Πρώτη μάχη για τετράδα!

 

Η ώρα των προημιτελικών έφτασε στο Α1 του «Πάνος Ζαχαρογιάννης» και όσο πιο κοντά στην τετράδα και το φάιναλ φορ πλησιάζουμε, τόσο πιο βαριά γίνεται η μπάλα, τόσο πιο ψηλά ανεβαίνουν οι σφυγμοί των ομάδων, τόσο πιο καυτές είναι όλες οι αναμετρήσεις. Οι 8 μονομάχοι των προημιτελικών στήνονται στο κέντρο για το πρώτο τζάμπολ στις σειρές τους και ελπίζουν σε 40 λεπτά από τώρα να μπορούν αυτοί να απλώσουν το χέρι για να χτυπήσουν την πόρτα της τετράδας.

Victorious – Αστέρες B.C.
(Σκορ σειράς: 0-0)

Δύο ομάδες που ετοιμάζονται να ζήσουν το όνειρο της τετράδας, ξεκινώντας από λίγο διαφορετική βάση. Η Victorious ήταν εδώ και πέρσι, τότε είχε φτάσει ως τα προημιτελικά, όπου είχε κάνει το 1-0 και στη συνέχεια είχε αποκλειστεί με 1-2 από τους μετέπειτα φιναλίστ. Οι Αστέρες B.C. είναι νέα ομάδα στο πρωτάθλημα και θέλουν στην πρώτη τους παρουσία να πετύχουν έναν απίστευτο άθλο, την πρόκριση στο φάιναλ φορ.

Οι δυο τους δεν θα πρωτοσυστηθούν το βράδυ του προημιτελικού. Τα έχουν πει ήδη δύο φορές ως τώρα φέτος, με τη Victorious να φεύγει ισάριθμες φορές νικήτρια, την πρώτη ήταν με 13 πόντους και τη δεύτερη με 6. Βέβαια, από τότε ως τώρα έχουν περάσει περισσότεροι από δύο μήνες και έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που αμφότερες νιώθουν να πατούν πολύ πιο δυνατά στα πόδια τους και είναι πολύ πιο σίγουρες για τις δυνατότητές τους.

Η Victorious πέρασε από μια πολύ σκληρή σειρά στους «16» απέναντι στην περσινή πρωταθλήτρια του 2ου γκρουπ, Α.Ε.Π.Ε.. Κέρδισε τον 1ο αγώνα με 1 πόντο, για να ηττηθεί στον δεύτερο, αλλά να δείξει τα δόντια της στο 3ο, do or die, ματς, όπου κράτησε την Α.Ε.Π.Ε. στους 35 πόντους για να κερδίσει με 48-35 με τον Χριστόπουλο να κάνει ένα απίστευτο παιχνίδι.

Κι αν μιλάμε για πολύ σκληρή σειρά στη Victorious, τι να πουν και οι Αστέρες B.C., που πέρασαν μεν με 2-0 από τη δική τους σειρά με τους Miners, αλλά με συνολική διαφορά… 2 πόντων. Με αδιανόητο buzzer beater πήραν τον πρώτο αγώνα, ενώ και στο 2ο ματς κέρδισαν με 1 πόντο, ανατρέποντας το -1 στις τελευταίες φάσεις. Ένα κοινό που έχουν οι δυο μονομάχοι των προημιτελικών; Αμφότεροι απέκλεισαν ομάδες τετράδας του 2ου γκρουπ, μιας και οι Miners πέρσι έπαιζαν εκεί, όπου και τερμάτισαν 3οι.

Η Victorious στηρίζεται στον οίστρο του Χριστόπουλου στην περιφέρεια, που της δίνει ταχύτητα και εκτελεί κατά συρροή από μέση απόσταση. Τα μούσκουλα και το μυαλωμένο παιχνίδι του Θεοδωρόπουλου αποτελούν μεγάλη δύναμη, καθώς μπορεί να χτυπήσει και από μακριά, αλλά και να δημιουργήσει προβλήματα στη ρακέτα. Ο Τσιάκας δίνει ταχύτητα στο πόιντ και καλό σκορ, με τον Παγουλάτο και τον Καραμπάτσο να γεμίζουν τη ρακέτα με ποιότητα και τον Λουπασάκη να προσφέρει ύψος και δύναμη. Ο Ρατσιάτος με τον Νικηφόρο βοηθούν στο σκοράρισμα, με τον Λιανό να τους συνεπικουρεί.

