Είμαστε δυο, είμαστε τρεις…

Για τους Τσαρτσαρή και Παπαλουκά, προσωπικά μου προκαλεί λίγο έκπληξη η δήλωση του τύπου «φέτος το καλοκαίρι θα ξεκουραστώ». Δεν εστιάζω στην επιλογή τους να μείνουν έξω, αυτό είναι δικό τους θέμα (έστω και αν η δική μου γνώμη είναι ότι η ύψιστη τιμή είναι να σε καλούν ανάμεσα στους 10 καλύτερους παίκτες της χώρας σου) και ξέρουμε καλά ότι, σε προσωπικό επίπεδο, θα κάνει και στους δύο καλό το να ξεκουραστούν.

Ωστόσο, ο Τσαρτσαρής είναι 30,5 ετών και προέρχεται από τη χειρότερη σεζόν της πρόσφατης καριέρας του. Έχω επανειλημμένως αναφερθεί στο παρελθόν, με κολακευτικά σχόλια, στο πόσο μου αρέσει ο Τσαρτσαρής και τι βοήθειες δίνει σε μια ομάδα με την πολύπλευρη παρουσία του, φέτος, όμως ο χρόνος συμμετοχής και ο ρόλος του στον Παναθηναϊκό μειώθηκαν σημαντικά. Στην Ευρωλίγκα, για παράδειγμα, είχε 13 λεπτά συμμετοχής, με 3.5 πόντους, 3.4 ριμπάουντ, 0.5 ασίστ, με μόλις 46.2% στα δίποντα, 28.6% στα τρίποντα και 54.2% στις βολές. Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι ο Κώστας (που παρόλα αυτά κατά τη γνώμη μου, αν κατέβαινε δε θα ήταν παράλογο να συμπεριληφθεί στη δωδεκάδα), μετατρέπεται σε ρολίστα, ενώ του χρόνου θα πλησιάζει τα 32, θα προέρχεται από μία σεζόν με πιθανώς ακόμη λιγότερο χρόνο συμμετοχής (σε κοντά σχήματα πιθανώς να παίζει ακόμη και στο «4» ο Τέπιτς, με «5» Μπατίστ ή Πέκοβιτς) και νομίζω ότι δε θα είναι λογικό να αναμένει να συμπεριληφθεί στη δωδεκάδα. Οπότε, καλύτερα θα ήταν να είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του από την Εθνική. Βέβαια, ο Κώστας έχει το ταλέντο και την εμπειρία για να μας διαψεύσει, αλλά τα φαινόμενα δεν είναι υπέρ του.

Τα ίδια, αναλογικά, ισχύουν και για τον Παπαλουκά. Ο πλέι-μέικερ του Ολυμπιακού σαφώς αποτελεί ένα μεγάλο όνομα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά είναι δυστυχώς γεγονός, νομίζω, ότι έκανε φέτος χειρότερη σεζόν απ’ ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Η κλάση του, η έφεση στην ασίστ και η εμπειρία του είναι ανεκτίμητες, αλλά του χρόνου θα είναι 33 και δεν ξέρω αν έχει πια την αντοχή να κάνει μια σεζόν, όπως π.χ. στα 2005-2007, ώστε να θεωρήσουμε ότι θα πρέπει να επιστρέψει απαραιτήτως στην Εθνική, αναλαμβάνοντας εκ νέου αρχηγός της. Η φετινή σεζόν «φώναζε» ότι ο Θοδωρής χρειαζόταν ξεκούραση, αλλά πιθανώς την ίδια θα χρειάζεται και στα 33 του και είναι ένα ερώτημα το αν θα πρέπει να κάνουμε βήματα μπροστά προς την ανανέωση της ομάδας ή να επιστρέφουμε σε μεγάλους παίκτες, που κανείς δεν είναι σίγουρος μήπως έχουν κάνει και τον κύκλο τους.

Οι περιπτώσεις των Διαμαντίδη και Βασιλόπουλου είναι διαφορετικές, όχι μόνο γιατί είναι 29 και 25 χρονών αντίστοιχα, αλλά και γιατί χτυπήθηκαν από τραυματισμούς φέτος που τους εμποδίζουν να λάβουν μέρος. Ειδικά για τον Διαμαντίδη τα γράφαμε μες στη σεζόν ότι πρώτη φορά φέτος είχε τραυματισμούς και ταλαιπωρήθηκε, δείγμα της συσσωρευμένης του κούρασης. Για τον Βασιλόπουλο, το πρόβλημα στη μέση αποδείχθηκε σοβαρό και θα είναι επικίνδυνο για τον ίδιο το να αγωνιστεί. Η ουσία είναι ότι, χωρίς αυτούς τους δύο, η Εθνική χάνει, ξεκάθαρα, τους δύο καλύτερους αμυντικούς της, απώλειες που στην πρώτη ματιά μοιάζουν καθοριστικές.

