Σε θέσεις μάχης!

Όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσει το Ευρωμπάσκετ του 2015 και οι 24 ομάδες είναι στημένες στο τζάμπολ για να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και να δουν μέχρι πού μπορούν να φτάσουν σε μια ιδιαίτερα απαιτητική διοργάνωση. Σε 15 ημέρες ο πρωταθλητής θα έχει παίξει 9 παιχνίδια, που σημαίνει ότι δεν φτάνει να είσαι μόνο ο πιο καλός, πρέπει να είσαι και ο πιο έξυπνος για να φτάσεις ως το τέλος με τις δυνάμεις σου όσο το δυνατόν πιο κοντά στο 100%. Η πρωταθλήτρια Γαλλία είναι στο χορό και θα παλέψει για το repeat, αλλά απέναντί της θα βρει 23 ομάδες που θέλουν να την κερδίσουν, μιας και φέτος οι Γάλλοι είναι η… team to beat!

Α Όμιλος – Οι Γάλλοι και οι άλλοι

Οι Γάλλοι είναι το φαβορί στον Α όμιλο του Ευρωμπάσκετ, καθώς η Ρωσία είναι αποδυναμωμένη, η Βοσνία είναι καλή αλλά όχι τόσο καλή και οι υπόλοιποι τουλάχιστον ένα σκαλί πιο κάτω.

Η Γαλλία έχει απουσίες, Νοά, Αζινσά, Ντιό (ο πλέι), αλλά το ρόστερ της είναι πολύ δυνατό. Ο Πάρκερ ηγείται, ο Μπατούμ είναι εκεί, ο Ντε Κολό, ο Μπορίς Ντιο, ο Γκομπέρ, ο Λοβέρν, ο Πιετρούς. Για πολλούς είναι το φαβορί της διοργάνωσης, εγώ δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Έχει εύκολο όμιλο, αλλά πολύ δύσκολο διασταύρωμα ήδη από τους «16». Το πλεονέκτημα είναι ότι παίζει στην έδρα της, αλλά και ότι πλέον αυτή είναι η χρυσή γενιά των Γάλλων, αφού από το 2005 και το χουνέρι της εθνικής μας έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι μέχρι το 2013 και το χρυσό. Σκληρή ομάδα, δεν θα χάσει εύκολα, αλλά παρά την παρουσία του Πάρκερ δεν δείχνει άτρωτη. Η καφρίλα του Κολέ με τον Ερτέλ ήταν το πιο ωραίο θέμα το καλοκαίρι, τον έκοψε, βρίστηκαν, τραυματίστηκε ο Ντιό, τον κάλεσε, τελικά πήρε τον Βέστερμαν, με τις πληροφορίες να λένε ότι ο Ερτέλ δεν ήθελε εν τέλει να κατέβει μετά το αρχικό κόψιμο απ’ το ρόστερ και επισήμως την Εφές να μην τον αφήνει. Αυτό προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Πάρκερ, που άρχισε να χώνει στην Εφές για να κλείσει με το πόσο θα βοηθήσει ο Βέστερμαν που ξέρει και τους Λοβέρν-Φουρνιέ και να πει, δείχνοντας πόσο εμπιστεύεται τα υπόλοιπα γκαρντ: «αν χρειαστεί να παίξω 40 λεπτά, είμαι έτοιμος να παίξω 40 λεπτά». Σε κάθε περίπτωση είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης και θα παίξει το Ευρωμπάσκετ στην έδρα της. Νομίζω αυτό τα λέει όλα για το αν είναι φαβορί ή όχι.

Αν υπήρχε ένας άνθρωπος που θα ήθελε να… χάσει το αεροπλάνο για το Ευρωμπάσκετ, ή να τον κλειδώσει κάποιος στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, αυτός είναι ο Εβγκένι Πασούτιν. Η Ρωσία είναι αποδεκατισμένη, σε τέτοιο βαθμό που αν τερματίσει με 0-5 στον όμιλο ελάχιστοι θα εκπλαγούν και ακόμα λιγότεροι θα επιχειρήσουν κριτική. Θα μπορούσαν οι Ρώσοι να επιχειρήσουν, δεδομένων των συνθηκών μια ανανέωση για να τσεκάρουν τους πιτσιρικάδες τους. Αντ’ αυτού αποφάσισαν να κατεβάσουν ό,τι πιο μέτριο είχαν σε ηλικίες 28-32: Αντόνοφ, Μπαμπούριν, Φριντζόν, Κβοστόφ, Μόνια, Κουρμπάνοφ, Πονκρασόφ, Βορόντσεβιτς, Βιάλτσεφ. Αν τους είχαν (κάποιους από αυτούς) πίσω από Κιριλένκο (ο νέος πρόεδρος της ομοσπονδίας), Χριάπα, Μοζγκόφ, Καούν, Σβεντ, τότε θα μιλούσαμε για φιλότιμους ρολίστες που μπορούν να βοηθήσουν για κάτι καλό. Τώρα τρέχα γύρευε, το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό για Ρωσία, φανταστείτε ότι για αστέρι η FIBA έχει επιλέξει τον Βοροντσέβιτς. Τσεκάρετε τον 21χρονο Αντρέι Ντεσιατνίκοφ, όσο παίξει δηλαδή, με ύψος 2.20, είναι μια από τις μελλοντικές ατραξιόν. Τη Γαλλία δεν τη χτυπάνε, αλλά έχουν ύψη και κορμιά να περάσουν από τον όμιλο. Ως εκεί.

