Τον θυμάσαι; – Χάρολντ Έλις

Ο Χάρολντ Έλις (Harold Ellis, Χάρολντ Έλλις) είναι ένα όνομα ιδιαίτερα γνωστό στους φίλους του μπάσκετ της δεκαετίας του 1990. Ο Έλις (39, 1.98) πέρασε από 3 ομάδες στην Ελλάδα και όσοι τον είχαν δει, τον θυμούνται. Περισσότερο απ’ όλους… ο Ντίνος Αγγελίδης. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Ο Χάρολντ Έλις ξεκίνησε το μπάσκετ ως ένας ιδιαίτερα αθλητικός παίκτης, με «τρελό» άλμα και αθλητικά προσόντα, αλλά υστερούσε στο σουτ. Τελικά, αυτό του κόστισε στην καριέρα του, καθώς ποτέ δεν ήταν φερέγγυος από τις βολές και στο NBA δεν μπόρεσε να κάνει την καριέρα που θα ήθελε.

Ο Έλις έπαιξε 4 χρονιές (1988-92) στο κολέγιο του Μορχάουζ, στη δεύτερη κατηγορία του NCAA. Εκεί ο Έλις ξεχώριζε απίστευτα, έχοντας την πρώτη του σεζόν 23.0 πόντους και 8.5 ριμπάουντ μέσο όρο σε 29 αγώνες. Στα ίδια επίπεδα κινήθηκε και τις άλλες χρονιές, οι πόντοι του δεν έπεσαν ποτέ κάτω από τους 23.0, ενώ στα ριμπάουντ η «χειρότερη» χρονιά του ήταν η 3η όταν και είχε 7.2 ανά αγώνα. Την τελευταία του σεζόν είχε 25.6 πόντους και 8.7 ριμπάουντ. Ακόμη και στη δεύτερη κατηγορία αυτά ήταν άκρως θεαματικά. Όμως, το ποσοστό του στις βολές έφτασε μια χρονιά το 69% και τις υπόλοιπες κινήθηκε από 58-61%, ενώ στα τρίποντα δεν πέρασε ποτέ το 28% στο κολέγιο. Στο κολέγιο έγινε μόλις ο 5ος παίκτης στην ιστορία του που είδε τη φανέλα του να αποσύρεται.

Δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ του 1992, αλλά δεν επιλέχθηκε ποτέ. Επιλέχθηκε στο ντραφτ του CBA στον πρώτο γύρο στο νούμερο 7 από τους Κβαντ Σίτι Θάντερ, όπου και αγωνίστηκε εκείνη τη σεζόν και μέρος της επόμενης, έχοντας πάνω από 20 πόντους μέσο όρο. Επίσης είχε ένα πέρασμα από τους Ατλάντα Τρόγιανς του USBL.

Οι αντιστάσεις των Λος Άντζελες Κλίπερς για την αστοχία του πίσω… από τα 4 μέτρα κάμφθηκαν και αποφάσισαν να του δώσουν μια ευκαιρία στο NBA. Έπαιξε 49 παιχνίδια τη σεζόν 1993-94, με 19 λεπτά ανά αγώνα και 8.7 πόντους, 3.1 ριμπάουντ και 1.5 κλεψίματα ανά ματς. Τρίποντο δεν έβαλε, αλλά είχε 71% στις βολές, πιθανότατα το καλύτερο ποσοστό στην καριέρα του, σουτάροντας 3 ανά παιχνίδι.

Η πολύ καλή του παρουσία, του χάρισε ακόμη μία ευκαιρία στο NBA, όπου το 1994-95 με τους Κλίπερς έπαιξε 69 παιχνίδια, με 9.5 λεπτά ανά αγώνα, 3.7 πόντους, 1.3 ριμπάουντ και 1.0 κλέψιμο, με… 59% στις βολές.