Οι Αστέρες B.C. έχουν τον Μαγκαφά να τους οδηγεί με το πλήρες παιχνίδι του, χτυπά από την περιφέρεια με το δολοφονικό τρίποντο ή και από κοντά στο καλάθι εκμεταλλευόμενος τη δύναμή του. Ο Παππάς κάνει τη διαφορά στα γκαρντ με το γρήγορο παιχνίδι του, ενώ ο Μπαντάς οργανώνει με μαεστρία. Ο Σταυρινούδης προσφέρει πολύ σημαντικές λύσεις σε σκορ και ριμπάουντ, ενώ ο Τρικαλιώτης δίνει εκρηκτικότητα και καλά τελειώματα. Ο Ξένος δίνει δύναμη στη ρακέτα, με τον Κουρούβανη Γ. και τον Ευθυμιόπουλο να τους συνεπικουρούν, ενώ ο Γαβριλούκ με τον Καρακώστα βοηθούν και προσφέρουν βάθος στους Αστέρες B.C..

Μια σειρά που θα κριθεί στη δύναμη, την ταχύτητα, την ευελιξία. Η Victorious έχει πιο πολλά κορμιά, πιο δυνατή φροντ λάιν, προτιμά να παίζει με πιο βαριά σχήματα, ενώ οι Αστέρες B.C. αρέσκονται σε ευέλικτα σχήματα. Αυτή η διαφορά θα θέσει τις ισορροπίες στη σειρά. Αν η Victorious καταφέρει να ελέγξει τα ριμπάουντ έτσι, θα έχει τον πρώτο λόγο, αν οι Αστέρες B.C. μπορέσουν και κοντρολάρουν τη ρακέτα, τότε θα έχουν πιο γρήγορο παιχνίδι στο τρανζίσιον. Η Victorious έχει πολλά κορμιά να ρίξει πάνω στον Μαγκαφά, οι Αστέρες B.C. πολλούς γκαρντ για να κυνηγούν τον Χριστόπουλο. Και οι δύο αρέσκονται στο να τρέχουν και να πηγαίνουν το σκορ ψηλά, αμφότεροι δοκιμάζουν με πολύ μεγάλη επιτυχία την τύχη τους από το τρίποντο. Μια σειρά που έχει να μας προσφέρει πολλές συγκινήσεις, ανάμεσα σε δύο ομάδες με διαφορετικό αγωνιστικό προφίλ, που, όμως, αναμένεται να μας κρατήσουν το ενδιαφέρον αμείωτο.

Run ‘n’ Gun – Red Hot Chili Hoopers
(Σκορ σειράς: 0-0)

Μια σειρά ανάμεσα σε δύο ομάδες που την προσεγγίζουν με διαφορετική λογική. Οι Run ‘n’ Gun μπαίνουν στα προημιτελικά βλέποντάς τα ως το μέσο που θα τους φέρει στην τετράδα για να παλέψουν για το τρόπαιο, ενώ οι Red Hot Chili Hoopers βλέπουν τα προημιτελικά ως την επιβεβαίωση μιας πάρα πολύ καλής παρουσίας όλη τη σεζόν. Κι αν γίνουν αυτοί οι πρώτοι που θα κερδίσουν φέτος τους Run ‘n’ Gun (πόσο μάλλον να τους πετάξουν και έξω από τη συνέχεια), τότε ακόμα καλύτερα.