Η Βοσνία θα δημιουργήσει προβλήματα σε πολύ κόσμο στον όμιλο, αλλά και αυτή μπορεί να λέει ότι ο καλύτερος του χωριού λείπει (Τελέτοβιτς, αλλά και ο Ντζέντοβιτς). Έχει τον Γκόρντιτς, τον Μπάβτσιτς, τον Μιλόσεβιτς, τον Στιπάνοβιτς, τον Κικάνοβιτς, τον Ρένφρο για… ξένο. Γενικά θα παλέψει για την πρόκριση σε έναν ανοικτό όμιλο, αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να σταθεί με όποια από τις 4 του Β πέσει στους «16» εφόσον περάσει. Στα φιλικά απογοήτευσε (το 44-83 από την Ελλάδα της έπεσε πολύ βαρύ), η επίθεσή της κολλούσε, ο Ρένφρο θα παίζει πολλές φορές μόνος του, να δούμε αν θα τη χωρέσει στην τετράδα.

Η ομάδα του μεγάλου μαέστρου Χένρικ Ντέτμαν, η Φινλανδία, μπαίνει σε ένα ακόμα τουρνουά έτοιμη να παλέψει για να ακουστεί. Ακόμα το όνομα Φινλανδία δεν κάνει μπασκετικό συνειρμό σχεδόν σε κανέναν. Όμως, με τον Πετέρι Κόπονεν (ακόμα 27 είναι, τα καλύτερα μπροστά του τα έχει) να ηγείται της προσπάθειας, και δίπλα του τους Χαφ, Κοϊβίστο, Κότι, Λι, Μέρφι, Σαλίν, Ουίλσον, η Φινλανδία αναμένεται να είναι σκληρό καρύδι. Αν βελτιώσουν την άμυνά τους σε σχέση με κάποιες… μαύρες βραδιές στα φιλικά και αν βρουν τρόπο να σκοράρουν απ’ τη ρακέτα, σε αυτόν τον όμιλο θα καταφέρουν να βρεθούν στους «16».

Η Πολωνία βλέπει ότι έχει ευκαιρία στον όμιλο να τερματίσει ψηλά, αλλά θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ο Μάρτσιν Γκόρτατ είναι ο φύσει και θέσει αρχηγός της ομάδας αυτής, που έχει ορισμένους σκληρούς και καλούς παίκτες, τον Τσελ, τον Κόζαρεκ, τον Κούλιγκ, τον Πονίτκα, τον Ζαμοΐσκι, τον Βαζίνσκι, αλλά και τον γνωστό μας Σλότερ. Επέλεξε σχετικά εύκολα φιλικά στο πρόγραμμά της (προφανώς δεν εννοώ την Ισπανία) και έδειξε βελτίωση στην άμυνά της όσο περνούσε ο καιρός. Το σουτ θα παίξει μεγάλο ρόλο, μιας και δεν κυνηγά ιδιαίτερα τον αιφνιδιασμό, ενώ από τον Γκόρτατ η μπάλα βγαίνει αρκετές φορές έξω.

Αυτή τη στιγμή το Ισραήλ είναι στην προτελευταία θέση στα rankings, ολοκληρώνοντας τα φιλικά του με 1-7, με τους Χαλπερίν και Πνίνι να απουσιάζουν λόγω τραυματισμού. Απ’ την άλλη, μια ματιά στο ρόστερ του θα κάνει πολλούς να αναρωτηθούν… γιατί, μιας και δεν είναι κακό: Όμρι Κάσπι, Ελιάχου, Ντ’Ορ Φίσερ, Γκριν, Καντίρ, Λιμονάντ, Μέκελ, Οχαγιόν, Ρόθμπαρτ. Παίκτες με ταλέντο και πείρα από τα γήπεδα και αρκετοί με παρουσία σε υψηλό επίπεδο. Θα μου πείτε, τώρα γιατί δεν έδεσε το γλυκό (για κάποιο λόγο έχεις 1-7, δεν είναι τυχαίο); Θα σας γελάσω, αλλά τα φιλικά είναι για εσωτερική κατανάλωση. Οι Ισραηλινοί ξέρουν ότι με 2 νίκες μπορεί και να περάσουν, ξεκινούν με τη Ρωσία και αν κερδίσουν αυτό το ματς μετά νομίζω σβήνεται το 1-7 των φιλικών από πολύ νωρίς.