Η συνέχεια έλεγε Ευρώπη, Ελλάδα και… Άρης. Ο Σούλης Μαρκόπουλος του εμπιστεύτηκε θέση ξένου στην ομάδα και ο Έλις την ξεπλήρωσε με 19.4 πόντους και 11.6 ριμπάουντ ανά αγώνα. Τα καρφώματά του ξεσήκωναν τον κόσμο, ενώ ήταν και… μανιώδης «κλέφτης». Ο Έλις ήταν ο μόνος… σταθερός ξένος για τον Άρη εκείνη τη σεζόν, καθώς η άλλη θέση ξεκίνησε με τον Ρόντνεϊ Ντεντ (τα είπαμε γι’ αυτόν παλιότερα), συνέχισε με τον Σαμίρ Γκούντα και τελείωσε με τον Έντι Στόουκς. Ο Άρης έκανε «έγκλημα» το Σεπτέμβριο και παραλίγο να αποκλειστεί από το Κόρατς, όταν δεν πρόλαβε να δηλώσει τους ξένους στη FIBA και έπαιξε τον πρώτο γύρο χωρίς αυτούς (Έλις και Ντεντ τότε).

Ο Έλις γενικά ήταν έκρυθμος χαρακτήρας. Σε ένα ματς με την Μπεσίκτας, ο Αγγελίδης προκαλούσε τους Τούρκους που… απαντούσαν, μέχρι που μπήκε στη μέση ο Έλις για να… ξεφύγει το πράγμα. Όμως, η «προστασία» και η «αγάπη» προς τον Αγγελίδη δεν κράτησαν όλη εκείνη τη σεζόν. Σε μια προπόνηση δύο ημέρες πριν το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ για το δεύτερο γύρο της κανονικής περιόδου, ο Έλις γρονθοκόπησε τον Αγγελίδη και του προκάλεσε διπλό κάταγμα στην κάτω γνάθο! Τι είχε γίνει; Στο διπλό μάρκαρε ο ένας τον άλλο και έπαιζαν τόσο σκληρά, που ο Σούλης Μαρκόπουλος αναγκάστηκε να διακόψει δύο φορές την προπόνηση για να τους κάνει συστάσεις. Ο Αγγελίδης χρησιμοποιούσε τους αγκώνες του πολύ, και κάποια στιγμή έριξε αγκωνιά στα δόντια του Έλις. Ο Μαρκόπουλος διέκοψε την προπόνηση και τους έστειλε στον πάγκο να ηρεμήσουν. Ο ένας ξεκίνησε προς τον πάγκο και ο άλλος προς το κυλικείο. Όμως, ο Έλις προχωρώντας είδε ότι από τα χείλη του έτρεχε πολύ αίμα και… “θόλωσε” όπως είπε. Όρμησε στον Αγγελίδη και του έσπασε το σαγόνι. Ο Αγγελίδης χρειάστηκε εγχείρηση στη γνάθο, ο Έλις ράμματα στα χείλη και ο Άρης σκεφτόταν να τον αλλάξει, καθώς έκανε ό,τι έκανε πριν από ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.

Τελικά, ο Έλις τη γλίτωσε επειδή κυρίως… φέρθηκε έξυπνα. Αμέσως ζήτησε συγγνώμη από τον Αγγελίδη, ενώ ζήτησε από όλη την ομάδα να τον συγχωρήσει. Μετά, έκανε αυτό που έπρεπε και στο γήπεδο, έχοντας 30 πόντους, 10 ριμπάουντ και 5 κλεψίματα εναντίον του ΠΑΟΚ, στην καλύτερή του πιθανότατα εμφάνιση στην Ελλάδα, με τον Άρη να κερδίζει 74-86, και τους φίλους του ΠΑΟΚ να μένουν… αποσβολωμένοι παρότι είχαν ήδη… σκαρφιστεί τα απαραίτητα συνθήματα για την περίσταση.

