Ένα σχετικά σημαντικό θέμα είναι ότι και οι τρεις προσθήκες που κλήθηκαν για να ενισχύσουν το ρόστερ μάλλον αποδείχθηκαν αποτυχημένες. Δε γνωρίζω εάν ευθύνεται το τεχνικό ή ιατρικό τιμ της Εθνικής που δεν αντιλήφθηκε προϋπάρχοντα προβλήματα τραυματισμών ή αν προέκυψαν στην πορεία, ωστόσο, η ουσία είναι ότι ο Γεωργαλής με πρόβλημα στη μέση και ο Παπαμακάριος στο γόνατο τέθηκαν εκτός μάχης, ενώ ο Παπανικολάου, που γνωρίζαμε, βέβαια, έτσι κι αλλιώς ότι δεν είναι εύκολο να βοηθήσει, βρέθηκε στα πρόθυρα υπερκόπωσης επειδή μετά από μια χρονιά με μόνο προπονήσεις, έπαιξε 18 αγώνες σε 25 μέρες. Με τον Παπαμακάριο εκτός, ο Καλάθης «κλειδώνει» πλέον θέση στη δωδεκάδα. Ας ελπίσουμε ότι θα ξεδιπλώσει το ταλέντο του σε αυτήν την τόσο δύσκολη για αυτόν δοκιμασία.
Παράλληλα, ο Πρίντεζης έχασε το μέρος της προετοιμασίας στο Καρπενήσι επειδή είχε… γρίπη. Στα πλαίσια του πανικού για την πανδημία της γρίπης των χοίρων είτε σαν μέτρο (υπερ-)προστασίας, προτιμήθηκε ο Έλληνας φόργουορντ να μη βρεθεί στον ίδιο χώρο με τους υπόλοιπους διεθνείς για να μην προκληθεί… πανδημία εντός της Εθνικής. Ο τελευταίος που φταίει επειδή ανέβασε πυρετό είναι ο ίδιος ο παίκτης, ο οποίος μάλιστα, χωρίς να το επιθυμεί, …διατάχθηκε να μείνει εκτός για λίγες ημέρες. Άλλες γενιές έζησαν πόλεμο, άλλες κατοχή, άλλες δικτατορία, εμείς ζούμε πανδημία. Ας νιώθουμε τυχεροί γιατί βιώνουμε ένα γεγονός που θα γραφτεί στις ιστορίες…
Εντωμεταξύ, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών κύριος FIBA Europe έθεσε τους στόχους της Εθνικής («στόχος πάντα το μετάλλιο») και έστειλε και μια προειδοποίηση – κεραυνό («με τους απόντες θα ασχοληθούμε μετά το Ευρωπαϊκό»). Δεν ξέρω αν προτίθεται να… κόψει την καριέρα σε Παπαλουκά και Διαμαντίδη, αλλά, πάντως, δε μας διευκρίνισε εάν αποτελούν μέρος του συντονισμένου σχεδίου να καταστραφεί η Εθνική μας και οι Παπαμακάριος – Γεωργαλής. Όχι τίποτε άλλο, απλώς για να ξέρουμε κι εμείς οι απλοί φίλαθλοι ποιοι θέλουν το κακό του ελληνικού μπάσκετ…
Προσωπικά δε με ενδιαφέρουν οι στόχοι που θέτει ο FIBA Europe, αλλά αυτά που λένε οι παίκτες. Οπότε, θεωρώ πολύ πιο σημαντική τη δήλωση του Φώτση στο sportnet.gr που, ως αρχηγός πλέον, μίλησε για «προσπάθεια για το καλύτερο δυνατό» αλλά είπε και ότι οι παίκτες έχουν στο μυαλό τους ως «στόχο την πρώτη θέση». Για τον Αντώνη έχουμε την καλύτερη άποψη όλοι στο Age of Basketball και συχνά διαβάζετε τα κολακευτικά μας σχόλια. Φέτος, θα κληθεί να παίξει έναν διαφορετικό για αυτόν ρόλο και θεωρούμε ότι θα τα καταφέρει: το ρόλο του ψυχολογικού αρχηγού.
Σε άλλα προ-ευρωπαϊκά νέα, ο Κροσάριολ, που τελικά κόπηκε από τη δωδεκάδα της Ιταλίας για τα προκριματικά, ανακοίνωσε ότι τραυματίστηκε μέσω… του status του στο Facebook! Σημεία των καιρών. Στη Γαλλία, επιστρέφει και ο Πάρκερ σιγά σιγά, οπότε δεν υπάρχει κάτι που να τη σταματά. Στη Σλοβενία, πρόβλημα εμφάνισε και ο Βούγιασιτς, στο γόνατο, ενώ και ο Σμόντις πονά ξανά στη μέση του.
Βέβαια, η είδηση – σοκ ήρθε από την Ισπανία με τον τραυματισμό του Γκασόλ (του Παού, απλώς διευκρινίζω) στον δείκτη του αριστερού του χεριού. Ο Ισπανός σούπερ-σταρ μπήκε άμεσα για εγχείρηση και θα πρέπει να περάσουν 20 ημέρες για να πιάσει μπάλα. Το καλό με τους τραυματισμούς στα δάκτυλα των χεριών είναι ότι ο αθλητής μπορεί να γυμνάζεται και δε μένει πίσω σε φυσική κατάσταση. Με το Ευρωμπάσκετ να ξεκινά σε 26 ημέρες, η λογική λέει ότι ο Γκασόλ θα δώσει το παρών, εκτός αν προκύψει μεγάλο πρόβλημα με τους Λέικερς, και φυσικά εμείς ευχόμαστε να είναι εκεί. Μακριά από στείρες αντιθέσεις και οπαδισμούς, το καλό για το φίλαθλο είναι να βλέπει τους καλύτερους παίκτες. Το ίδιο περιμένουμε και για τον Νοβίτσκι, αφού, όπως μας λέει ο Rasheed, που είναι ο πλέον ειδικός σε θέματα Εθνικής Γερμανίας στον ελληνικό ιστοχώρο, ο Γερμανός αστέρας μοιάζει να έχει καμφθεί σε ένα βαθμό. Η εποχή αυτή, πάντως, είναι πολύ ύπουλη για τους παίκτες, οπότε θα συνεχίσουμε να ακούμε για διάφορους τραυματισμούς που μπορούν ακόμη και να διαμορφώσουν ισορροπίες.