Β Όμιλος – Στις πλάτες της Ισλανδίας

Κάποιος είχε κέφια στην κλήρωση, ή, αν το προτιμάτε, κάποιος (η FIBA Europe) δεν ξέρει να κάνει κληρώσεις. Πέντε ομάδες που αν έφταναν στην τετράδα δεν θα το θεωρούσε κανείς έκπληξη και μία που θέλει το μαρτύριο να τελειώσει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Το παιχνίδι που έπαιξε η κληρωτίδα σε βάρος της Ισλανδίας δεν νομίζω ότι καταπίνεται εύκολα. Όμως, αυτός που δεν θα μιλιέται θα είναι όποιος βγει 5ος σε έναν όμιλο στον οποίο κάθε μπασκετόφιλος θέλει να πάρει… διαρκείας για όλα τα ματς.

Ο Σκαριόλο έχει στα χέρια του ένα πολύ δυνατό ρόστερ, με τους Ισπανούς να θέλουν ξανά χρυσό στο Ευρωμπάσκετ. Οκτώ συνεχόμενες φορές έχουν βρεθεί στην τετράδα (τελευταία φορά που έμειναν εκτός ήταν το 1997), στα 4 τελευταία έχουν κατακτήσει μετάλλιο. Είναι σίγουρα η μεγαλύτερη δύναμη του 21ου αιώνα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και φέτος είναι ξανά ανάμεσα στα φαβορί. Λείπει ο μεγάλος Ναβάρο, λείπει ο Μαρκ (ο… καλός Γκασόλ, που λέει και ο Φιλ Τζάκσον), λείπουν ο Ρούμπιο και ο Καλντερόν, αλλά ο Παού Γκασόλ είναι εκεί. Μαζί του ο Ρούντι, ο Ροντρίγκεθ, ο Μίροτιτς, ο Λιουλ, ο Κλαβέρ, ο Σαν Εμετέριο, αλλά και οι Αγκουιλάρ, Ραμπασέδα, Ρέγιες, Ρίμπας. Το ρόστερ της δεν μοιάζει τόσο πανίσχυρο όσο άλλες φορές, δεν δείχνει να έχει μεγάλο βάθος και πολλές λύσεις πέραν της βασικής πεντάδας, αλλά θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την εμφάνιση του Μίροτιτς, ενώ κάθε φορά που έχουμε τη χαρά να απολαύσουμε τον Παού είναι προνόμιο. Στα 35 του ίσως παίζει για τελευταία φορά με την εθνική σε Ευρωμπάσκετ, οπότε τα ματς της Ισπανίας έχουν και αυτό το δέλεαρ για τους μπασκετόφιλους. Μπορεί να φτάσει ως το χρυσό, θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από το τι θα κάνουν οι Γκασόλ-Μίροτιτς, αλλά και από το κατά πόσο θα έχει δυνάμεις ως το τέλος αν ο Σκαριόλο δεν τολμήσει να ανοίξει το ροτέισον σε παίκτες με μικρότερη εμπειρία και αξία.

Ο Κρστιτς δεν… μένει πια εδώ, αλλά η Σερβία είναι από τις πιο ισχυρές ομάδες του Ευρωμπάσκετ. Μπιέλιτσα, Τεόντοσιτς, Κάλινιτς, Μπογκντάνοβιτς, είναι τα αστέρια που θα έχουν τα φώτα στραμμένα πάνω τους, με τον Νέντοβιτς, τον Ραντούλιτσα, τον Μιλοσάβλιεβιτς, τον Κούζμιτς, τον Έρτσεγκ και τον Σιμόνοβιτς να συμπληρώνουν ένα άρτιο και πολύ δυνατό ρόστερ. Στον πάγκο είναι ο Τζόρτζεβιτς, πολλοί… δικοί μας, νυν και πρώην στο παρκέ, το «Σέρβοι-αδέρφια μας» ισχύει και πάλι, από τη δωδεκάδα τρεις θα παίζουν στα μέρη μας του χρόνου, με τον Μιλουτίνοφ να είναι ο μικρότερος του ρόστερ, αλλά και ένας από αυτούς! Θέλει μετάλλιο, αλλά θα πρέπει να δείξει χαρακτήρα από πολύ νωρίς, μιας και ο όμιλος είναι δύσκολος. Πέρσι έκανε τουρισμό στον όμιλο, αλλά στα νοκ άουτ μεταμορφώθηκε για να φτάσει ως τον τελικό (το μάθαμε από πρώτο χέρι εμείς…). Αν τη σταματήσει κάτι είναι το κλασσικό σέρβικο στοιχείο του… βαριέμαι που παίζω όταν έχω ήδη μεγάλο συμβόλαιο, αλλά και το ότι υπάρχουν ερωτηματικά για το κατά πόσο μπορεί να παίξει σκληρή άμυνα, κάτι που θα λυθεί γρήγορα, ήδη από τον όμιλο.

