Σκοτεινές ιστορίες πίσω από τη λάμψη: Κόμπι Μπράιαντ (II)

Μέχρι σήμερα και προφανώς και στο μέλλον, κανείς δεν γνωρίζει τι έγινε στο δωμάτιο 35 του ξενοδοχείου εκείνο το βράδυ. Οι δύο πλευρές υποστήριζαν αντίθετες ιστορίες με αρκετές ίδιες λεπτομέρειες, οι δικηγόροι τους ήταν σίγουροι για τη νίκη, αλλά η υπόθεση δεν εκδικάστηκε ποτέ για διάφορους λόγους, που για πολλούς έκαναν ακόμη πιο δύσκολο ένα θύμα βιασμού να καταφύγει στη δικαιοσύνη. Θεωρείται ότι τα όσα έγιναν στην υπόθεση, τα όσα πέρασε η Φέιμπερ, ο τρόπος που εξελίχθηκε η υπόθεση, ασχέτως αν είχε βιαστεί από τον Μπράιαντ ή όχι, έφεραν πολλά χρόνια πίσω τις Η.Π.Α. στο θέμα της καταπολέμησης των βιασμών μέσω της καταφυγής των θυμάτων στην αστυνομία.

Η Κέιτ Φέιμπερ (19 ετών τότε) στις 2 Ιουλίου του 2003 κατηγόρησε τον Κόμπι ότι τη βίασε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου διέμενε στο Κολοράντο ενόψει της εγχείρησης που θα έκανε τις επόμενες ημέρες. Η Φέιμπερ είπε ότι έδειξε στον Κόμπι το ξενοδοχείο, έφτασαν στο δωμάτιό του και εκείνος άρχισε να φλερτάρει μαζί της. Στην αρχή της άρεσε και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φιληθούν για 5 λεπτά, αλλά μετά ο Μπράιαντ έγινε πιο σκληρός μαζί της και εκείνη άρχισε να δυσφορεί. Τότε, την έπιασε από το λαιμό και άρχισε να την πνίγει, την έσπρωξε να σκύψει σε μια καρέκλα και της σήκωσε τη φούστα, κατεβάζοντας τα εσώρουχά της, αρχίζοντας να τη βιάζει παρά φύσει. Είπε επίσης ότι του φώναξε τουλάχιστον δύο φορές να σταματήσει, αλλά ότι δεν πάλεψε, γιατί φοβόταν ότι θα την έπνιγε, καθώς το χέρι του ήταν στο λαιμό της. Η Φέιμπερ πρόσθεσε ότι ο Μπράιαντ τη ρώτησε αν της αρέσει να εκσπερματώνουν οι άντρες στο πρόσωπό της και όταν εκείνη άρχισε να φωνάζει πως όχι, ο Κόμπι την άφησε σαν να ξύπνησε και να κατάλαβε τι έκανε και σήκωσε τα χέρια του ψηλά. Μετά της ζήτησε να μην το πει πουθενά, εκείνη πλύθηκε και έφυγε από το δωμάτιο. Λίγο καιρό αργότερα άλλαξε την ιστορία λέγοντας ότι δεν πλύθηκε στο δωμάτιο, αλλά καθαρίστηκε μπροστά σε ένα καθρέπτη στο διάδρομο.

Ο Κόμπι Μπράιαντ μερικές ημέρες αργότερα έμαθε ότι απαγγέλθηκαν κατηγορίες βιασμού εναντίον του από την πολιτεία του Κολοράντο. Ο Μπράιαντ υποστήριξε ότι όντως έκανε σεξ με την κοπέλα αυτή, αλλά ήταν συναινετικό. Είπε ότι μετά που του έδειξε το ξενοδοχείο φλέρταραν στο δωμάτιό του κι εκείνη έσκυψε μόνη της σε μια καρέκλα και κατέβασε το εσώρουχό της. Έκαναν σεξ το οποίο σταμάτησε όταν ο Μπράιαντ τη ρώτησε αν ήθελε να τελειώσει στο πρόσωπό της κι εκείνη απάντησε πως όχι. Τότε, είπε ο Κόμπι, η κοπέλα έφυγε, κι εκείνος… συνέχισε μόνος του. Ο Κόμπι υποστήριξε ότι η κοπέλα του έκανε και στοματικό σεξ (πριν τη σεξουαλική πράξη), ενώ εκείνη είπε ότι μετά την πράξη την ανάγκασε να τον φιλήσει στο επίμαχο σημείο, κάτι που αρχικά δεν είχε αναφέρει.