Ο Έλις συνέχισε στην Ελλάδα και την επόμενη σεζόν (1996-97), αλλά όχι στον Άρη. Έπαιξε στον Απόλλωνα Πάτρας, όπου είχε 18.2 πόντους και 6.5 ριμπάουντ μέσο όρο, ενώ αναδείχτηκε και 1ος «κλέφτης» του πρωταθλήματος με 2.4 ανά αγώνα και κέρδισε και τον διαγωνισμό καρφωμάτων του all-star game. Τα κλαμπ της Πάτρας στέναξαν στις εξορμήσεις του, ενώ και πάλι επέδειξε τις πυγμαχικές του ικανότητες, όταν «έσπασε» στο ξύλο δύο πορτιέρηδες ενός νυχτερινού κέντρου.

Η περιπετειώδης καριέρα του στην Ελλάδα, σταμάτησε προσωρινά, αφού το 1997-98 ξεκίνησε τη χρονιά στο CBA με τους Ρόκφορντ Λάιτνινγκ, όπου είχε 22.1 πόντους, συνέχισε για λίγο στην Ταού Κεράμικα, όπου σε 5 ματς είχε 11.0 πόντους και 2.4 ριμπάουντ και μετά αγωνίστηκε ξανά στο NBA, με τους Ντένβερ Νάγκετς, όπου σε 27 παιχνίδια είχε 6.1 πόντους και 1.9 ριμπάουντ σε σχεδόν 13 λεπτά ανά ματς. Αυτή ήταν και η τελευταία σεζόν του στο ΝΒΑ, όπου ως μεγαλύτερο κατόρθωμα είχε να επιδείξει τους 29 πόντους που έβαλε τον Γενάρη του 1994 απέναντι στους Σέλτικς, με τη φανέλα των Κλίπερς.

Τη σεζόν 1998-99 επέστρεψε στην Ελλάδα και έπαιξε 10 ματς με το Ηράκλειο. Σε αυτά, η κρητική ομάδα είχε 2-8 και ο Έλις στα μέσα του Νοέμβρη έφυγε από την ομάδα, έχοντας προβλήματα και στις σχέσεις του με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή. Μέχρι τότε είχε 15.2 πόντους και 5.3 ριμπάουντ ανά αγώνα.

Τη χρονιά τελείωσε στους Ρόκφορντ Λάιτνινγκ στο CBA με 15.6 πόντους και 7.0 ριμπάουντ. Το 1999-00 έπαιξε ξανά στο CBA με τους Αϊντάχο Σταμπίντ, αλλά και στο IBL με τους Λας Βέγκας Σίλβερ Μπάντιτς. Στη συνέχεια πέρασε από τις Φιλιππίνες και ξανά το IBL για να σταματήσει την καριέρα του το 2001 σε ηλικία 31 ετών.

Όμως, αν νομίζετε ότι εδώ τελειώνει η ιστορία του Elevator («Ασανσέρ») όπως ήταν το προσωνύμιό του, λόγω του άλματός του, κάνετε λάθος. Η προπονητική κέρδισε τον Χάρολντ Έλις και μάλιστα αυτή τη στιγμή θεωρείται ως ένας από τους 2-3 καλύτερους ανιχνευτές ταλέντων στις Η.Π.Α.! Ξεκίνησε ως βοηθός από το NBDL, για να γίνει σκάουτερ των Ατλάντα Χοκς το 2002-04 και να γνωρίσει μεγάλη επιτυχία. Στη συνέχεια στο WBA (World Basketball Association, πρωτάθλημα προετοιμασίας παικτών για το CBA και το NBA) ως προπονητής και τζένεραλ μάνατζερ (κέρδισε 2 πρωταθλήματα και αναδείχτηκε 2 φορές καλύτερος προπονητής), ενώ μετά επέστρεψε στο NBA και τους Ντιτρόιτ Πίστονς ως βοηθός του Κάρι το 2008-09.

Από το 2004 συμμετέχει στο Basketball Without Borders Africa tour του NBA, ενώ αυτή τη στιγμή παραμένει βοηθός προπονητή στους Πίστονς, στο πλευρό του Τζον Κιούστερ.

Νίκος Κουσούλης