Γαλαξίας αστέρων. Αν μια ομάδα κατεβαίνει πάνοπλη στο Ευρωμπάσκετ αυτή είναι η Ιταλία: Μπαρνιάνι, Μπελινέλι, Γκαλινάρι, συν Χάκετ, Τζεντίλε, Ντατόμε. Μαζί τους οι Αραντόρι, Κούσιν, Μέλι, Πολονάρα. Εν ολίγοις ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος του Πιανιτζάνι είναι να μπορέσει να παίξει με λιγότερες από 5 μπάλες στο ματς. Τόσα χρόνια οι Ιταλοί ονειρεύονται αυτό το ρόστερ. Οι τραυματισμοί τους το στέρησαν, αλλά το φέρνουν φέτος, στην καλύτερη… ηλικία (όλοι οι αστέρες είναι 27-30). Αν οι Ιταλοί μπορέσουν να παίξουν κοντά στην αξία του ρόστερ τους, τότε μπορούν να κάνουν πλάκα στο Ευρωμπάσκετ. Κι ας τους λείπει ο βαρύς ο σέντερ που θα τα τινάξει όλα στον αέρα με τη δύναμή του. Την πεντάδα Χάκετ, Τζεντίλε, Μπελινέλι, Γκαλινάρι, Μπαρνιάνι, οι αντίπαλοι προπονητές θα θέλουν υπογλώσσια για να τη μαρκάρουν. Βέβαια, το γεγονός ότι είναι σε ανυποληψία τόσα χρόνια και ότι έχει παίκτες που ως τώρα δεν έχουν καταφέρει να συνεννοηθούν κανένα καλοκαίρι, την κάνει ερωτηματικό για το πόσο καλά θα πάει, αν θα τη δούμε και θα τρίβουμε τα μάτια μας, ή αν θα τη δούμε και θα γελάμε. Θα ξεχωρίσω τον Γκαλινάρι, γιατί, λόγω τραυματισμών, παίζει μόλις στο 2ο Ευρωμπάσκετ της καριέρας του (το 2011, πάντως, ήταν και οι 3 αστέρες παρόντες και ο Χάκετ με τον Ντατόμε, αλλά οι Ιταλοί πήγαν άπατοι).

Οι Τούρκοι έχουν κάμποσες απουσίες (μεγαλύτερη αυτή του Ομέρ Ασίκ, αλλά ας μην ξεχνάμε τον Καντέρ), αλλά είναι ακόμα υπολογίσιμη δύναμη. Οι πολλοί τραυματισμοί στην προετοιμασία (πιο πρόσφατος αυτός του Μπαλμπάι την Πέμπτη), κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την αποστολή της Τουρκίας. Ο Αταμάν δέχτηκε πόλεμο από… τη Φενέρμπαχτσε, αλλά λίγες ημέρες πριν το Ευρωμπάσκετ όλοι ηρέμησαν για να βοηθήσουν την ομάδα. Ο Ιλιασόβα θα κρατάει τα ηνία, ενώ ο Σινάν Γκιουλέρ στα 32 του θα πρέπει να κάνει πάρα πολλά πράγματα στην περιφέρεια, απ’ το να κατεβάζει μέχρι το να μαρκάρει τον καλύτερο αντίπαλο παίκτη. Στη ρακέτα έχουν δύναμη παρά τις απουσίες, Ερντέν, Σαβάν, Αλντεμίρ, Χερσέκ, δίνουν όγκο και κορμιά, ο Κοκσάλ με τον Μαχμούτογλου αποτελούν τη σύνδεση με το μέλλον (και ο Αλντεμίρ), η Τουρκία θέλει να παλέψει για το προολυμπιακό. Υπό προϋποθέσεις είναι εφικτός στόχος, αλλά θα πρέπει να σταθεί στον όμιλο (μίνιμουμ δυο νίκες). Είναι πιο φερέγγυα από Ιταλούς και Γερμανούς, αλλά και με πιο χαμηλό ταβάνι. Μου αρέσει πολύ το πολύ σκληρό και επιθετικό πρέσινγκ στα 4/4 του γηπέδου που εφαρμόζει ο Αταμάν, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να το δούμε σε αυτόν τον όμιλο.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε πολλά για τη Γερμανία. Η παρουσία της στο Ευρωμπάσκετ έχει αξία μόνο και μόνο για έναν λόγο: το γεγονός ότι παίζει και ο Ντιρκ Νοβίτσκι. Ο Νοβίτσκι δεν μπόρεσε να πει όχι σε μια τελευταία προσπάθεια συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα 37 του μας δίνει την τελευταία του παράσταση σε Ευρωμπάσκετ. Αν γινόταν να το πάρει η Γερμανία για να παίξει 9 παιχνίδια ο παικταράς και να τον δούμε λίγο παραπάνω, νομίζω δεν θα είχε κανείς αντίρρηση. Με τις απουσίες των Κλέμπερ, Γκίνθερ, Θάις, Χάρις και Ζίρμπες, η Γερμανία έχει αποδυναμωθεί αρκετά, αλλά αλήθεια, κάθε δυο λέξεις θέλω να γράψω «Νοβίτσκι». Δεν νομίζω ότι θα ασχολιόταν κανείς με τους Γερμανούς αν δεν ήταν ο Ντιρκ εδώ. Στο ρόστερ τους ο Άντον Γκάβελ (ναι, ο γνωστός), ο Πλάις, ο Σρέντερ, ο Σαφάρτζικ, ο Τάντα, αλλά και αρκετοί πιτσιρικάδες που ζητούν ευκαιρία να αναδειχτούν και να σταθούν (συνολικά 6 παίκτες 26 χρονών και κάτω). Είναι το αουτσάιντερ από τις 5 δυνατές του ομίλου για να προκριθεί, αλλά όταν έχεις τον Νοβίτσκι στο ρόστερ σου δεν μπορεί κανείς να σε ξεγράψει. Κατά τα άλλα, θα ήθελα να δω τον Ντιρκ στα νοκ άουτ, όχι, σβήστε το, θα ήθελα να τον δω στο Ρίο.