Οι Run ‘n’ Gun έφτασαν στους «16» με 26-0 φέτος, για να πάνε στο 28-0 μετά τη σειρά με τους Big Ballers. Οι αντίπαλοί τους τους δυσκόλεψαν αρκετά στο πρώτο παιχνίδι και για ένα περίπου ημίχρονο στο δεύτερο ματς, με τους Run ‘n’ Gun να κερδίζουν με 70-62 το πρώτο ματς και με 84-62 το δεύτερο, επιβάλλοντας το νόμο τους στην επανάληψη και έχοντας τρεις παίκτες που έβαλαν από 21 πόντους!

Οι Red Hot Chili Hoopers πέρασαν δια πυρός και σιδήρου από μια πολύ σκληρή σειρά με τους Cleveland Paraliers. Κέρδισαν το πρώτο ματς στην εκπνοή με τρίποντο του Ζυγούμη για να ηττηθούν με 42 πόντους στο δεύτερο παιχνίδι. Όμως, αυτή η ήττα, αντί να λειτουργήσει αρνητικά για την ψυχολογία τους, τους πείσμωσε και στο 3ο ματς ήλεγξαν την αναμέτρηση και πήραν τη νίκη και την πρόκριση με το +11 του 59-48 για το 2-1 στη σειρά.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν φτάσαμε στη σειρά αυτή στα προημιτελικά, με τις δύο ομάδες να έχουν συναντηθεί ξανά στους ομίλους του Α1. Εκεί, οι Run ‘n’ Gun κέρδισαν και τις δύο αναμετρήσεις, με 22 και με 40 πόντους διαφορά, αλλά άλλο ο όμιλος και άλλο τα πλέι οφς. Όποιος δεν το είχε συνειδητοποιήσει νωρίτερα, νομίζω τις τελευταίες εβδομάδες το έχει καταλάβει μια χαρά με τις μάχες που βλέπουμε σε Α1 και Challenge League.

Οι Run ‘n’ Gun στηρίζονται στον επιθετικό οίστρο του Καραλή, που μαζί με τον Πανδή και τον Χιώτη οδηγούν την ομάδα τους μπροστά και προσφέρουν λύσεις και κίνηση στην επίθεση, κυνηγώντας συνεχώς τον αιφνιδιασμό και το παιχνίδι στο τρανζίσιον. Ο Αντωνίου με το μπασκετικό του IQ κρατάει την μπαγκέτα στο πλέι μέικερ, με τον Παράσχο να προσφέρει λύσεις στην περιφέρεια και τον Περρή να βοηθά στη ρακέτα. Εκεί υπάρχουν και ο Τζάνος με τον Γρυλλάκη για να δώσουν δύναμη και ενέργεια, αλλά και ο Ρήγας με την έφεση στο επιθετικό ριμπάουντ.

Οι Red Hot Chili Hoopers ξεκινούν από τις επιθετικές αρετές του Ζυγούμη, που δυσκολεύει κάθε άμυνα. Ο Φραγκογιάννης με τον Σακλαρίδη τον συνεπικουρούν δίνοντας σκορ και μυαλό στην περιφέρεια, ενώ ο Βενέτης με τον Κεφαλόπουλο δίνουν δύναμη και ενέργεια στη ρακέτα. Ο Κυριάκογλου βοηθά με το πολύ καλό του σουτ, ενώ ο Λαμπαθάκης με τον Γρηγορόπουλο προσφέρουν κι αυτοί πολύτιμες λύσεις.

