για τον Μαυροκεφαλίδη που είχε 28 πόντους και 6 ριμπάουντ, με 12/17 σουτ και 11 κερδισμένα φάουλ, κάνοντας εκπληκτικό παιχνίδι. Δίπλα του ο Φώτσης θα έπρεπε να πληρώνεται και το μισθό του Μπατίστα και του Γκιστ, έπαιξε 36 λεπτά (και 38,5 στο πρώτο ματς, 75 σε δύο αγώνες) και έβγαλε πάρα πολλές άμυνες. Ο Διαμαντίδης ήταν σε κακή μέρα, Καλός οργανωτικά (7 ασίστ και 3 λάθη), αλλά όταν ο Διαμαντίδης μένει χωρίς πόντο εντός παιδιάς (0/4 σουτ), τότε αυτός ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να λέει ότι θα μπορούσε να κερδίσει το ματς.

Από τους ξένους ο Μόργκαν και ο Κούπερ επιβεβαίωσαν ξανά το παράλογο της απόκτησής τους στην παρούσα φάση, 11 λεπτά και 1 πόντος με 1 άστοχο σουτ και οι δύο, ο Μπλουμς έπαιξε 6 λεπτά και έβαλε ένα σουτ. Ο Σλότερ ήταν καλύτερος με 11 πόντους, 4/10 σουτ και 2 κλεψίματα σε 27 λεπτά, ο Νέλσον κι αυτός φάνηκε, 10 πόντοι με 3/6 σουτ σε 24 λεπτά. Αλλά με τόσες απουσίες δεν γίνεται όλοι οι ξένοι μαζί να βάζουν 25 πόντους, ο Διαμαντίδης να μένει άποντος, ο Γιάνκοβιτς στους 2 πόντους και ο Φώτσης στους 6 (όσο κι αν κατά βάση ξεκουράζεται στην επίθεση για να βγάλει σχεδόν 40λεπτο αμυντικά). Προφανώς με τέτοια νούμερα ο Παναθηναϊκός είναι καταδικασμένος.

Απ’ την άλλη ο Σπανούλης είχε 11 πόντους με 3 ασίστ και 1 λάθος σε 26 λεπτά (3/11 σουτ), αλλά την παράσταση έκλεψε ο Τρεμέλ Ντάρντεν. Ο Αμερικανός έκανε άλλο ένα πολύ καλό ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό, 14 πόντοι με 5/7 σουτ και ο Διαμαντίδης άποντος εντός παιδιάς. Ο Ντάρντεν ήταν ο καλύτερος του Ολυμπιακού, με τον Πρίντεζη να ακολουθεί με 17 πόντους, 7/13 σουτ και 5 κερδισμένα φάουλ.

Καλός ο Σλούκας και πάλι, για έναν Ολυμπιακό που δεν πήρε πολλά επιθετικά από Λοτζέσκι, Μάντζαρη, Πετγουέι, Λαφαγιέτ, και οι 4 μαζί έβαλαν 8 πόντους. Αλλά οι δυο σέντερ τα πήγαν καλά με 14 πόντους με 5/7 σουτ και 9 ριμπάουντ. Από εκεί και πέρα, αυτό που είδαμε στο παιχνίδι και το κρατάμε ενόψει του επόμενου τελικού είναι το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Ολυμπιακός με τα φάουλ τα οποία χρεώνονταν οι ψηλοί του πάνω στον Μαυροκεφαλίδη. Παρά τα θέματα (5 φάουλ ο Ντάνστον, 4 ο Χάντερ, 4 ο Αγραβάνης, σε συνολικά 39 λεπτά συμμετοχής και οι 3 μαζί) ο Σφαιρόπουλος μπόρεσε και διαχειρίστηκε πολύ καλά την ομάδα του. Χαμήλωσε το σχήμα αρκετές φορές, πήρε φάσεις στην άμυνα από τον Πετγουέι, πήρε πολλά από τον Ντάρντεν, είχε την ετοιμότητα και το καθαρό μυαλό, εν ολίγοις, να ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο χωρίς να στοιχίσει ιδιαίτερα στην ομάδα του.