Και μετά από τα παραπάνω, έρχεται και η Ισλανδία. Με 11 παίκτες με επίθετο που τελειώνει σε –σον και έναν… Ουκρανό στο ρόστερ της. Με τον Στεφάνσον ως μεγαλύτερο αστέρι, με ελπίδα να μην είναι ο σάκος του μποξ για να ξεσπάνε τα νεύρα τους από τα μεταξύ τους οι άλλοι 5. Στα φιλικά κέρδισε Ολλανδία, Λίβανο, Φιλιππίνες, αλλά στον όμιλο θα αντιμετωπίσει ομάδες που μπορεί να της… γράψουν μαύρες σελίδες στην ιστορία της. Έχει τον 2ο ψηλότερο παίκτη του τουρνουά (Ναθάνελσον) στα 2.18, αλλά δεν έχει ιδιαίτερη παρουσία στη ρακέτα. Τρέχει πολύ, σουτάρει πάρα πολλά τρίποντα. Αν κάνει έστω και μια νίκη, θα είναι σα να πήρε το Ευρωμπάσκετ.

Γ Όμιλος – Αχ Ελλάδα…

Ο όμιλος της εθνικής μας. Δεν θα μπορούσε παρά να μας έχει να τον κοιτάμε σχεδόν σαν υπνωτισμένοι. Απ’ τη μία όλες οι αποτυχίες από το 2010 και μετά, απ’ την άλλη το φετινό πυρηνικό ρόστερ. Δύσκολος όμιλος για προβλέψεις, καλές οι ομάδες του, αλλά νομίζω ότι δεν μπορεί να συζητήσει κάποιος για το αν θα περάσουμε. Θα πρέπει να πάρουμε την πρωτιά, αλλά, όπως μας δίδαξε το περσινό Μουντομπάσκετ (για να πούμε ότι και κάτι μάθαμε τόσα χρόνια που πατώνουμε), σημασία έχουν τα νοκ άουτ, όχι το 5-0 ή το 4-1 του ομίλου. Και, φέτος, θες 2 νοκ άουτ για το προολυμπιακό, 3 συνεχόμενα νοκ άουτ για τους Ολυμπιακούς.

Η ομάδα με το πιθανότατα πιο πλήρες ρόστερ στη διοργάνωση είναι η Ελλάδα. Το γεγονός ότι ο Μάντζαρης που λογίζεται ως ο 12ος παίκτης μας είναι το βασικό γκαρντ του δις πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακού, νομίζω τα λέει όλα. Η Ελλάδα έχει 12 παίκτες που μπορούν να τη φέρουν στην κορυφή. Έχει σουτ, έχει καλούς πασέρ, μπορεί να τρέξει, έχει κορμιά να ματσάρει κάθε αντίπαλο. Πέραν αυτών, είναι διψασμένη, έχει να αποδείξει τα πάντα. Έχει τον Σπανούλη, τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη εδώ και κάμποσα χρόνια, έχει τον Πρίντεζη, ένα απ’ τα καλύτερα τεσσάρια της ηπείρου, τον Αντετοκούνμπο, που πια η φράση Greek Freak μάλλον δεν αποδίδει πλήρως το τι μπορεί να κάνει στο παρκέ, έχει εμπειρία, έχει και νιάτα, δύναμη, ταχύτητα, έχει πολύ ψηλό ρόστερ (7 παίκτες πάνω από 2.03, πιο κοντός παίκτης στο 1.92 ο Σπανούλης). Τα έχει όλα. Είναι ένα από τα φαβορί για την τετράδα και τον τίτλο, αν καταφέρει να παίξει σύμφωνα με την αξία του ρόστερ της, όπως συζητήσαμε πιο διεξοδικά στο δικό της άρθρο.