Η απουσία των Παπαλουκά και Διαμαντίδη δημιουργεί νέα δεδομένα στον «άσο», που αποτελούσε, μέχρι πρότινος, το μεγάλο όπλο αυτής της ομάδας. Υπάρχουν φυσικά δύο γκαρντ πολύ υψηλής αξίας, ο Ζήσης και ο Σπανούλης, αλλά το πιθανότερο είναι ότι οι δυο τους θα ξεκινούν βασικοί, οπότε υπάρχει το πρόβλημα του ποιος θα μπαίνει είτε για να αλλάξει το ρυθμό, είτε ως εναλλακτική πρόταση στο παιχνίδι της ομάδας. Ο Καλάθης είναι μικρός, είναι μεν πολύ σπουδαίο ταλέντο και μεγάλη ελπίδα για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά έχοντας παίξει μόνο στο κολέγιο η επαφή του με τους καλύτερους Ευρωπαίους γκαρντ θα είναι ένα πολιτισμικό σοκ. Πιο πολύ για να πάρει εμπειρίες ήταν στην προεπιλογή, παρά για να επωμιστεί το ρόλο του πρώτου αναπληρωματικού πόιντ-γκαρντ. Οι άλλοι περιφερειακοί, Καλαμπόκης, Τσαλδάρης και Περπέρογλου είναι σημαντικοί παίκτες, αλλά δεν είναι πλέι-μέικερ. Πιο πολύ γκαρντ είναι ο Καλαμπόκης, που μπορεί να κατεβάσει την μπάλα και να παίξει άμυνα, αλλά όχι να παίξει πλέι-μέικερ για πολλή ώρα. Υπό αυτό το πρίσμα, η επιλογή του Παπαμακάριου αποκτά σημασία, καθότι είναι περισσότερο «άσος» από τους ανωτέρω τρεις και πιο έμπειρος από τον Καλάθη. Είναι ένα ερώτημα, λοιπόν, το τι θα επιλέξει ο Καζλάουσκας: έναν, πιθανώς απρόβλεπτο, ενθουσιώδη νεαρό, ταλαντούχο γκαρντ, ή κάποιον πιο έμπειρο και συγκρατημένο, αλλά που πιθανώς δεν μπορεί να κάνει την έκρηξη; Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δεν αποκλείεται ο Παπαμακάριος να μπει έτσι κι αλλιώς στη δωδεκάδα, μαζί με τον Καλάθη.

Στο «3», ο Περπέρογλου θα πρέπει να ετοιμάζεται για βασικός και χρησιμοποιώ το ρήμα «ετοιμάζεται», γιατί ο Στράτος μας έδειξε φέτος με την παρουσία του στον Παναθηναϊκό ότι έχει το ταλέντο και το θράσος για να παίξει σε αυτό το επίπεδο, οπότε το ερώτημα είναι αν θα είναι ψυχολογικά έτοιμος για αυτήν τη νέα εμπειρία. Οι δύο άλλες κλήσεις του Καζλάουσκας (για τον Παπανικολάου δεν είναι οριστική και αναμένεται να ολοκληρωθεί το ευρωπαϊκό νέων και να ανακοινώσει επίσημα ο Βασιλόπουλος το ότι θα λείπει) δείχνουν πόσο σημαντική θεωρεί την απώλεια του Βασιλόπουλου καθώς κάλεσε δύο τριάρια, έναν λίγο κάτω (Γεωργαλής), έναν λίγο πάνω Περπέρογλου (Παπανικολάου) από τα 2 μέτρα, που να μπορούν να παίξουν άμυνα. Η ουσία, όμως, είναι ότι ο Γεωργαλής είναι πιο έμπειρος αλλά μάλλον «λίγος» για τη δωδεκάδα της Εθνικής, ενώ ο Παπανικολάου, αν και ταλαντούχος, είναι και πολύ άπειρος (έχει ελάχιστες συμμετοχές απέναντι σε άντρες) και παίζει ήδη 1 μήνα φέτος το καλοκαίρι.

Η Εθνική ομάδα δεν μπορεί να στέκεται στις απώλειες, θα κοιτάξει μπροστά, αφού ταλέντο και λύσεις υπάρχουν. Οι προσθήκες στην προετοιμασία μας δικαίωσαν σχετικώς στο Age of Basketball (γράφαμε για τον Παπαμακάριο ότι «περιμέναμε ότι ίσως θα συμπεριληφθεί στη προεπιλογή», ενώ για τον Παπανικολάου ότι «είναι πιο έτοιμος να παίξει» από τους άλλους νέους). Ο Γεωργαλής είναι έκπληξη, και σίγουρα κάτι θα έχει στο μυαλό του το προπονητικό τιμ, αφού ο Γιάννης είναι ένας ικανός ρολίστας αλλά έχει παίξει μόνο σε μικρές εθνικές και στη μεσογειακή. Αρχηγός, κοιτώντας το ρόστερ, είναι πιθανό να αναλάβει ο Φώτσης (ή κάποιος από τους δύο γκαρντ). Τα υπόλοιπα και το πώς θα «δέσει το νέο γλυκό» θα τα δούμε σιγά σιγά με την πορεία της προετοιμασίας…