Οι Red Hot Chili Hoopers θα πρέπει να περιορίσουν το φρενήρη ρυθμό που δίνουν οι Run ‘n’ Gun στα παιχνίδια τους, να ανακόψουν τους αιφνιδιασμούς τους και να πάνε το παιχνίδι όσο πιο χαμηλά μπορούν, στη λογική που πήγαν το τρίτο ματς των «16». Από την άλλη, οι Run ‘n’ Gun θέλουν να ανοίξουν το ρυθμό, να ελέγξουν τα ριμπάουντ για να μπορούν να τρέξουν και να βρουν διαδρόμους για να χτυπήσουν από κοντά. Οι Red Hot Chili Hoopers θα προσπαθήσουν να μαρκάρουν την πρώτη πάσα από το αμυντικό ριμπάουντ των αντιπάλων τους για να δυσκολέψουν τον αιφνιδιασμό παίρνοντας και οι ίδιοι χρόνο για να επιστρέψουν, ενώ στην επίθεση θα κρατήσουν ηρεμία και καθαρό μυαλό για να βρουν τις τρύπες στην άμυνα των Run ‘n’ Gun. Μια σειρά πολύ ενδιαφέρουσα που θα μας δείξει αν οι Red Hot Chili Hoopers θα πετύχουν τη μεγαλύτερη έκπληξη της σεζόν ή ακόμη κι αν οι Run ‘n’ Gun θα κυνηγήσουν τον πρώτο αήττητο τίτλο στην ιστορία του 1ου γκρουπ της λίγκας.

Dirtus Bologna – Κουλουβάχατα
(Σκορ σειράς: 0-0)

Μια από τις πιο πολυαναμενόμενες, αν όχι η πιο, σειρές των προημιτελικών. Οι περσινοί πρωταθλητές βρίσκονται μπροστά στην πρόκληση ενός πολύ σκληρού αντιπάλου, ενώ η Dirtus Bologna που έχει στόχο την κούπα, θα κληθεί πολύ νωρίς να αδειάσει το θρόνο του «Πάνος Ζαχαρογιάννης» για να κάνει χώρο για το νέο βασιλιά.

Η Dirtus Bologna τα πήγε περίφημα στους «16». Απέναντι στη σκληροτράχηλη Laser Derm έβγαλε δύο πολύ καλά παιχνίδια, κερδίζοντας με 24 και 17 πόντους αντίστοιχα για το 2-0 στη σειρά της. Έδειξε ότι είναι πολύ δυνατή και έτοιμη για κάθε πρόκληση. Αλλά μπροστά της έχει να αντιμετωπίσει την υπέρτατη πρόκληση που μπορεί κάποιος να βρει σε μια νοκ άουτ σειρά, τους πρωταθλητές της λίγκας.

Τα Κουλουβάχατα προέρχονται κι αυτά από μια πολύ καλή σειρά με τους Red Devils. Στο πρώτο παιχνίδι επικράτησαν δύσκολα με 74-67, παρότι είχαν χτίσει διψήφια διαφορά μέσα στον αγώνα, έδειξαν τρωτοί όταν οι αντίπαλοί τους έτρεξαν σερί για να πλησιάσουν στο τέλος ως το -4. Απ’ την άλλη, το δεύτερο ματς ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό, αφού οι πρωταθλητές έστειλαν μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση και κάθε αποδέκτη. Στα τελευταία… 20:01 του αγώνα έτρεξαν επιμέρους σκορ 51-16 απέναντι σε μια από τις πιο καλές ομάδες του πρωταθλήματος, για να κερδίσουν το ματς με 41 πόντους διαφορά και να κάνουν το 2-0 στη σειρά. Και όποιος δεν έλαβε… αυτό το μήνυμα κακό του κεφαλιού του.

Η Dirtus Bologna ξεκινάει από την πληθωρικότητα του Ράνη στον άσο της, που κάνει όλες τις δουλειές και τις κάνει καλά. Ο Σπυρόπουλος αναλαμβάνει το σκοράρισμα και οι δυο τους τρέχουν με απίστευτη συνέπεια και ταχύτητα στον αιφνιδιασμό, η Dirtus Bologna λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι από τη στιγμή που θα γίνει το αντίπαλο σουτ μέχρι την ώρα που η μπάλα θα περνάει το διχτάκι στο αντίπαλο καλάθι μετά από αιφνιδιασμό. Ο Χαλκιάς ανοίγει τις άμυνες με το θανατηφόρο σουτ του, ενώ ο Αλεξόπουλος στη ρακέτα δίνει εμπειρία και καλά τελειώματα. Ο Μητρόπουλος βοηθάει στα καλάθια με τη δύναμή του, με τον Μαθιουδάκη και τον Μάινα να γεμίζουν με ποιότητα την περιφέρεια της Dirtus Bologna. Ο Κλεισιάρης και ο Ξυπολιτάς με τον Πια προσφέρουν λύσεις και η Dirtus Bologna έχει φτάσει ως τα προημιτελικά και θέλει τώρα να πετύχει το μεγαλύτερο άθλο (ως τώρα) στη σεζόν.