Οι Κροάτες το 2013 μετά από πολλά χρόνια έδειξαν ξανά ότι υπάρχουν στον ευρωπαϊκό μπασκετικό χάρτη. Κάτι σαν προειδοποιητική βολή ή σαν πρόλογος σε μια πολύ ταλαντούχα γενιά αν προτιμάτε. Στο Μουντομπάσκετ έφυγαν από το πρώτο νοκ άουτ από τους Γάλλους, φέτος έρχονται χωρίς να κρύβουν τις διαθέσεις τους: δεν φοβόμαστε κανέναν. Με στόχο τους Ολυμπιακούς και το χρυσό μετάλλιο, οι Κροάτες ολοκλήρωσαν τα φιλικά τους χωρίς ήττα. Και έπαιξαν και αρκετά δύσκολα (Βοσνία, Γερμανία, Τουρκία, Λιθουανία, Νέα Ζηλανδία), αλλά κανένα με τα άλλα 3-4 φαβορί της διοργάνωσης (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Σλοβενία). Από ρόστερ δεν τους λείπει τίποτα. Ντρέιπερ, Μπογκντάνοβιτς, Χεζόνια, Ρούντεζ, Σάριτς, Σίμον, Τόμιτς, Ούκιτς, Ζόριτς, ρόστερ που μπορεί κάλλιστα να σηκώσει το χρυσό. Τι του λείπει; Ίσως το να δείξει συνέπεια και συνέχεια (η ήττα στο πρώτο νοκ άουτ που λέγαμε για πέρσι), ίσως λίγη εμπειρία (ο Σάριτς είναι 21 ετών ακόμα). Πάντως, θα είναι πολύ σκληρός αντίπαλος για όλους, αρχής γενομένης για την εθνική μας.

Η Σλοβενία τα πήγε αρκετά καλά στα φιλικά, έδειξε ότι είναι πολύ σκληρή ομάδα, κερδίζοντας πολλά και από την παρουσία του Όμιτς, που της έδωσε ύψος και καλά τελειώματα στη ρακέτα. Ο Ζόραν Ντράγκιτς θα κρατάει τα ηνία της ομάδας, με τον αδερφό του, πάντως, να απουσιάζει. Οι… συνήθεις ύποπτοι, Μπάλαζιτς, Γιοκσίμοβιτς, Μπλάτζιτς, Κλόμπουτσαρ, Σλόκαρ, Ζούπαν, μαζί με τους Πρέπελιτς, Ρούπνικ και Ζάγκορατς συνθέτουν μια σκληροτράχηλη ομάδα, μια ομάδα του προπονητή. Το ρόστερ της δεν φαντάζει παντοδύναμο, η ρακέτα της έχει κενά και έλλειψη ύψους, αλλά όποιος υποτιμήσει τους Σλοβένους θα το πληρώσει. Στόχος τους πρώτα η πρόκριση και μετά να μπορέσουν να φτάσουν στο προολυμπιακό, κάτι που δεν είναι, βεβαίως, εύκολος στόχος, αλλά όχι και ακατόρθωτος, ενώ είναι πολύ πιθανό να κριθεί στα ματς κατάταξης της οκτάδας για τη Σλοβενία, ιδίως αν δεν βγει 4η στον όμιλό μας.

Το καλοκαίρι ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για την ΠΓΔΜ, που έχασε τον Ντζίκιτς 45 μέρες πριν το Ευρωμπάσκετ και αναγκάστηκε να αλλάξει προπονητή. Ο Άντιτς δεν είναι παρών, ο Σαμαρτζίνσκι με τους δύο Στογιανόφσκι, τον Σοκόλοφ, τον Χέντρικς και τον Ιλιέφσκι θα τραβήξουν το κουπί. Η ΠΓΔΜ δεν τα έχει πάει καλά στα φιλικά, από τις 11 Αυγούστου δεν έχει κερδίσει. Μπαίνει σε έναν δύσκολο όμιλο, που θέλει να κυνηγήσει την πρόκριση, με ένα αρκετά κοντό ρόστερ, μόλις 2 παίκτες πάνω από 2.03 στη δωδεκάδα της. Θέλει να περάσει, αλλά μάλλον είναι στην 5η θέση όσον αφορά στις προβλέψεις.

Η Γεωργία έρχεται γεμάτη όνειρα στο Ευρωμπάσκετ. Με ρόστερ γεμάτο και με αρκετές λύσεις, οι Γεωργιανοί θέλουν να μείνουν υγιείς για να μπορέσουν να προχωρήσουν. Η λογική λέει ότι θα είναι στους «16», αλλά πιθανότατα από την 4η θέση του ομίλου. Εκτός αν περάσουν και τη Σλοβενία, γιατί δεν νομίζω ότι μπορούν να σπάσουν το δίδυμο Ελλάδας-Κροατίας για την πρώτη δυάδα. Σε κάθε περίπτωση, με τον Πατσούλια να ηγείται της ομάδας, τον Μαρκοϊσβίλι, τον Σανικίτζε, τον Σενγκέλια, τον Σερμαντίνι, τον Τσιντσάντζε, τον Μετρεβέλι και τον Πούλεν, οι Γεωργιανοί θα αποτελέσουν δυνατό αντίπαλο για όλους. Σε αρκετά τουρνουά την έχουμε δει να χάνεται κάπου στην πορεία, να έχει θέματα με τραυματισμούς. Φέτος, ελπίζει να μείνει υγιής και να παλέψει για μια τεράστια (αλλά δύσκολη) πρόκριση στο προολυμπιακό.