Η υπόθεση δεν έφτασε ποτέ σε δίκη. Την ώρα που οι δύο πλευρές διάλεγαν ενόρκους, η Φέιμπερ είπε πως δεν θέλει να καταθέσει και η πολιτεία απέσυρε τις κατηγορίες, καθώς έτσι ο Κόμπι δεν μπορούσε να καταδικαστεί. Αν είχε καταδικαστεί ο Μπράιαντ θα ήταν σε 4 χρόνια έως ισόβια φυλάκιση, και σε 20 χρόνια έως ισόβια αναστολή, συν 750.000 δολάρια πρόστιμο.

Τα γεγονότα λένε ότι πάνω στο εσώρουχο της Φέιμπερ βρέθηκε μια κηλίδα αίμα, η Φέιμπερ είχε κολπικό τραυματισμό, ενώ 3 κηλίδες αίμα της Φέιμπερ βρέθηκαν και πάνω στην μπλούζα του Κόμπι. Όμως, το εσώρουχό της είχε και σπέρμα άλλου άντρα, που δείχνει ότι είχε κάνει σεξ πιθανότατα μετά το περιστατικό με τον Κόμπι και πριν πάει στην αστυνομία. Επίσης, υπήρχε η μαρτυρία ενός άντρα που ήταν οικοδεσπότης σε πάρτι μια εβδομάδα αργότερα ότι η Φέιμπερ ήταν χαρούμενη κι έλεγε πως έκανε σεξ με τον Κόμπι. Η υπεράσπιση θεωρούσε ότι αυτά τα στοιχεία θα αθωώσουν τον Κόμπι, ενώ οι κατήγοροι είπαν μετά το τέλος της υπόθεσης ότι θεωρούσαν σίγουρη την καταδίκη του Κόμπι, στηριζόμενοι στο αίμα και την κατάθεση της κοπέλας. Και οι δύο πλευρές είχαν μάρτυρες που έλεγαν ακριβώς αντίθετες ιστορίες για το αν η κοπέλα ήταν συγχυσμένη ή όχι μετά το περιστατικό.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ο διασυρμός που πέρασε η Φέιμπερ. Το όνομά της βγήκε στη δημοσιότητα (ενώ κανονικά προστατεύεται από νόμους) από… λάθος της πολιτείας σε μία ιστοσελίδα. Ακολούθησε η δημοσιοποίηση του ιατρικού της αρχείου (είχε αποπειραθεί δύο φορές να αυτοκτονήσει με χάπια και έπαιρνε φάρμακα για σχιζοφρένεια), χυδαία δημοσιότητα στα μέσα, που τα περισσότερα υποστήριζαν τον Κόμπι και την ειρωνεύονταν με απίστευτους τρόπους κυνηγώντας κάθε λεπτομέρεια της ζωής της 24 ώρες το 24ωρο και ανάλογα με κάθε της κίνηση (ακόμη και με το αν έβγαινε, αν διασκέδαζε ή αν βαφόταν)… αποφάσιζαν αν είχε όντως βιαστεί ή όχι, αλλά και μερικές απειλές κατά της ζωής της, που φαίνεται να ξεχείλισαν το ποτήρι, καθώς πρέπει να έγιναν το καλοκαίρι του 2004, λίγο πριν η υπόθεση κλείσει.

Η πολιτεία απέσυρε την κατηγορία, ο Κόμπι είχε να αντιμετωπίσει και μια μήνυση με την οποία η κοπέλα ζητούσε αποπληρωμή για τη ζημιά που είχε πάθει, μήνυση η οποία έκλεισε με διακανονισμό μακριά από το δικαστήριο. Οι πληροφορίες λένε ότι ο Κόμπι πλήρωσε 3 εκατομμύρια δολάρια στη Φέιμπερ. Επίσης, ο Μπράιαντ… ξόδεψε κι άλλα 4 εκατομμύρια δολάρια σε ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι, δώρο στη γυναίκα του, που επίσης είχε υπομείνει απίστευτο εξευτελισμό στο πλευρό του επί ένα χρόνο, στηρίζοντάς τον μέχρι το τέλος.