Η συνέχεια τι λέει; ΣΕΦ την Κυριακή, με τον Ολυμπιακό να είναι, ας μην κρυβόμαστε, το μεγάλο φαβορί για να κλείσει τη σειρά. Τα όσα συμβαίνουν πέριξ των τεσσάρων γραμμών των αγώνων δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα των τελικών. Μέσα σε αυτές, ο Παναθηναϊκός περιμένει να δει αν θα έχει τον Μπατίστα μαζί του την Κυριακή, ίσως αυτό αλλάξει τις ισορροπίες, ίσως πάλι και όχι, αφού οι δυο τελικοί που έχει βγάλει ο Μαυροκεφαλίδης είναι στο ανώτατο όριο του τι θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει από το σέντερ του. Βέβαια, θα έχει άλλη μία λύση ο Μανωλόπουλος, ένα ζευγάρι πνευμόνια ακόμα, ώστε με καλύτερη διαχείριση να πάρει και περισσότερα από τον Φώτση, που, όπως πάει, θα φύγει με φορείο από το γήπεδο στο τέλος.

Ο Παναθηναϊκός επιβάλλεται, όμως, να πάρει πιο πολλά από τον Διαμαντίδη. Αν θέλει να έχει τύχη στο ματς, δεν γίνεται να κινηθεί ο αρχηγός του σε τόσο ρηχά νερά ξανά. Οι Αμερικανοί δεν νομίζω ότι στην παρούσα φάση μπορούν να δώσουν κάτι παραπάνω από τους 25 πόντους ως σύνολο (με μια μικρή επιφύλαξη για μια έκρηξη του Σλότερ), με τα κουκιά να είναι μετρημένα για το πώς μπορούν οι «πράσινοι» να αλλάξουν τη μοίρα τους στη σειρά.

Ο Ολυμπιακός απ’ την άλλη σίγουρα θα θέλει να δει τον Σπανούλη σε καλύτερη κατάσταση, αν και όταν είναι αυτός στο παρκέ όλο το παιχνίδι των «ερυθρολεύκων» γίνεται πολύ πιο εύκολο (τα έχω ξαναπεί πολλάκις), αφού ο Παναθηναϊκός (εν προκειμένω) προσαρμόζεται πάνω του και οι άλλοι έχουν διαδρόμους και ευκαιρίες. Ο Σφαιρόπουλος θα ήθελε να ξαναδεί τον Λοτζέσκι του 1ου αγώνα και τον Μάντζαρη να ανεβάζει ρυθμούς επιθετικά, αλλά και τον Πετγουέι να μην είναι τόσο διστακτικός στην επίθεση. Κατά βάση, ο μόνος… κίνδυνος για τον Ολυμπιακό είναι να πέσει στην παγίδα της ως τώρα ανωτερότητάς του στους αγώνες. Με τα ως τώρα δεδομένα δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι, οπότε αν ο Παναθηναϊκός, περιμένοντας ακριβώς αυτό, εμφανιστεί διαφορετικός, τότε θα χρειαστεί ο Ολυμπιακός να κάνει γρήγορη προσαρμογή σε κάτι άγνωστο που θα αλλάζει τα δεδομένα.

Μπορεί η σειρά να δείχνει 3-0 με βάση τα δεδομένα των δύο ρόστερ αλλά και τα όσα έχουμε δει στο παρκέ ως τώρα, αλλά όποιος έχει δει έστω και 5-6 ντέρμπι «αιωνίων» γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες για να κάνει μια αφελή πρόβλεψη. Οπότε ας περιμένουμε την Κυριακή με την ελπίδα ότι τη Δευτέρα θα μιλήσουμε μόνο για μπάσκετ, είτε έχει τελειώσει το πρωτάθλημα, είτε έχει κι άλλα ματς μπροστά του.

Νίκος Κουσούλης