Τα Κουλουβάχατα αρχίζουν από τον MVP του περσινού τελικού, Κοτίνη, του οποίου η παρουσία στη ρακέτα και στην περιφέρεια αποτελεί άλυτο γρίφο για τις περισσότερες ομάδες. Κι αν κάποιος τον κλείσει με double team, δίπλα του υπάρχουν παίκτες για να πάρουν τον πρώτο ρόλο. Στην περιφέρεια τα ηνία κρατάει ο Τσιλάβης, που με την ευστροφία του οδηγεί την ομάδα του σε κάθε επίθεση. Ο Μπάιλαν με τον Καπέλη και τον Παπαδόπουλο προσφέρουν τρία φτερά που μπορούν να βγάλουν ντράιβ σε κάθε φάση, με τον πρώτο να είναι πολυεργαλείο και στην άμυνα, τον δεύτερο να προσφέρει κλάση στην επίθεση και τον τρίτο να πυροβολεί από μακριά με μεγάλη συνέπεια. Ο Καραγιάννης στη ρακέτα είναι πολύ δυνατός, ο Κοκονίδης κινείται πολύ γρήγορα και σκοράρει από πολλές θέσεις, ενώ ο Κουμεντάκης επέστρεψε από τον τραυματισμό του για να δώσει άλλη μία πολύτιμη λύση στην ομάδα του, με τον Χρυσικόπουλο να βρίσκεται στην περιφέρεια ως επιλογή spot shooter στις πάσες των υπολοίπων.

Ο πρώτος προημιτελικός θα είναι και η πρώτη αναμέτρηση ανάμεσα στις δύο ομάδες. Γρήγορες και οι δύο με μεγάλη ευχέρεια στο σκοράρισμα. Όποτε έχει χρειαστεί να παίξουν άμυνα τα έχουν καταφέρει, μένει να δούμε ποιος θα κατορθώσει να περιορίσει τα μεγάλα όπλα του αντιπάλου, χωρίς παράλληλα να φθαρεί από κούραση ή φάουλ. Μια φοβερή προημιτελική σειρά, ανάμεσα σε δυο ομάδες τόσο δυνατές που δεν θα έκανε σε κανέναν αίσθηση ακόμα κι αν ήταν το ζευγάρι του τελικού!

Ρεμπελιακός – Nikea Lions
(Σκορ σειράς: 0-0)

Ο Ρεμπελιακός ήδη έχει γευτεί τη γλυκιά εκδίκηση κόντρα στους Στιγκιντριακούς, που ήταν εκείνοι που τον απέκλεισαν στα περσινά πλέι οφς. Το τότε 0-2 έγινε τώρα 2-0 και οι παίκτες του Ρεμπελιακού πια βρίσκονται on a mission. Ό,τι πράγματα είχαν κρατήσει στο… υπόγειο από πέρσι, τα έβγαλαν στους «16», τώρα μπροστά τους έχουν την πρόκληση του να δουν αν μπορούν να φτάσουν ως την κούπα.

Οι Nikea Lions είναι μαθημένοι από κούπες. Σήκωσαν μια τέτοια πέρσι στο Challenge League. Φέτος, στο Α1, πέρασαν από τους «16», έστω και επεισοδιακά, αλλά βρίσκονται στα προημιτελικά και κοιτούν ψηλότερα. Πώς θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς δηλαδή; Μπορεί το 2ο παιχνίδι με τους Paltovic να μην έγινε ποτέ, αλλά όταν ετοιμάζεσαι για πλέι οφς, πας στο γήπεδο και δεν παίζεις, τότε το ντεπόζιτο μένει γεμάτο, τα καύσιμα δεν έχουν διοχετευτεί και στο επόμενο ματς έχεις πολλά να δώσεις για να ξεσπάσεις την ενέργεια που έμεινε μέσα σου χωρίς να βγει.