Αυτό που δείχνει ότι η υπόθεση είχε πολύ ζουμί είναι η επιστολή του Μπράιαντ προς την Φέιμπερ που διαβάστηκε στο δικαστήριο όταν έκλεινε η υπόθεση, με τη σημείωση ότι η Φέιμπερ συμφώνησε να μην τη χρησιμοποιήσει εναντίον του Κόμπι. Σε αυτή ο Μπράιαντ έλεγε εμμέσως ότι η συμπεριφορά του μπορεί να χαρακτηριστεί ως βιασμός και ζητούσε συγγνώμη από την κοπέλα. Αναλυτικά, τα κυριότερα μέρη της επιστολής: «Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τη νεαρή κοπέλα που είχε ανάμειξη στο περιστατικό. Θέλω να της ζητήσω συγγνώμη για τη συμπεριφορά μου εκείνη τη νύχτα και για τις συνέπειες που είχε στη ζωή της ένα χρόνο τώρα. Παρότι πέρασα δύσκολη χρονιά, δεν μπορώ καν να φανταστώ τι πέρασε εκείνη. […] Αν και πραγματικά πιστεύω πως ό,τι κάναμε ήταν συναινετικό, μπορώ πια να καταλάβω ότι για εκείνη δεν ήταν και ότι δεν αντιλαμβάνεται το επεισόδιο με τον ίδιο τρόπο. Μετά από μήνες που βλέπω την υπόθεση, ακούω τον δικηγόρο της και τη δική της κατάθεση, καταλαβαίνω γιατί νιώθει ότι δεν συναίνεσε στην επαφή που είχαμε. […]».

Η αλήθεια δεν θα λάμψει ούτε σε αυτή την περίπτωση, αφού με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η υπόθεση παραγράφηκε, κηλιδώνοντας την υστεροφημία και το όνομα του Μπράιαντ για πάντα (βέβαια γλίτωσε τη φυλάκιση, στην οποία κατά πολλούς αναλυτές έφτασε πολύ κοντά), που έχασε τις συμφωνίες που είχε με McDonald’s και Nutella, εταιρείες που έσπευσαν να τερματίσουν τα συμβόλαια που είχαν με τον σταρ, την ώρα που Nike, Spalding και Coca-Cola, τις ανανέωσαν μετά το τέλος της υπόθεσης. Ασχέτως αν ο Μπράιαντ υπονόησε ότι βίασε την κοπέλα, ή αν εκείνη μετάνιωσε και θέλησε για άλλους λόγους να τον κατηγορήσει, ο τρόπος που χειρίστηκαν το θέμα τα μέσα και η πολιτεία ήταν εξευτελιστικός για τα θύματα βιασμού και δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο τη δημοσιοποίηση και τιμωρία παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον από κοπέλες που έχουν βιαστεί.

Οι περιπέτειες του Μπράιαντ με το όμορφο φύλο δεν τελείωσαν εκεί, καθώς πέρσι, λίγο πριν τους τελικούς με τους Μπόστον Σέλτικς, τα μέσα στις Η.Π.Α. είχαν βουίξει ότι ο Μπράιαντ είχε σχέση με μια τσιρλίντερ των Λέικερς, απατώντας και πάλι τη γυναίκα του. Όμως, μέσα σε μία νύχτα, οι Λέικερς έδιωξαν την κοπέλα από την ομάδα των τσιρλίντερ του Λ.Α., κατέβασαν τη φωτογραφία της από την ιστοσελίδα και εξαφάνισαν το θέμα εκεί, λίγες ώρες πριν το τζάμπολ των τελικών εναντίον της Βοστόνης. Όχι ότι αυτό βοήθησε ιδιαίτερα τους Λέικερς στους τελικούς…