Ο φτωχός συγγενής του ομίλου μοιάζει ότι θα είναι η Ολλανδία, όσες προσπάθειες κι αν κάνει για το αντίθετο. Ο Χενκ Νόρελ είναι ο ηγέτης ενός ιδιαίτερα υψηλού συνόλου, με 5 παίκτες πάνω από 2.08. Οι Ολλανδοί δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα σε μπόι, αλλά από εκεί και πέρα, το μεγαλύτερο κατόρθωμά τους στα φιλικά ήταν η ήττα στην παράταση απέναντι στην Τουρκία (που κέρδιζε με 20 πόντους και μετά ψιλοβαρέθηκε). Μαζί με τον Νόρελ ο Κλουφ έδειξε καλά στοιχεία, αλλά οι Ολλανδοί είναι αουτσάιντερ σε κάθε ματς τους στον όμιλο και μια νίκη θα είναι το επιστέγασμα της επιστροφής τους στο Ευρωμπάσκετ.

Δ Όμιλος – Το ανατολικό μπλοκ

Το ανατολικό μπλοκ… και το Βέλγιο. Θα μπορούσε να κατηγορηθεί και για… γκέτο ο Δ όμιλος, με 4 ομάδες που ανήκαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση και άλλη μία του πρώην ανατολικού μπλοκ. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ρευστή, η Λιθουανία είναι το φαβορί, αλλά ο όμιλος μοιάζει ανοικτός και αρκετά ενδιαφέρων.

Το φαβορί του ομίλου λέγεται Λιθουανία με τον Βαλανσιούνας να είναι ο ηγέτης της. Μεγάλη η βοήθεια που προσφέρει ο Κουζμίνσκας , ο Σεϊμπούτις με τον Γιανκούνας, τον Γιαφτόκας και τον Μασιούλις δίνουν ταλέντο, σκορ, εμπειρία, ενώ υπάρχουν και ο Καβαλιάουσκας με τον Μιλάκνις και τον Γκαΐλιους. Σε όλο το ρόστερ υπάρχει ένας πλέι μέικερ και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Λιθουανίας. Όσο καλός και να είναι ο Μάντας Καλνιέτις (που είναι), τραβάει ήδη κουπί μόνος του ένα μήνα, τώρα θα αρχίσει να παίζει 38άρια εννοείται, γιατί μόλις βγει από το παρκέ η Λιθουανία δεν μπορεί να περάσει το κέντρο. Βέβαια, σε ένα τουρνουά με αγώνα κάθε μέρα, τα 38άρια δεν είναι εύκολα και δεν είναι ούτε… βιώσιμη λύση για την ομάδα αν θέλει να κρατήσει τον Καλνιέτις σε καλή κατάσταση. Ο Καζλάουσκας θα έχει σκεφτεί κάποια τρικ για να τον κρατήσει… ζωντανό, αλλά οι απουσίες των Μοτιεγιούνας, Κλέιζα, Πότσιους, Ντ. και Κ. Λαβρίνοβιτς, κάνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα. Η Λιθουανία μοιάζει σε μεταβατική χρονιά και ξέρει και η ίδια ότι της λείπουν (στη θεωρία) πολλά σε σχέση με τους άλλους μνηστήρες. Αν χωρέσει στην επτάδα θα είναι σίγουρα επιτυχία για το φετινό ρόστερ, ενώ αν πάει ψηλότερα θα είναι και έκπληξη, όσο ταλαντούχοι κι αν είναι μπασκετικά οι Λιθουανοί.

Η Ουκρανία φτάνει σε ακόμη μία διοργάνωση… υπεραισιόδοξη. Οι Ουκρανοί νομίζουν ότι τώρα ήρθε η ώρα τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι, αφού το νομίζουν κάθε φορά τα τελευταία 5-6 χρόνια. Πάντως, έχουν καλό ρόστερ, θα πρέπει να περάσουν από τον όμιλο και δεν θα είναι εύκολη λεία για κανέναν. Με τους Πουστοσβόνοφ και Πούστοβι σταθερά στη δωδεκάδα και φέτος, ο Ραντλ δίνει σκορ, με τον Φεζένκο να είναι το αστέρι της ομάδας. Η μεγάλη διαφορά από το ρόστερ του 2013 που έφτασε στα προημιτελικά είναι η απουσία του Μάικ Φρατέλο. Αυτή δεν ξέρω αν θα μπορέσει η Ουκρανία να την ξεπεράσει, όσο κι αν καταφέρει να ξεπεράσει εκείνη του Τζέτερ στα γκαρντ. Οι απαιτήσεις πολλές, αλλά τα φιλικά δεν έδειξαν την καλύτερη εικόνα, η Ουκρανία έχει πολλές δυσκολίες να αντιμετωπίσει, όπως το να προσαρμοστεί σε νέο προπονητή (κι ας κράτησε ο Μούρζιν το πλάνο του Φρατέλο), αλλά και σε νέο βασικό γκαρντ. Θα δούμε πώς θα πάει.