Ο Ρεμπελιακός παρουσιάζεται στα πλέι οφς με πλήρες ρόστερ, γεμάτος πια σε όλες τις θέσεις. Κυνηγά ακόμα όλες τις μπάλες στην άμυνα με τον Κοντογεώργη και ψάχνει τους αιφνιδιασμούς σε κάθε ευκαιρία. Ο Ηλιάκης είναι εκεί για να δώσει σιγουριά με το σουτ του, ακόμα και σε καταστάσεις που μοιάζει να κινείται σε ρηχά νερά (θυμηθείτε τι έκανε στη 2η παράταση του 1ου αγώνα με τους Στιγκιντριακούς), ενώ ο Σαρρής έχει πια τον Μαρκοζάνη και τον Παπασωτηρίου δίπλα του στη ρακέτα, με τον Πλεξουσάκη και τον Τάσσιο να εναλλάσσονται στο 3-4 κάνοντας το σχήμα πολύ ευέλικτο αν το επιλέξει ο Ρεμπελιακός. Ο Καρράς είναι ο ιθύνων νους που κρατά τα γκέμια της ομάδας, με τον Ντούσια να προσφέρει λύσεις και τον Τουλικάρογλου να κάνει τη διαφορά με το σουτ του. Ο Ρεμπελιακός νιώθει άνετα σε κλειστές άμυνες φέτος, πολύ πιο άνετα από περασμένες σεζόν, αλλά του αρέσει να πηγαίνει το σκορ ψηλά.

Οι Nikea Lions κυνηγούν σε κάθε ευκαιρία τον αιφνιδιασμό και το παιχνίδι στο τρανζίσιον. Τρέχουν αμέσως από το ριμπάουντ, οι κοντές πεντάδες και τα ευέλικτα σχήματα τους βοηθούν σε αυτό. Με τον Ξανθάκη βέλος στον αιφνιδιασμό θέλουν να χτυπούν τις αντίπαλες άμυνες πριν οργανωθούν, με τον Φυρο και τον Αλειφέρη να γεμίζουν τη ρακέτα, ενώ ο Κίτσος είναι εκείνος που ανοίγει τις άμυνες με το μακρινό του σουτ. Ο Χατζηγεωργίου μπορεί να σουτάρει εξίσου καλά και από μακριά και από κοντά, ενώ ο Μιχόπουλος με τον Σιαννα δίνουν σημαντικές λύσεις στο παιχνίδι της ομάδας, με τον δεύτερο να είναι εκείνος που οργανώνει και αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο παρκέ και τον πάγκο της ομάδας του. Οι Nikea Lions αρέσκονται στο γρήγορο παιχνίδι, αλλά πάντα με την άμυνά τους κατεβάζουν το ρυθμό του αντιπάλου, ενώ όταν δεν βρουν διαδρόμους για να τρέξουν, προτιμούν να πηγαίνουν σε πιο αργό τέμπο το ματς.

Οι δυο ομάδες έχουν ήδη παίξει δύο φορές φέτος, στον όμιλο του Α1. Ο Ρεμπελιακός κέρδισε και τις δύο αναμετρήσεις, 79-69 και 70-64, με το σκορ να πηγαίνει αρκετά ψηλά και στις δύο, αλλά το παιχνίδι να μένει κλειστό και σκληρό ως το τέλος του. Αυτό είναι ένας προάγγελος του θεάματος που θα δούμε στη σειρά, ανάμεσα σε δύο ομάδες που μοιάζουν αρκετά ως προς τις αγωνιστικές αρχές και τη διάθεση προσέγγισης που έχουν προς το παιχνίδι και ετοιμάζονται να μας προσφέρουν μια από τις πιο nice to watch σειρές.