Γεμάτη απουσίες η Λετονία θα προσπαθήσει με αυτά που έχει να σταθεί στο Ευρωμπάσκετ. Όμως, ενώ το Ευρωμπάσκετ ξεκινά στο σπίτι της, το γεγονός ότι δεν θα έχει τον Πορζίνις και τον Ντάβις Μπέρτανς, αλλά και τους Σίλινς και Γιάνις Μπέρζινς, κάνει αρκετά δύσκολο το έργο της. Οι Λετονοί θέλουν την πρόκριση και ο Στρέλνιεκς θα έχει μεγάλο ρόλο σε αυτό, ενώ κοντά του ο Νταΐρις Μπέρτανς με τον Φραϊμάνις, τον Μπλουμς, τον Γιανισένοκς, τον Κάσπαρς Μπέρζινς, θα δώσουν τα πάντα για να δουν την ομάδα τους στους «16». Στα φιλικά αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα, ενώ τους λείπει η δύναμη και το μέγεθος, μιας και τα σχήματά τους είναι αρκετά ελαφρά στη ρακέτα. Θα δούμε πόσο θα μετρήσει το γεγονός ότι θα είναι γηπεδούχοι στο αν θα κάνουν την υπέρβαση.

Με έναν παλιό γνώριμο στον πάγκο της, τον Τίιτ Σοκ, θα παραταχθεί στο Ευρωμπάσκετ η Εσθονία. Στο παρκέ υπάρχουν και οι δύο γιοι του, Τάνελ και Στεν, με τον Κριστιάν Κανγκούρ να ηγείται της προσπάθειας και τους Χάλικ και Αρμπέτ να προσφέρουν λύσεις από το τρίποντο, για μια ομάδα που σουτάρει συνεχώς. Σε αυτό και στον κόσμο της που αναμένεται να έχει βροντερή παρουσία στη Ρίγα θα βασιστεί για να καλύψει τις αδυναμίες της στη ρακέτα, ώστε να κάνει κάτι καλό στον όμιλο, ελπίζοντας ότι θα περάσει.

Αρκετά καλή ομάδα έχει το Βέλγιο, με την επιστροφή του Ματ Λοτζέσκι μετά την απουσία του 2013 να παίζει καθοριστικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση. Μαζί του ο Αξέλ Ερβέλ, ο Βαν Ρόσομ, ο Τάμπου, ο Ντε Ζέου, παίκτες έμπειροι και με καλή παρουσία στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Οι Βέλγοι ελπίζουν ότι στον όμιλο που κληρώθηκαν μπορούν να πάρουν ένα από τα 4 εισιτήρια πρόκρισης και η αλήθεια είναι ότι στα φιλικά τους είχαν στιγμές που έδειξαν ότι είναι ένα σκαλί πιο πάνω από τις υπόλοιπες δεύτερης διαλογής ομάδες της διοργάνωσης. Βέβαια δυσκολεύεται αρκετά να κρατήσει διαφορές, ενώ το γεγονός ότι ο ψηλότερος παίκτης του είναι 2.06 θα του δημιουργήσει αρκετά προβλήματα στη ρακέτα, αφού το ρόστερ του είναι αρκετά κοντό. Όμως, ο όμιλος είναι βατός και όλοι ελπίζουν ότι θα τα καταφέρουν. Αν περάσει θα είναι μεγάλη επιτυχία, δεν είναι απίστευτο να το πετύχει με τις απουσίες που έχει η Λετονία και το γεγονός ότι κυνηγά Εσθονία, Τσεχία βασικά.

Με παλιούς γνώριμους και με νέο αίμα, η Τσεχία χαμογέλασε στην κλήρωση γιατί βλέπει ότι έχει ελπίδες για πρόκριση. Χαμογέλασε περισσότερο όταν στα μισά της προετοιμασίας έκανε την εμφάνισή του και ο Γιαν Βέσελι, ανεβάζοντας κατακόρυφα την απόδοση της ομάδας του. Από εκεί και πέρα, Σατοράνσκι, Βελς, Μπάρτον, Γιέλινεκ, Μπέντα, Πούμπρλα, παίκτες με πορεία στον ευρωπαϊκό χώρο. Οι Τσέχοι ξέρουν ότι το πλεονέκτημά τους είναι το γεγονός ότι έχουν αρκετά αθλητική ομάδα, τους αρέσει να τρέχουν και θέλουν να μπορέσουν να περάσουν από τον όμιλο. Ξεκινούν ως αουτσάιντερ, κάτι το γεγονός ότι δεν έχουν ιδιαίτερη παράδοση, κάτι το γεγονός ότι δυσκολεύονται επιθετικά όταν δεν βρίσκουν διαδρόμους και χώρους για να τρέξουν, τους αφήνουν λίγο πίσω σε σχέση με τους άλλους. Όμως, ο Βελς και ο Μπάρτον είναι πολύ έμπειροι παίκτες και σίγουρα αυτό θα φανεί στον τρόπο παιχνιδιού της Τσεχίας. Ο όμιλος είναι αδύνατος, θεωρώ ότι οι Τσέχοι έχουν πολλές ελπίδες να περάσουν στα νοκ άουτ, κυρίως λόγω της κλάσης των δύο παικτών που ανέφερα, αλλά και της παρουσίας του Βέσελι. Μένει να δούμε ποιος από όλους θα βγει στον αφρό σε ένα ιδιαίτερα αμφίρροπο γκρουπ.

Νίκος Κουσούλης